Αστοχία της Ιστορίας η πρωθυπουργία Τσίπρα

Η παραδοχή του τέως πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα ότι υπήρξε αστοχία στους χειρισµούς σε δύο κοµβικής σηµασίας υποθέσεις της κυβέρνησής του, που δεν ήταν άλλες από αυτές της Novartis και των τηλεοπτικών αδειών, απλώς ήρθε να επιβεβαιώσει την κυνικότητα που διακρίνει τον πολιτικό άνδρα. Ο άνθρωπος που προσπάθησε µε κάθε τρόπο να κλείσει στη φυλακή δέκα πολιτικούς του αντιπάλους, πέντε χρόνια αφότου έχει διασυρθεί πολιτικά, αποφασίζει να βγει και να πει: «Συγγνώµη, λάθος». Και είναι ο ίδιος πολιτικός άνδρας που ανεχόταν τον Μίµη Παπαγγελόπουλο να µιλάει στην πόρτα του γραφείου του για «το µεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους» και ο ίδιος και απαράλλακτος που παρακολουθούσε απαθής τον κυβερνητικό του εκπρόσωπο Τζανακόπουλο να επισκέπτεται την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, για να ενηµερωθεί, προφανώς χωρίς να προβλέπεται από τον νόµο, για µια εκκρεµή δικογραφία. Ηταν ο ίδιος πρωθυπουργός που, πριν µιλήσει για αστοχία, προσπάθησε και απέτυχε παταγωδώς να ελέγξει το τηλεοπτικό τοπίο µε κάτι λαθραίους. Και αν δεν κάνω λάθος, ο Τσίπρας ήταν εκείνος που απολάµβανε τις διώξεις και τις «δολοφονίες» χαρακτήρων κάθε προσώπου που είχε κάνει το λάθος να µην υποκλιθεί στο µεγαλείο του. Η καθυστερηµένη συγγνώµη ούτε αθωώνει τον ηγέτη της πιο άθλιας και επικίνδυνης κυβέρνησης ούτε του δίνει άλλοθι για τα σοβαρά πολιτικά εγκλήµατα που διέπραξε. Αλλωστε, όσοι έζησαν το παρασκήνιο εκείνης της περιόδου είχαν αντιληφθεί ότι ο τότε πρωθυπουργός ήθελε πραγµατικά να στείλει πίσω από τα σίδερα της φυλακής τους Σαµαρά, Βενιζέλο, Αδωνι και Λοβέρδο και απλώς δεν τα κατάφερε. Ηθελε πραγµατικά να παραδώσει την ενηµέρωση στους Καλογρίτσα, Ιβάν και Μάρη και απλώς δεν µπόρεσε. Και αφού δεν τα κατάφερε, έρχεται σήµερα και µιλάει περί αστοχίας. Εκτός κι αν εννοεί -όπως είπε και ο Μάκης Βορίδης- αστοχία το γεγονός ότι δεν πέτυχε τον στόχο του, να βάλει στη φυλακή τους δέκα και να πάρει δύο-τρία κανάλια, για να τα λειτουργεί παρέα µε τον Παππά. ∆υστυχώς για τον Τσίπρα, αυτά που έχει γράψει η Ιστορία θα τον συνοδεύουν για πάντα, και αυτόν και την Αριστερά. Αλλωστε, εδώ που τα λέµε, θα ήταν επικίνδυνο για την ίδια τη ∆ηµοκρατία να ξεχάσει κανείς τα όσα έκανε ο έµπιστος του τότε πρωθυπουργού, Μίµης Παπαγγελόπουλος, στον χώρο της ∆ικαιοσύνης. Κι ακόµα πιο δύσκολο να µη θυµάται το τρισάθλιο σχέδιο που είχε καταρτίσει το τότε Μαξίµου για να ελέγξει τους αρµούς της εξουσίας. Απλώς δεν τους έκατσε, γιατί η ∆ηµοκρατία αντιστάθηκε στην κατάλυσή της. Ο Τσίπρας θα µείνει ως η χειρότερη παρένθεση της Μεταπολίτευσης. Ως ένας επικίνδυνος και στο τέλος της διαδροµής µοιραίος για τον εαυτό του και το κόµµα του ηγέτης. Αν κάπου υπάρχει αστοχία, και µάλιστα πολύ µεγάλη, είναι στο λάθος που διέπραξαν στις αρχές του ’15 οι Ελληνες πολίτες, εµπιστευόµενοι τις τύχες του τόπου σε αυτόν τον άνθρωπο. Αστοχήσαµε ως λαός που δεν καταλάβαµε ποιος ήταν και κυρίως τι ήθελε να κάνει. Μπροστά σε αυτή την πραγµατική φάρσα της Μεταπολίτευσης, ό,τι κι αν πει, όπως κι αν το πει ο Τσίπρας, εκείνο που απλώς θα καταφέρνει είναι να θυµίζει σε όλους µας το ολέθριο λάθος ενός Εθνους, που λίγο έλειψε να µετατραπεί σε ιστορικό «Βατερλώ». Για ένα να είναι σίγουρος ο πρώην αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ: ότι, σε αντίθεση µε εκείνον, εµείς εγκαίρως και χωρίς φόβο είχαµε κατονοµάσει µε ονοµατεπώνυµο την ΑΣΤΟΧΙΑ.

Αξίζει... Κάπου πήρε τ’ αυτί µου ότι ο Θοδωρής Κυριακού του ΑΝΤ1 αποφάσισε να διευρύνει την επιχειρηµατική του δράση και στον χώρο των ψηφιακών συστηµάτων. Για παράδειγµα, µου λένε για ένα έργο που αφορά τις γέφυρες.

Στο «Βελλίδειο» (;) η δίκη των Τεµπών µε αίτηµα Φλωρίδη

Ως γνωστόν, µε τον νέο νόµο που ψήφισε προσφάτως η Βουλή, ανάµεσα στις πολλές δίκες που επισπεύδονται είναι και εκείνη της υπόθεσης των Τεµπών. Μάλιστα, ο αρµόδιος επί της ∆ικαιοσύνης υπουργός, Γιώργος Φλωρίδης (φωτ.), δείχνει να έχει πάρει προσωπικά την όλη ιστορία. Ανάλογο πάθος διέκρινα και στη γραφίδα του Απόστολου ∆οξιάδη, ο οποίος, ως γνωστόν, είχε προτείνει στον Μητσοτάκη για τη νευραλγική καρέκλα του ∆ικαιοσύνης τον Κιλκισιώτη πολιτικό. Με δεδοµένη την πρόθεση Φλωρίδη να διεξαχθεί όσο πιο σύντοµα γίνεται η δίκη των Τεµπών, άρχισε να αναζητείται αίθουσα που θα τη φιλοξενήσει. Από τη σύντοµη έρευνα προέκυψε ότι στη Λάρισα δεν υπάρχει ένας τέτοιος χώρος. Κάπως έτσι, ο υπουργός ∆ικαιοσύνης λέγεται ότι σκέφτεται να ζητήσει το «Βελλίδειο», προκειµένου να στηθεί η έδρα και το εδώλιο της δίκης των Τεµπών. Αν και δεν έτυχε να γνωρίσω αυτή την κορυφαία πολιτική µορφή (και αναφέροµαι στον Φλωρίδη), πρέπει να σας πω ότι υποκλίνοµαι στην ιδέα του.

Ενδιαφέρει... Μου λένε ότι ο διευθύνων τη Vivartia, Θανάσης Παπανικολάου, γνωρίζει κάτι παραπάνω γι’ αυτά τα ακριβοπληρωµένα από το υπουργείο Απασχόλησης προγράµµατα κατάρτισης των νέων εργαζοµένων.

Στη χόβολη

  • Βγήκε ο Πολάκης και είπε ότι είχε κάνει µια συνάντηση στο γραφείο του Κοντονή για την εκκρεµή υπόθεση του ΚΕΕΛΠΝΟ. Μάλιστα, προκάλεσε τον τότε υπουργό ∆ικαιοσύνης να βγει και να αποκαλύψει το όνοµα του συνδαιτυµόνα του. Ο Κοντονής διέψευσε τον πρώην αναπληρωτή υπουργό και αυτός µε τη σειρά του κατάπιε τη διάψευση, αποφεύγοντας να φωτίσει περαιτέρω την καταγγελία. Πάντως, αν κατάλαβα καλά, ο Πολάκης κατήγγειλε παρέµβαση Κοντονή σε εκκρεµή δικαστική υπόθεση, ένα τηλεφώνηµα προς τον Τσίπρα και κάτι άλλα ακαταλαβίστικα. Και όλα αυτά φαντάζουν εντελώς φυσιολογικά.
  • Πριν από κάµποσο καιρό σάς είχα γράψει ότι στις σκέψεις του προέδρου Κασσελάκη είναι και το λουκέτο στα κοµµατικά media. Οπως το συνηθίζουν, τρολς και δηµοσιογράφοι της Αριστεράς έσπευσαν να αµφισβητήσουν την πληροφορία. Μετά την αποµάκρυνση του τέως γενικού διευθυντή, καταλαβαίνω ότι όλοι αυτοί (οι αµφισβητίες) το ξανασκέφτονται.
  • Παλεύει µε κάθε τρόπο ο ευρωβουλευτής Μανώλης Κεφαλογιάννης να εξασφαλίσει το χρίσµα Μητσοτάκη, ώστε να είναι εκ νέου υποψήφιος ευρωβουλευτής. Ωστόσο, είναι εξαιρετικά δύσκολο να συµβεί αυτό, από τη στιγµή που ήδη στην κεντρική πολιτική υπάρχουν τρεις Κεφαλογιάννηδες, εκτός από τις δύο που συµµετέχουν στην Περιφέρεια Αττικής. Και επειδή µπορεί να το αγνοείτε, ο ένας από τους Κεφαλογιάννηδες είναι ο γιος του αδερφού του Μανώλη, ο οποίος εξελέγη προσφάτως βουλευτής Ηρακλείου.
  • Στις αρχές του Φλεβάρη η στήλη είχε αποκαλύψει το ταξίδι-αστραπή του Μητσοτάκη στην Ουκρανία. Το αναφέρω για να ξέρετε πως, όταν διαβάζετε κάτι εδώ, σε λίγο θα είναι γεγονός. Οχι τίποτα άλλο, για να µην κουράζεστε να ψάχνετε δεξιά κι αριστερά για τις κανονικές πληροφορίες.
  • Κινητικότητα, και µάλιστα έντονη, έχουν αρχίσει και καταγράφουν οι κεραίες µου στο εσωτερικό της Εκκλησίας. Με αφορµή τον νόµο για τον γάµο των οµόφυλων ζευγαριών, ξεκίνησε µια κουβέντα, που εσχάτως άρχισε να εκτείνεται µέχρι και στη διαδοχή του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυµου. Για να καταλάβετε τι γίνεται, σπεύδω να σας πω ότι οι επίδοξοι διεκδικητές του αρχιεπισκοπικού θρόνου έχουν προσλάβει µέχρι και επικοινωνιολόγους.
  • Αν κάτι ξεχώρισα στο Συνέδριο του ΕΛΚ, πέραν της δυναµικής παρουσίας του προέδρου Μητσοτάκη, ήταν οι εξαιρετικές και σε βάθος επαφές του υπουργού Επικρατείας Σταύρου Παπασταύρου. Για όσους δεν το γνωρίζουν, ο τελευταίος ενδεχοµένως να έχει κολλήσει τα περισσότερα ένσηµα ως Ελληνας αξιωµατούχος στο βαθύ κράτος των Βρυξελλών. Και µιλάµε για χρόνια πίσω, τότε που η θέση της χώρας µας δεν είχε καµία σχέση µε τη σηµερινή στο βαθύ κράτος των Βρυξελλών.