Υπάρχει ένα παιγνίδι στην πόκα -όλοι στα νιάτα μας είχαμε αμαρτήσει- που το λένε «μιζέρια». Γιατί; Διότι αυτός που έχει το χειρότερο χαρτί είναι αυτός που κερδίζει. Υποπτεύομαι ότι σε αυτό το παιγνίδι είναι άσος ένας πολιτικός αρχηγός. Και εδώ που τα λέμε, ακόμη και αν δεν παίζει, αυτό το παιγνίδι θα προτιμούσε αν καθόταν στην πράσινη τσόχα. Θα διερωτηθείτε πόθεν βγάζω τέτοια συμπεράσματα! Μα είναι απλό.

Όπου βρεθεί κι όπου σταθεί λέει ότι το κόμμα του θα είναι πρώτο στις ευρωεκλογές. Μόνο που έχει το χειρότερο χαρτί. Κατ’ αρχάς, όπως θα έλεγε και η γιαγιά μου, όποιος πεινάει καρβέλια ονειρεύεται. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση του συγκεκριμένου αρχηγού φαίνεται ότι δεν του φτάνει ένα καρβέλι αλλά θέλει να είναι και πολύσπορο, ανάλατο και να βγαίνει από γερμανικό φούρνο, όπως προτιμούσαν παλιά. Και πού το αναζητεί το καρβέλι αυτό; Ανά την επικράτεια, επ’ εσχάτων δε στη νησιωτική Ελλάδα με νοικιασμένο μικρό σκάφος, όπως μας είπε, και όχι με θαλαμηγό, όπως διέδωσαν κακεντρεχείς που δεν αφήνουν κανέναν ν’ αγιάσει, ειδικά μάλιστα αν φυσάει το παραδάκι. Φθόνος καλέ, φθόνος.

Λοιπόν, για να μη ξεφεύγουμε από το θέμα μας, με το καρυδότσουφλο διέσχισε τα πελάγη, δηλαδή το Αιγαίο, και μάλιστα με ανέμους 7 μποφόρ, όπως μας είπε για να διαπιστώσουμε τι κινδύνους διέτρεξε προκειμένου να ενημερώσει τους νησιώτες πόσο άθλια είναι η σημερινή κυβέρνηση και πόσο μεγάλη είναι η ανάγκη να αναλάβει πρωθυπουργός για να δούμε άσπρη μέρα. Ευτυχώς επέστρεψε σώος, αν και δεν είχαμε αμφιβολία γι’ αυτό, διότι και τα σωσίβιά του τα είχε ζωσμένα και θαλασσόλυκους είχε δίπλα του. Επομένως έχει αποκτήσει ένα επιπλέον «προσόν» για να κυβερνήσει. Αντέχει στις φουρτούνες και έχει και καπετάνιους δίπλα του.

Βέβαια το συγκεκριμένο κόμμα είχε και παλιά καπετάνιους και πλοηγούς, αλλά παρολίγον να πέσει στα βράχια η χώρα. Διότι άλλο να είσαι πλοηγός στον Μισισιπή και άλλο στον Ειρηνικό. Δεδομένου ότι είναι νωπές οι μνήμες και ορισμένων μπορεί να έχει σηκωθεί η τρίχα από την ανατριχίλα από το ενδεχόμενο να έλθει πρώτος ο αρχηγός αυτός, τους υπενθυμίζω ότι έχουμε ευρωεκλογές και δεν πέφτει καμιά κυβέρνηση.

Επιπλέον ούτε συνιστά -λόγω συλλογικής μνήμης- υποθήκη μία νίκη στις ευρωεκλογές για μελλοντικές φιλοδοξίες. Διότι στην κάλπη δεν παίζεις πόκα, πόσο μάλλον «μιζέρια». Αντιθέτως η εμπειρία έχει δείξει ότι ένα κακό αποτέλεσμα για ένα αρχηγό, σε οποιαδήποτε αναμέτρηση, ειδικά αν έχει βάλει τον πήχυ τόσο ψηλά ώστε να περάσει μετά βεβαιότητος από κάτω, δεν προμηνύει ευοίωνο μέλλον γι’ αυτόν. Αντιθέτως οι σύντροφοι συνήθως αναφωνούν: «Άντε, τον ξεφορτωθήκαμε κι αυτόν…»

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή