Η Ελλάδα αντιμετωπίζει την Ισπανία στον ημιτελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του Αϊντχόφεν, την Πέμπτη, 11 Ιανουαρίου, στις 20:00, σε ένα παιχνίδι που μπορεί (και πρέπει) να της χαρίσει την πρόκρισή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισίου (26 Ιουλίου-11 Αυγούστου), την πρώτη και μόνη μετά το 2008. 

Το υπέροχο “Τέλος είναι το σημείο από το οποίο αρχίζουμε”, που αποδίδεται στον Τόμας Έλιοτ, είναι παράδοξο αλλά, δεν διατυπώθηκε με αυτού του είδους την απόλυτη θωριά από το γίγαντα της παγκόσμιας ποίησης. Η “Έρημη γη” είναι το απαύγασμα της πνευματικής διαύγειάς του και τέτοιο ήταν το έδαφος που περπάτησε, χωρίς στάλα νερό, το ελληνικό πόλο Γυναικών όποτε έπρεπε να διεκδικεί την πρόκρισή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ο Έλιοτ, για να μην μένουν κενά στη διήγηση, το περιέγραψε ως εξής: “Αυτό που αποκαλούμε αρχή είναι συχνά το τέλος. Και το να δημιουργήσεις ένα τέλος είναι να δημιουργήσεις μια αρχή. Τέλος είναι το σημείο από το οποίο αρχίζουμε”.

Τα σπορ, πολύ περισσότερο συχνά παρά όχι, κουβαλούν κάτι που κινείται υπερβατικά. Το σχήμα, βοηθά τους ανθρώπους να θεωρούν ότι είναι κύκλος, χωρίς αρχή και τέλος, βγάζει ξανά και ξανά στις ίδιες λεωφόρους και σε παρόμοιες διαδρομές. Η εθνική ομάδα πόλο Γυναικών, που αντιμετωπίζει το αντίστοιχο συγκρότημα της Ισπανίας στον ημιτελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του Αϊντχόφεν, την Πέμπτη, 11 Ιανουαρίου, στις 20:00, βγαίνει σε αυτήν τη λεωφόρο, που όταν την περπατά ένας κόμπος καταλαμβάνει το στομάχι. Το ρολόι του χρόνου δεν λεπτολογεί. Γυρίζει πίσω τα έτη -και όχι τις ώρες. Δεν ακούγονται τικ και τακ, και όταν ο βόμβος χτυπάει, ο ήχος μοιάζει να βγαίνει κατευθείαν από τις σελίδες της Βίβλου.

Σε αυτήν την περίπτωση, σταματά στις 20 Απριλίου του 2012. Είναι Μεγάλη Παρασκευή, για τη χριστιανική Ορθοδοξία, αλλά οι Καθολικοί έχουν γιορτάσει το Πάσχα τους πέντε μέρες πριν και η Τεργέστη, με το κολυμβητήριο “Bruno Bianchi” στο επίκεντρο, φιλοξενεί το προολυμπιακό τουρνουά. Η Εθνική, που έχει πάρει σχεδόν δύο μήνες πριν το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Αϊντχόφεν, έχει νικήσει για την τρίτη αγωνιστική των ομίλων εκείνης της διοργάνωσης την Ισπανία, 8-6. Η “Ρόχα” σχεδόν δεν βλέπεται και στις διεργασίες που γίνει μέχρι το τουρνουά που δίνει τα εισιτήρια, η φουνταριστή Μπλάνκα Χιλ μένει εκτός ομάδας. Ο ομοσπονδιακός Μιγκέλ Ότσα, “χρυσός” ολυμπιονίκης με την ομάδα πόλο Ανδρών το 1996 στην Ατλάντα, σχεδιάζει την επόμενη μέρα της Ισπανίας με νέα κορίτσια, κάποια εκ των οποίων έχουν κατακτήσει τη Euroleague την προηγούμενη χρονιά με τη Σαμπαντέλ.

Εθνική πόλο Γυναικών: Μια λανθασμένη επιλογή

Η Εθνική δεν είναι στην καλύτερη κατάσταση πηγαίνοντας στην Τεργέστη, αλλά έχει κάνει φανταστικό ολυμπιακό κύκλο και, εκτός των δύο ασημένιων στο Ευρωπαϊκό, στο Ζάγκρεμπ το ’10 και το Αϊντχόφεν το ’12, είναι η παγκόσμια πρωταθλήτρια, παίρνοντας το χρυσό στη Σαγκάη. Στην πρεμιέρα εκείνης της διοργάνωσης νικά 10-9 την Ισπανία. Είναι φανερό ότι της έχει πάρει τον αλγόριθμο. Και φαίνεται ότι την διαλέγει για τον προημιτελικό και το παιχνίδι που δίνει το εισιτήριο.

Στο τελευταίο παιχνίδι των ομίλων, που δίνει και την πρωτιά στον όμιλο, με την Ολλανδία, η ομάδα του Γιώργου Μορφέση ας πούμε ότι χάνει χωρίς μεγάλη μάχη. Το 13-6 με το οποίο ηττάται από το συγκρότημα του Μάουρο Μαουτζέρι είναι σχετικά πρωτόγνωρο για την ποιότητα και τη μαχητικότητα εκείνης της ομάδας. Όμως μοιάζει απαραίτητο, διότι η Ιταλία μένει τέταρτη στο δικό της όμιλο, στον οποίο γίνεται… χαμός. Η Ισπανία είναι τρίτη, αφού νικάει τις “σετερόσα” 10-9, οπότε βρίσκεται στο δρόμο της Ελλάδας.

Και χωρίς καμία ειδοποίηση, εκείνο το απόγευμα της Τεργέστης, την νικάει 9-7 και την αποκλείει. Η άφιξη το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα στο “Ελ. Βενιζέλος”, χωρίς το ολυμπιακό εισιτήριο ύστερα από δύο διαδοχικές συμμετοχές σε διοργανώσεις των πέντε κύκλων (και το ασημένιο μετάλλιο ως οικοδέσποινα το 2004), είναι σπαραξικάρδια. Η Άλκηστη Αβραμίδου βγαίνει με γυαλιά ηλίου στο “Ελ. Βενιζέλος” και μάτια πρησμένα από το κλάμα. Οι πιο παλιές προσπαθούν να παραμείνουν ψύχραιμες, αλλά και στο πρόσωπο της Ασημάκη αχνοφαίνεται το λιμάνι των δακρύων που άφησαν οι διεθνείς στην Ιταλία.

Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι εκείνο το παιχνίδι γεννά μια υπερδύναμη. Με αυτήν την αναμέτρηση για αφετηρία, η Ισπανία κατακτά το ασημένιο ολυμπιακό μετάλλιο στο Λονδίνο, το 2013 γίνεται παγκόσμια πρωταθλήτρια στη Βαρκελώνη και, ένα χρόνο αργότερα, πρωταθλήτρια Ευρώπης στη Βουδαπέστη. Η Τεργέστη γεννά ένα τέρας και μια φουρνιά που είναι ακόμη μάχιμη, ενώ στην πορεία βγαίνουν κορίτσια, όπως η Τζούντιθ Φόρκα ή η Μάτι Ορτίθ, που κρατούν τη βαρύτητα εγγυημένη και το πνεύμα άσβεστο. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Εθνική δεν νικάει τις Ίβηρες σε κρίσιμες αναμετρήσεις. Τουναντίον, η... κηδεία στον ημιτελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος της Βαρκελώνης το 2018, είναι... πρώτης ποιότητος. 

Η Εθνική υπέστη έναν ακόμα πιο οδυνηρό αποκλεισμό στο προολυμπιακό τουρνουά για τη διοργάνωση του Ρίο, το 2016, όταν χάνει από τη Ρωσία στα πέναλτι στην Χάουντα της Ολλανδίας και αφού έχει φάει το γκολ της ισοφάρισης 3’’ πριν τη λήξη της κανονικής διάρκειας του ματς. Στο περιθώριο της συνέντευξής της στο parapolitika.gr, η Αλεξάνδρα Ασημάκη σχολίασε ότι “ο τρόπος που χάσαμε σε εκείνο το παιχνίδι ήταν πολύ σκληρός, λίγες ομάδες έχουν ηττηθεί έτσι”. Πέντε χρόνια αργότερα, πάλι στην Τεργέστη, η “γαλανόλευκη” έχασε ξανά στο ματς πρόκρισης για το Τόκιο 7-4 από την Ολλανδία, μένοντας χωρίς γκολ στο δεύτερο ημίχρονο. Τώρα, παίζει μία αναμέτρηση που μπορεί να της δώσει την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισίου (26 Ιουλίου-11 Αυγούστου). Αν νικήσει και η γηπεδούχος Ολλανδία του Ευάγγελου Δουδέση επικρατήσει της Ιταλίας στο δεύτερο χρονικά ημιτελικό (21:30), θα σφραγίσει την πρόκρισή της. Αν χάσει και νικήσει η Ολλανδία, θα πρέπει να επικρατήσει της Ιταλίας στο μικρό τελικό, αφού τόσο η “Ρόχα” όσο και οι “οράνιε” έχουν κλείσει το δικό τους εισιτήριο. Αν νικήσει και αντίπαλός της στον τελικό είναι η Ιταλία, θα πρέπει να… πάρει το χρυσό μετάλλιό για να πάει στο Παρίσι. Η μόνη πιθανότητα να αποκλειστεί το βράδυ της Πέμπτης, 11 Ιανουαρίου, είναι να ηττηθεί και να νικήσει η Ιταλία την Ολλανδία, αφού τότε οι “σετερόσα” θα πάρουν το εισιτήριο.

Είναι πρέπον, όμως, να γίνει την Πέμπτη και με αντίπαλο την ομάδα που πριν 12 χρόνια, στον προβλήτα του λιμανιού του Τριέστε, άρχισε η κατάρα.