Η ψήφος των αποδήμων είναι μία από τις εμβληματικές υποθέσεις μικρο-ελλαδισμού, κακο-κομματισμού, κακομοιριάς και εντέλει μισελληνισμού. Επί δύο δεκαετίες το νομοσχέδιο για την ψήφο των ομογενών πάει κι έρχεται με διάφορες μορφές, κόφτες και κουτσουρέματα, με ευθύνη του ΠΑΣΟΚ και των κομμάτων της Αριστεράς, για έναν και μόνο λόγο: για να μην τους χαλάσει την πιάτσα. Οι Έλληνες που έχουν φύγει στο εξωτερικό, σε διάφορες φάσεις, έχουν στην πλειονότητά τους ένα κοινό χαρακτηριστικό το οποίο ακόμη και αν δεν το έχουν από πριν, το αποκτούν στην πορεία. Η απόσταση από την πατρίδα τούς θέτει εκτός κακόβουλης κομματικής επιρροής, αυτής η οποία είτε έχει στόχο τη δημιουργία εξαρτήσεων, τη διαμόρφωση εξαρτημένου ψηφοφόρου-πελάτη, είτε αλλοιώνει τα νοήματα, τις έννοιες και τις προτεραιότητες αλέθοντας την αντίληψη των επιρρεπών ή ανυποψίαστων πολιτών στην κρεατομηχανή της συνθηματολογίας, της κενολογίας, της άνευ λόγου αντίδρασης, της τεμπελχανιάς, της δημαγωγίας, μετατρέποντάς τους σε εχθρικά για την κοινωνία κύτταρα. Οι περισσότεροι απόδημοι αναπτύσσουν πιο αποστασιοποιημένη και άρα πιο αντικειμενική και ψύχραιμη ματιά για τα τεκταινόμενα. Είναι εκτός εγχώριας τοξικής εμβέλειας. Άρα, όσο πιο κενό, μηδενιστικό, αεριτζίδικο, άνευ σοβαρών, συγκεκριμένων προτάσεων είναι ένα κόμμα τόσο περισσότερους λόγους έχει να μη θέλει την ψήφο των αποδήμων.

Στα αριστερά κατά κύριο λόγο κόμματα, που αντετίθεντο όλα αυτά τα χρόνια στην ψήφο των αποδήμων, προστέθηκαν τώρα και τα δήθεν δεξιά, δήθεν πατριωτικά κόμματα, ο «πατριωτισμός» των οποίων οριοθετείται από τις βουλές του «ξανθού γένους». Η δε γελοιωδώς υπονομευτική αντιπρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, να εκλέγουν οι απόδημοι δικούς τους βουλευτές, εκτός κομμάτων, στη βάση ομογενειακών εκλογικών περιφερειών του εξωτερικού, έχει στόχο να αδρανοποιήσει και να ακυρώσει την ψήφο τους, αφού θα εκλέγουν βουλευτές που δεν θα έχουν καμία δυνατότητα παρέμβασης, ούτε καν θα ψηφίζουν για να εκλέξουν πρωθυπουργό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει τους ομογενείς βουλευτές «γλάστρες» με τζούφια ψήφο. Λαμβανομένων υπόψη όλων αυτών, η ψήφος των ομογενών, η οποία επιτέλους υπερψηφίστηκε με την απαραίτητη πλειοψηφία, καθίσταται ακόμα πιο επιτακτική, ακόμα πιο αναγκαία, ακόμα πιο λυτρωτική. Θα λειτουργήσει σαν σάρωθρο που θα σκουπίσει τα μεταπολιτευτικά υπολείμματα παλαιοκομματισμού και τα καινοφανή αντικοινωνικά και ανθελληνικά στη βάση τους μορφώματα, όρος ο οποίος αποδίδεται από κάποια κόμματα σε κάποια άλλα, ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηρίζει και τα ίδια.

Η ομογενειακή ψήφος, δε, θα ελέγξει ακόμα και τα ίδια κόμματα που στήριξαν και πρωτοστάτησαν και υπερψήφισαν την ακώλυτη συμμετοχή των εκτός τειχών αδελφών μας, ειδικά τώρα που έχουμε τα εθνικά θέματα και πάλι στην πρώτη γραμμή. Η ψήφος των αποδήμων θα έχει υποβοηθητικό, εξυγιαντικό και εθνικό χαρακτήρα και ρόλο, θα ανανεώσει την πολιτική ατμόσφαιρα και θα ξεπλύνει τη λάσπη που κρατάει κολλημένο το εθνικό όχημα, το ελληνικό κράτος. Εξάλλου, το ότι κάτι έχει αρχίζει να αλλάζει φάνηκε από τις πρόσφατες εκλογές. Οι ομογενείς μπορεί να αποδειχθούν ο επιταχυντής της εθνικής μεταμόρφωσης.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 27/7