Τη Δευτέρα ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, θα κληθεί να αποφασίσει να υπογράψει το Προεδρικό Διάταγμα για τον διορισμό της νέας ηγεσίας στον Αρειο Πάγο. Πρόκειται περί μίας κρίσιμης απόφασης, αφού έχει να κάνει με την προσπάθεια του απερχόμενου πρωθυπουργού να αφήσει την αντισυνταγματική του σφραγίδα, επιλέγοντας, αφότου είχε ανακοινώσει την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, τα πρόσωπα που θα βρεθούν στην προεδρία και την Eισαγγελία του ανωτάτου δικαστηρίου.

Ο κ. Τσίπρας, προφανώς επηρεασμένος από το δόγμα Πολάκη, θέλησε για τους δικούς του λόγους να επιλέξει εκείνος την ηγεσία της Δικαιοσύνης. Οι πάντες, ακόμη και οι πλέον αδαείς, αντιλαμβάνονται τους λόγους της συγκεκριμένης πολιτικής επιλογής. Μάλιστα, ο πολιτικός νεκροθάφτης της Αριστεράς προχώρησε σε έκτακτο Υπουργικό Συμβούλιο, παραβλέποντας τις αντιδράσεις έγκριτων συνταγματολόγων, αλλά και του συνόλου των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Επί της ουσίας, «εκτέλεσε» το προμελετημένο σχέδιο που είχε καταστρώσει και είχε ως στόχο να ελέγξει τη Δικαιοσύνη. Ο κ. Τσίπρας έχει κάθε λόγο, φεύγοντας, να τσαλαβουτά στο Σύνταγμα και να αδιαφορεί για την πιστή τήρησή του.

Ομως, πλέον η ευθύνη για τη Συνταγματική (και όχι μόνο) Τάξη βρίσκεται στα χέρια του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος θα κληθεί με την υπογραφή του να νομιμοποιήσει ή όχι την τελευταία μεγάλη αυθαιρεσία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος δεν έχει κανέναν λόγο για πέντε εργάσιμες μέρες και βλέποντας το διαμορφωμένο πολιτικό κλίμα να γίνει μέρος του προβλήματος. Οφείλει και αποτελεί θεσμική υποχρέωσή του να πει το μεγάλο «ΟΧΙ», επαναφέροντας τα πράγματα σε μια κανονικότητα. Η υπογραφή του Προεδρικού Διατάγματος, πέντε μέρες πριν από την ετυμηγορία του λαού και ενώ όλοι προεξοφλούν την εκλογική επικράτηση της Ν.Δ., θα βρισκόταν και σε δυσαρμονία με τη λαϊκή βούληση. Ο συνταγματολόγος Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν είναι δυνατόν να συνυπογράψει τον πιο άθλιο επίλογο της διακυβέρνησης Τσίπρα. Δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να ταυτιστεί με τη θεσμική αυθαιρεσία, επειδή κάποιοι μαθητευόμενοι πολιτικοί μάγοι δεν δίστασαν να παίξουν μέχρι και με τη Δικαιοσύνη. Και δεν τίθεται θέμα για τα πρόσωπα που έχουν επιλεγεί από την απερχόμενη κυβέρνηση για τις κορυφαίες θέσεις του Αρείου Πάγου. Το θέμα είναι καθαρά θεσμικό και έχει να κάνει με την πολιτική κουτοπονηριά ενός πρωθυπουργού, που μέχρι το τέλος επέδειξε ασέβεια απέναντι στους θεσμούς και τη διάκριση των εξουσιών.

Το «όχι» του Προκόπη Παυλόπουλου αποτελεί πράξη που αποκαθιστά εν μέρει τη χαμένη εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στις δομές του κράτους.