Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Ουκρανία, λίγο πριν από την έναρξη του συνεδρίου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόµµατος (ΕΛΚ) στη Ρουµανία, ήταν από µόνη της ένα γεγονός. Αφού ελάχιστοι ηγέτες και υπουργοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης δοκίµασαν κάτι τέτοιο. Η ανταπόδοση λοιπόν της επίσκεψης του Ουκρανού προέδρου στην Αθήνα τον Αύγουστο στο δικό του έδαφος είχε εµβληµατικό και σπουδαίο χαρακτήρα, µε δεδοµένο ότι µιλάµε για ζώνη πολέµου. Το πλέον σηµαντικό και αρχικά απροσδόκητο ήταν ότι η συνάντηση Μητσοτάκη - Ζελένσκι δεν εξελίχθηκε ως συνήθως στο Κίεβο, όπως για παράδειγµα τόσες άλλες µε ξένους ηγέτες ή και µε τον Έλληνα υπουργό Άµυνας, Ν. ∆ένδια, αλλά στην Οδησσό.

Την πόλη όπου υπήρξε η βάση της Φιλικής Εταιρείας που οργάνωσε την εθνική απελευθερωτική επανάσταση των Ελλήνων. Ο πρωθυπουργός στο περιθώριο της συνάντησης µε τον ηγέτη της εµπόλεµης Ουκρανίας επισκέφθηκε τους ιστορικούς χώρους και ανέδειξε αυτήν τη σχέση. Θα µπορούσε να ειπωθεί ότι η Οδησσός συνδέει την Ουκρανία µε την Ελλάδα και προδιαθέτει για τα ενδιαφέροντα της χώρας µας την επόµενη µέρα του πολέµου. Το γεγονός ότι βαλλιστικός πύραυλος της Ρωσίας έπληξε την πόλη κατά τη διάρκεια της ηµέρας, κάτι που δεν συνηθίζουν οι ένοπλες δυνάµεις της Μόσχας, που συνήθως προχωρούν σε τέτοιου τύπου ενέργειες κατά τη διάρκεια της νύχτας, µοιάζει µε υποδοχή µε «πυροτεχνήµατα» της Ελλάδας στην περιοχή από την πλευρά της Ρωσίας. Υπενθυµίζεται ότι η Οδησσός ως πόλη και λιµάνι στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης ήταν έδαφος της Ρωσίας.

Στην παρούσα φάση η Ελλάδα ενθαρρύνεται να επιστρέψει στην περιοχή όπου πέραν της παράδοσης διατηρεί µέχρι και σήµερα παροικίες οµογενών, όπως και στη γειτονική Μαριούπολη. Ως ισχυρή εµπορική ναυτική δύναµη έχει λόγο να αποκτήσει βάση στη µεταπολεµική Ουκρανία και στην έξοδό της προς τη θάλασσα και τον Εύξεινο Πόντο. Άλλωστε δεν θα πρέπει να θεωρηθεί τυχαίο ότι από την πλευρά της αµερικανικής διπλωµατίας τα τελευταία χρόνια και σε επίσηµες ανακοινώσεις αναδεικνύεται ο ρόλος που θα πρέπει να «χτίσει» η Ελλάδα στις παρευξείνιες χώρες, όπως η Βουλγαρία και η Ρουµανία για παράδειγµα, έχοντας όµως προστεθεί και ένα «επιπλέον». Όπου σε αυτό το «επιπλέον» δεν µπορεί να λογίζεται παρά µόνον η Οδησσός στην Ουκρανία.

Ο πρωθυπουργός στις δηλώσεις που συνόδευσαν τη συνάντηση µε τον Β. Ζελένσκι µίλησε για την επερχόµενη εποχή της ανοικοδόµησης της χώρας που έχει καταστραφεί δοµικά από τις πολεµικές επιχειρήσεις. Πρόκειται για ένα τεράστιο σε όγκο και κεφάλαια πρόγραµµα, που ήδη συζητείται σε πολύ συγκροτηµένη αλλά και ανταγωνιστική βάση προβληµατισµών στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, σε επίπεδο κυβερνήσεων και φυσικά επιχειρηµατικών οµίλων.

Η στάση που υιοθέτησε η Αθήνα και η κυβέρνηση Μητσοτάκη από την αρχή µετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, υπέρ του αµυνόµενου και της δυτικής προσέγγισης -µε στήριξη τόσο µε φάρµακα όσο και µε όπλα- χωρίς «ουδετερόφιλες» ισορροπίες µε τη Μόσχα, θα έχει συγκεκριµένα προβλεπτά αποτελέσµατα την επόµενη µέρα του πολέµου υπέρ των συµφερόντων της χώρας µας. Γεωπολιτικά η Ελλάδα θα πρέπει µε γρήγορες διπλωµατικές και οικονοµικές κινήσεις να εµπεδώσει µια ζώνη προς Βορρά, µε αφετηρία την Αλεξανδρούπολη, που θα οδηγεί στην Οδησσό: Βουλγαρία, Ρουµανία, Μολδαβία, Ουκρανία. Σε συνδυασµό µε την προσέγγιση της πληττόµενης από τον άξονα Αζερµπαϊτζάν - Τουρκίας Αρµενίας, που ήδη εξελίσσεται και σε επίπεδο στρατιωτικής διπλωµατίας.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή