Η Τεχεράνη απάντησε στη χειρουργικού τύπου επιχείρηση σε κτίριο της πρεσβείας της στη ∆αµασκό την 1η Απριλίου µε τρόπο µαζικό αλλά και ελεγχόµενο ως προς την κλιµάκωση της έντασης στην περιοχή. Το Ιράν είχε προϊδεάσει για τον χρόνο του πλήγµατος, ακόµη και οι αεροπορικές εταιρείες είχαν διακόψει τις πτήσεις τους στις χώρες της περιοχής. Η ∆ύση αλλά και η Ρωσία ή η Κίνα είχαν προδιαγράψει την εξέλιξη. Αλλά όχι και τη µορφή της.

Το Ιράν επέλεξε ως αντίδραση στον θάνατο ενός διοικητή και έξι αξιωµατούχων των Φρουρών της Επανάστασης στη Συρία από φερόµενο πλήγµα των Ισραηλινών µια πολεµικού και όχι επιλεκτικού χαρακτήρα επιχείρηση, χωρίς νεκρούς εκ του αποτελέσµατος και χωρίς δοµικές ζηµιές επί των εδαφών του Ισραήλ παρά µόνον περιορισµένες στην αεροπορική βάση στη Νεγκέβ. Παραπάνω από 300 drones και συστοιχίες πυραύλων Κρουζ και βαλλιστικών εδάφους-εδάφους έφυγαν απευθείας από τα εδάφη και τις βάσεις του Ιράν και στόχευσαν το Ισραήλ.

Η διαδροµή τους ήταν µακρά και υπήρχε χρόνος προετοιµασίας και ανάσχεσης από τον «σιδηρούν θόλο» πάνω από το Ισραήλ, αλλά και κατά τη διαδροµή στο πέρασµα από τη Συρία ή από την Ιορδανία. Στην ανάσχεση εκτός των ισραηλινών δυνάµεων και µέσων ενεπλάκησαν ενεργά στην αποτροπή αµερικανικές και βρετανικές δυνάµεις στον αέρα και από τη θάλασσα, ενώ οι γαλλικές υποδοµές και τεχνολογίες βοήθησαν στην επιτήρηση του εναέριου χώρου και τον έγκαιρο εντοπισµό των µη επανδρωµένων ή των πυραύλων.

Κρίσιµη από την πλευρά των αραβικών χωρών υπήρξε η δραστηριοποίηση της πολεµικής αεροπορίας της Ιορδανίας και των συστηµάτων αεράµυνας της χώρας κατά τη διέλευση των ιρανικών πολεµικών µέσων από τον εναέριο χώρο της στη διαδροµή για Ισραήλ. Το Ιράν δεν έδρασε µόνο του, αλλά στηρίχθηκε επιχειρησιακά και από τους στενούς συµµάχους του στην περιοχή, µε drones και πυραύλους να εκτοξεύονται και από τους Χούθι από την Υεµένη, τη Χεζµπολάχ από τον Λίβανο, τις άτακτες δυνάµεις που δρουν από τη Μεσοποταµία, Συρία - Ιράκ, εναντίον του Ισραήλ παράλληλα µε τη δική του επιχείρηση.

Επίθεση στρατιωτικού τύπου από το Ιράν στο Ισραήλ συµβαίνει για πρώτη φορά ιστορικά. Έτσι, παρά το γεγονός ότι τα µη επανδρωµένα και οι πύραυλοι ανασχέθηκαν και καταστράφηκαν πριν βρουν στόχους στα εδάφη του Ισραήλ κατά 99%, η Τεχεράνη πέρασε σε ένα άλλο επίπεδο στη σύγκρουσή της µε το Ισραήλ και τη ∆ύση. Αυτή του θερµού πολέµου.

Η «Ειλικρινής Υπόσχεση», όπως ονόµασαν οι Ιρανοί την επιχείρηση αντιποίνων, είχε αρχή, µέση και τέλος, και την επόµενη ηµέρα, χθες Κυριακή, µε τη συνεδρίαση του Συµβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και έκτακτη σύγκληση του G7, έπειτα από πρόσκληση της Ουάσινγκτον για έκτακτη τηλεδιάσκεψη, είχαν κύριο στόχο να µην υπάρξει περαιτέρω κλιµάκωση, µε το Ισραήλ να µην έχει ξεκαθαρίσει τι θα κάνει και την Τεχεράνη να προειδοποιεί ότι «αν το ισραηλινό καθεστώς διαπράξει νέο λάθος, η απάντηση του Ιράν θα είναι πολύ πιο σοβαρή».

Από την πλευρά των ΗΠΑ ο Λευκός Οίκος και ο πρόεδρος Μπάιντεν φέρονται ότι πιέζουν το Τελ Αβίβ να µην επιχειρήσει εκ νέου αντίποινα, ανησυχώντας ταυτόχρονα ότι το Ισραήλ µπορεί να δράσει αυτοτελώς παρασύροντας τις ΗΠΑ και τη ∆ύση σε έναν «µεγάλο πόλεµο» στη ∆υτική Ασία. Η Ευρώπη δείχνει συντεταγµένη µε τις ΗΠΑ και συγκροτηµένη επί του παρόντος στη στήριξη του Ισραήλ. Σε γενικές γραµµές, αξιολογώντας την κατάσταση, αξίζει να σηµειωθεί ότι οι ανησυχίες του Ισραήλ για το Ιράν δικαιώνονται πλέον, η στήριξη από τις ΗΠΑ σε εξοπλισµούς και δράση σταθεροποιείται και η διακυβέρνηση Νετανιάχου διαφεύγει από το καθεστώς ασφυκτικών πιέσεων, αφού η Γάζα σταµατά να αποτελεί το µόνο µέτωπο και το πυρηνικό πλέον (;) Ιράν έρχεται στο προσκήνιο.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή