Εδώ και μήνες κεντρικό θέμα στη δημόσια συζήτηση αλλά και στο εσωτερικό των κομμάτων, κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, είναι η περίπτωση της νομοθέτησης του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Αύριο αναμένεται σε τηλεοπτική του συνέντευξη στη δημόσια τηλεόραση να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης. Η θεσμική νομιμοποίηση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών διχάζει την κοινωνία αλλά και το Κοινοβούλιο.
Πολιτικοί όλων των πτερύγων της Βουλής, όλου του πολιτικού φάσματος δηλαδή, διαφωνούν μεταξύ τους και τοποθετούνται άλλοι θετικά και άλλοι αρνητικά σχετικά. Άλλοι το βλέπουν ως μια εξέλιξη του συμφώνου συμβίωσης μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών, που και εκείνο είχε ψηφισθεί με πολλές διαφοροποιήσεις και διαφορετικές προσεγγίσεις στο Κοινοβούλιο, και άλλοι προσδιορίζουν το θέμα με την οπτική που το αντιμετωπίζει και η Εκκλησία. Δηλαδή ως εξέλιξη που νομιμοποιεί μια στρέβλωση, αφού τα παιδιά αυτών των οικογενειών δεν θα έχουν την ίδια ευχέρεια με τα παιδιά των ετερόφυλων ζευγαριών να επιλέξουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Επίσης ότι τέτοιου τύπου σχέσεις δεν μπορούν να νομιμοποιηθούν θεσμικά, έστω και αν γίνονται ανεκτές από την κοινωνική συγκρότηση, γιατί αντίκεινται στη φύση των πραγμάτων και δεν σχετίζονται με την αναπαραγωγική διαδικασία.

Η διαφορά των δύο προσεγγίσεων εναπόκειται στο ότι η θετική νομοθέτηση του γάμου ομοφύλων αντιμετωπίζεται στη βάση της ισότητας με τα ετερόφυλα ζευγάρια και στη βάση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της μειονότητας των ομόφυλων ζευγαριών. Η αντίληψη αυτή παρουσιάζεται ως κυρίαρχη στην κυβερνητική οπτική και ο πρωθυπουργός αναμένεται αύριο στο πλαίσιο μιας γενικότερης συνέντευξής του να ξεκαθαρίσει και να οριοθετήσει. Πάντως το Μέγαρο Μαξίμου φέρεται αποφασισμένο να προωθήσει το εν λόγω σχέδιο νόμου για ψήφιση στο Κοινοβούλιο. Η κυβέρνηση διά του εκπροσώπου της υφυπουργού κ. Μαρινάκη έχει ήδη ξεκαθαρίσει ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν νομοθετεί η Ορθόδοξη Εκκλησία, που θα συνεχίσει να έχει τις αντιρρήσεις της, αλλά η πολιτεία που επιθυμεί να συμπληρώσει τα δεδομένα που δίνει στα ομόφυλα ζευγάρια το σύμφωνο συμβίωσης, με τη νομιμοποίηση του γάμου των ομοφύλων, που κατά την προσέγγιση αυτή δίνει καλύτερη ευχέρεια στα κληρονομικά δικαιώματα των παιδιών των ομόφυλων ζευγαριών. Εκεί που συμπίπτουν η πολιτεία και η Εκκλησία είναι σε σχέση με τις παρένθετες μητέρες. Δηλαδή ομόφυλα ζευγάρια μέσω τρίτου να αποκτούν και όχι να υιοθετούν από ιδρύματα για παράδειγμα παιδιά. Περίπτωση που επιθυμεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό σημαίνει ότι δεν θα έχουν τουλάχιστον επί του παρόντος θεσμικά το δικαίωμα οι ομόφυλοι να επιλέγουν χαρακτηριστικά και μέσω μιας γυναίκας, για παράδειγμα στους άντρες, να κυοφορείται προφανώς έναντι αμοιβής το έμβρυο και να τους το παραδίδει μετά τη γέννησή του. Υπάρχουν πολλές συζητήσεις για το κατά πόσο θα πρέπει να υπάρξει κομματική πειθαρχία στη Νέα Δημοκρατία στην ψήφιση του εν λόγω νομοσχεδίου. Άλλοι ισχυρίζονται ότι είναι υποχρέωση των υπουργών εκ της συμμετοχής τους στο υπουργικό συμβούλιο να το υπερψηφίσουν. Όλα αυτά θα τα ξεκαθαρίσει αύριο ο πρωθυπουργός.

Από εκεί και πέρα πάντως θα ήταν στρέβλωση για ένα τέτοιο ευρύτερο κοινωνικό ζήτημα, που εναπόκειται στην προσωπική ηθική τάξη και συνείδηση του κάθε πολιτικού, είτε είναι αυτός υπουργός είτε βουλευτής, σε όλες τις πτέρυγες του Κοινοβουλίου, να υπάρξει αυταρχική προσέγγιση κομματικής «στενότητας» και να αποκλεισθεί η ψήφος κατά συνείδηση. Ουσιαστικά η κυβέρνηση αποφασίζει να φέρει το σχετικό σχέδιο νόμου στο Κοινοβούλιο προς ψήφιση. Άρα η απόφαση, όπως συνέβη και με το σύμφωνο συμβίωσης των ομοφύλων, θα είναι απόφαση της πλειοψηφίας των 300 βουλευτών και όχι καταναγκασμού στους βουλευτές της κεντροδεξιάς πλειοψηφίας. Έτσι, είτε ψηφίζεται είτε απορρίπτεται χωρίς να δημιουργείται πολιτικό πρόβλημα αξιοπιστίας στην κυβέρνηση…

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 9 Ιανουαρίου