ΣΤΟΝ ΔΕΞΙΟ χώρο -δηλαδή, στον δεξιότερο της Νέας Δημοκρατίας, για να συνεννοούμαστε- κινούνται κόμματα τα οποία έχουν ως ιδεολογική δομή το τρίπτυχο Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια. Δηλαδή, τα τρία στοιχεία τα οποία κράτησαν συνεκτικό το έθνος μας ανά τους αιώνες και έτσι αυτό επιβίωσε από πολλά δεινά.

Ας αντιπαρέλθουμε το γεγονός ότι η μονοπώληση του συγκεκριμένου τρίπτυχου από τα κόμματα αυτά είναι παράλογη, γιατί σε όλες τις παρατάξεις, ίσως εκτός των κομμουνιστών, είναι ενταγμένα μέλη της κοινωνίας μας που πιστεύουν στα στοιχεία αυτά. Σε τελευταία ανάλυση κάθε είδους μονοπώληση, στο πολιτικό επίπεδο, είδαμε όχι μόνο να διαψεύδεται αλλά και να γελοιοποιείται, για έναν απλό λόγο: ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο.

Όμως, επειδή δεν βρισκόμαστε στον Μεσαίωνα και επειδή έχει η ανθρωπότητα εξελιχθεί και πνευματικά και κοινωνικά, μάλλον, θα έπρεπε οι μονοπωλιακοί φορείς των ιδεών της Πατρίδας, της Θρησκείας και της Οικογένειας να εκσυγχρονίσουν την αφοσίωσή τους στο συγκεκριμένο τρίπτυχο, για να μη δίνουν την εντύπωση ενός σύγχρονου σκοταδισμού.

Η ΠΑΤΡΙΔΑ είναι το μόνο στοιχείο που δεν χρειάζεται ούτε προσαρμογές ούτε ερμηνείες. Είναι εκεί και μας αφορά όλους και θέλω να πιστεύω ότι, εκτός κάποιων εξαιρέσεων αντισυστημικής, υποτίθεται, βλακείας, σε αυτή πιστεύουν όλοι και αυτή πρέπει να υπηρετούν. Χώματα ιερά. Όσον αφορά τη Θρησκεία, η Πίστη είναι ένα στοιχείο προσωπικής Μεταφυσικής, όπως σωστά λέει, αν θυμάμαι καλά, και ο Ζαν Ντανιέλ στο βιβλίο του με τίτλο «Ο Θεός είναι φανατικός;». Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι η Πίστη δεν μπαίνει σε συγκεκριμένα καλούπια και τη Θρησκεία την αντιλαμβάνεται κανείς μέσα από την οπτική της προσωπικής του πίστης. Επομένως, η Θρησκεία δεν μπορεί να αποτελεί ιδεολογικό συστατικό πολιτικής παράταξης.

ΚΑΙ ΠΑΜΕ τώρα στην Οικογένεια, ως ένα άλλο ιδεολογικό στοιχείο που δομεί, υποτίθεται, ένα κόμμα και αποτελεί συνεκτικό κρίκο των ψηφοφόρων του. Μήπως και τα άκρως δεξιά αυτά κόμματα και κυρίως οι αρχηγοί τους θα πρέπει να εκσυγχρονίσουν τις σχετικές απόψεις τους, ώστε να μην παρουσιάζουν ως κορυφαία ιδεολογία τους ένα είδος οικογένειας που έχει πλέον σχετική έννοια; Διότι υπάρχουν οι παραδοσιακές οικογένειες, αλλά υπάρχουν και οι οικογένειες μέσα στις οποίες κυριαρχεί η κακοποίηση. Υπάρχουν και οι μονογονεϊκές οικογένειες, υπάρχουν και οι οικογένειες οι συντροφικές με σύμφωνο συμβίωσης, που μπορεί να αποδεικνύονται με μεγαλύτερη αντοχή από αυτές που «έσονται οι δύο εις σάρκαν μίαν» κ.λπ.

Συμπέρασμα. Τα δύο από τα τρία στοιχεία του τρίπτυχου απαιτούν άλλη προσέγγιση. Και δεν μπορούν να αποτελούν ιδεολογία αναχρονιστικού περιεχομένου.