Η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024, στο Παρίσι, επετεύχθη για την εθνική ομάδα πόλο Γυναικών στις 13 Ιανουαρίου, ημέρα Σάββατο, με το 7-6 επί της Ιταλίας στο μικρό τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος πόλο στο Αϊντχόφεν. Με αυτήν την επιτυχία, η οποία ήρθε, όπως πρέπει σε μια ιστορική προσωπική και αθλητική στιγμή, κατά την οποία τρόπον τινά επιτυγχάνεται η διάβαση του Ρουβίκωνα, η “γαλανόλευκη” πρόκειται να ταξιδέψει στην πρωτεύουσα της Γαλλίας για να συμμετάσχει στο ολυμπιακό τουρνουά για πρώτη φορά από το 2008 και το Πεκίνο. Θα έχουν παρέλθει, από τότε, 16 χρόνια.


Εθνική ομάδα πόλο Γυναικών: Οι σκέψεις της Καμμένου και η επιλογή

Φυσικά, ένα είναι η πρόκριση για τις αθλήτριες που την πέτυχαν και άλλο, ποιες θα πάνε στην πρωτεύουσα της Γαλλίας χρησιμοποιώντας με λαχτάρα το “κομά σαβά”. Τέτοιες επιλογές συνήθως στοιχίζουν για πάντα στους κομμένους αθλητές και μπορεί να γίνουν εκατόμβη. Ο προπονητής και το επιτελείο του, που παίρνουν τις αποφάσεις, προετοιμάζονται καιρό, ενώ η σολομώντειος λύση δεν είναι τακτική, αφού συχνά καταστρατηγείται εν τη γενέσει της.

 


Η αναφορά δεν είναι άσχετη με την αποστολή της “γαλανόλευκης” για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα υγρού στίβου στην Ντόχα (2-18 Φεβρουαρίου) και τη συμμετοχή της στο τουρνουά της διοργάνωσης (4-16 Φεβρουαρίου). Σε αυτήν την περίπτωση, η ομοσπονδιακή εκλέκτορας Αλεξία Καμμένου παίρνει μαζί της τρεις φουνταριστούς, δηλαδή την Έλενα Ξενάκη και την Αλεξάνδρα Ασημάκη, που είχε μαζί της στο Αϊντχόφεν, αλλά και τη Μαρία Μυριοκεφαλιτάκη, που ξεπέρασε το πρόβλημά της στον καρπό. Η Εθνική θα παίξει απέναντι στη Γαλλία, στις 12:00 της 4ης Φεβρουαρίου, στην Ισπανία στις 6 του ίδιου μήνα (19:00) και στην Κίνα στις 8 Φεβρουαρίου (18:30). 

 

Οι 15 πολίστριες που θα ταξιδέψουν στην Ντόχα: Αλεξάνδρα Ασημάκη (6)*, Ειρήνη Νίνου (3), Αθηνά Γιαννοπούλου (2), Χρυσή Διαμαντοπούλου (4), Ελένη Ελληνιάδη (2), Μαρία Πάτρα (2), Νικόλ Ελευθεριάδου (3), Μαρία Μυριοκεφαλιτάκη (2), Ελένη Ξενάκη (5), Βασιλική Πλευρίτου (2), Ελευθερία Πλευρίτου (6), Μαργαρίτα Πλευρίτου (5). Ιωάννα Σταματοπούλου (3), Φωτεινή Τριχά (1), Ιωάννα Χυδηριώτη (4). 
*Σε παρένθεση οι συμμετοχές σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα. 

Η Καμμένου έχει κάνει πολλή σκέψη προκειμένου να καταλήξει στην επιλογή των τριών φουνταριστών, όχι τώρα, δηλαδή μετά το Αϊντχόφεν, αλλά από τότε που η Ασημάκη παίζει με το σκουφάκι του Ολυμπιακού Αλίμου στην Α1 πόλο Γυναικών.

 

Η αποδοχή της Ασημάκη

Το δίδυμο Ξενάκη-Μυριοκεφαλιτάκη, δηλαδή τις δύο πολίστριες που αποτελούν τη γραμμή πυρός του Ολυμπιακού, η Αλεξία Καμμένου έχει περί πολλού. Τις θεωρεί, αν όχι το κορυφαίο, ένα από τα καλύτερα δίδυμα στην Ευρώπη και φυσικά, αν δεν προκύψει ζήτημα τραυματισμού, όπως αυτό της Κρητικιάς το οποίο υπάρχει καιρό, ασχέτως αν από το επιτελείο της “γαλανόλευκης” λέγεται ότι το έμαθαν όταν η 23χρονη διεθνής ενσωματώθηκε στην προετοιμασία, δεν υπάρχει ζήτημα αλλαγής ή διαφορετικής προσέγγισης.

Για λόγους που έχουν να κάνουν, λοιπόν, και με το αξιακό σύστημά της, πλην του ρεαλισμού, η Καμμένου δεν ήθελε να “πειράξει” αυτό το δίδυμο. Η ζωή, όμως, δίνει τη λύση.


Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, η Ασημάκη έδειξε προσαρμογή στο να είναι η δεύτερη φουνταριστή, δηλαδή εκείνη που θα έρχεται από τον πάγκο. Επίσης, κι αυτό είναι εκ των ων ουκ άνευ από τη στιγμή που μπήκε στη διαδικασία, μάνα κουράγιο, να τρέχει στο ΟΑΚΑ δις καθημερινώς από τα νότια προάστια, επιδιώκει per mare per terram να παίξει στους Ολυμπιακούς. Αν αυτό έχει γνωστοποιηθεί από την ίδια δεν είναι γνωστό, πάντως είναι αυτονόητο εφόσον επέστρεψε στο πόλο και μπορεί να διαδραματίζει εξελίξεις.  

 

Η απόφαση της ομοσπονδιακής

Αυτό ήταν το ζητούμενο για την προπονήτριά της, η οποία προτιμά να… πεθάνει από το να μην είναι αξιοκρατική. Η Καμμένου δεν απέρριπτε παντελώς την περίπτωση να έχει την Ασημάκη στην αποστολή, αλλά δεν θα άλλαζε την προτεραιότητά της στα δύο μέτρα. Την βοήθησε η προσαρμοστικότητα της βετεράνου, η οποία και μπορεί να βοηθήσει σε καίρια σημεία, όπως φάνηκε από τη συνολική παρουσία της στην Ολλανδία, και έχει, πλέον, το γνώθι σαυτόν σε ό,τι αφορά το τι μπορεί να προσφέρει, τι απαιτεί τον εαυτό της, πώς ορίζει την υπέρβαση και τι είναι αυτό που πραγματικά θέλει σε αυτό το σημείο της καριέρας και της ζωής της.

Η Καμμένου το σκεφτόταν για μήνες, αλλά ο λόγος που δεν το επιχείρησε το καλοκαίρι του 2023, ας πούμε, στο Παγκόσμιο της Φουκουόκα, ήταν περισσότερο συναισθηματικός, αν και δεν εξέλιπε η λογική. Η εκλέκτορας του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος το είχε αναλύσει στην ολότητά του, δηλαδή όχι μόνο σε παροντικό χρόνο, αλλά και παρελθοντικά και μελλοντικά. Αφού αυτό το ζήτημα λύθηκε στην πραγματική ζωή, η ίδια το έφτιαξε και μέσα της. Αρκούσε, σε ερώτηση δημοσιογράφου στις 14 Ιανουαρίου στην αίθουσα αφίξεων του “Ελ. Βενιζέλος”, μόνο μία ατάκα της για να διαφανεί η επιλογή της για την ομάδα η οποία την Παρασκευή, 2 Φεβρουαρίου, θα αναχωρήσει για την Ντόχα: “Όλα θα γίνουν”.