Η δηµοσκόπηση της GPO που παρουσιάζουν σήµερα τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» αποτελεί ακόµα µία επιβεβαίωση της απόλυτης πολιτικής κυριαρχίας του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Ν.Δ.

Τα νούµερα έρχονται να καταδείξουν αυτό που βλέπουµε στην καθηµερινότητά µας. Και δεν χρειάζεται καµία έρευνα και κανένας δηµοσκόπος για να καταλάβει κανείς τη στροφή που έχει κάνει η πλειονότητα των πολιτών στον ρεαλισµό, στη σοβαρότητα και εντέλει στα µεγάλα και σηµαντικά, που κάνουν καλύτερη τη ζωή µας. Οπως δεν απαιτείται καµία δεύτερη ή τρίτη ανάλυση για να εντοπίσει τους πραγµατικούς λόγους που οδηγείται σε πλήρη απαξίωση η Αριστερά. Οσοι νοµίζουν ότι η Ελλάδα είναι µια χώρα που δεν επηρεάζεται από τα όσα συµβαίνουν στον υπόλοιπο κόσµο απλώς θέλουν να ζουν µε αυταπάτες. Αυτή τη στιγµή σε παγκόσµιο επίπεδο συντελείται µια κοσµογονία, µε τη ∆εξιά να κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος, ακόµα και σε χώρες όπου ποτέ δεν υπήρξε.

Ο λόγος της ανόδου έχει να κάνει πρωτίστως µε τις επιπτώσεις του πληθωρισµού σε παγκόσµιο επίπεδο, από τη µία, και µε τις παρενέργειες των πολέµων (βλ. Μεταναστευτικό και ενεργειακή κρίση), από την άλλη. Τη στιγµή που ο κόσµος αλλάζει, αν δεν είσαι έτοιµος να ανταποκριθείς στις νέες προκλήσεις, τότε, απλά, κινδυνεύεις να εξαφανιστείς. Εν προκειµένω, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εδώ και 4,5 χρόνια, δείχνει µια ανεπανάληπτη ηγετική προσαρµοστικότητα στις αλλαγές που συντελούνται, κερδίζοντας µε τη στρατηγική που ακολουθεί πολύτιµο έδαφος εντός και εκτός Ελλάδος.

Οταν τα γεγονότα είναι τέτοια, δεν διστάζει να επιδείξει ένα πιο δεξιό πρόσωπο στον Εβρο, ενώ, όταν πρέπει να ενισχύσει ευαίσθητες κοινωνικές οµάδες, που βάλλονται από το κύµα της ακρίβειας, απεκδύεται του φιλελεύθερου (τεχνοκρατικού) µανδύα και γίνεται λίγο… σοσιαλιστής! Σε κάθε φάση, ο Μητσοτάκης παραµένει σταθερά προσηλωµένος στον ρεαλισµό και στη σοβαρότητα, αποφεύγοντας κάθε λαϊκίστικη εκδοχή, που ναι µεν θα τον έκανε πρόσκαιρα πιο δηµοφιλή, αλλά την ίδια ώρα θα ακύρωνε µέρος από τα όσα έχει πετύχει από τον Ιούλιο του ’19 µέχρι και σήµερα. Από τις δηµοσκοπήσεις προκύπτει µια κυριαρχία της Κεντροδεξιάς, στην οποία αν προστεθούν και τα ποσοστά των µικρότερων δεξιών κοµµάτων, τότε µιλάµε για ένα άθροισµα δυνάµεων που προσεγγίζει το 60%.

Η σηµερινή Ν.∆. κατάφερε να διώξει τους ακραίους και συνάµα να προσελκύσει τους µετριοπαθείς. Το γεγονός αυτό την έχει καταστήσει απόλυτη κυρίαρχο στον χώρο της Κεντροδεξιάς. Σε έναν χώρο όπου βρίσκονται οι πολλοί, οι νοικοκυραίοι και οι ρεαλιστές. Και λίγο πιο κει αναπτύσσουν δράση οι λίγοι, οι γκρινιάρηδες, που αντιµετωπίζουν µόνιµα την Ελλάδα ως κάτι γκρίζο και µικρό. Είναι η Αριστερά, που δεν κατάφερε να προσαρµοστεί στη νέα πραγµατικότητα, χάνοντας το τρένο και του παρόντος και του µέλλοντος. Μάλιστα, όσο περνούν οι µήνες θα γίνεται ακόµα πιο ευδιάκριτη η αδυναµία όλων όσοι ηγούνται της Αριστεράς να ανταποκριθούν στις µεγάλες απαιτήσεις ενός κόσµου που αλλάζει µε απίστευτα µεγάλες ταχύτητες. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, εκτός από την αδυναµία των πέντεέξι αριστερών κοµµάτων, διακρίνει κανείς και την αποστροφή των σοβαρών της Κεντροαριστεράς για κάθε τι που κάνει και λέει το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη.

Με βάση τα όσα καταγράφουν οι δηµοσκοπήσεις, αλλά κυρίως όσα παρατηρούµε να συµβαίνουν σε διεθνές επίπεδο, το πιθανότερο σενάριο είναι κάποια στιγµή µέσα στον χρόνο να προκύψει ένα δεξιό κόµµα.

Δημοσιεύτηκε στο Secret των ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΩΝ στις 9/12