Η μάχη της Κρήτης αποτελεί ένα από τα πιο συγκλονιστικά κεφάλαια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σε αυτή παίζεται η τελευταία πράξη του γερμανοελληνικού πολέμου.

Λαοί που είναι λεύτεροι

δεν σκύβουν το κεφάλι

κι ο Κρητικός αν χρειαστεί

μάχη θα δώσει πάλι.

***********************************************

Οι Γερμανοί τολμήσανε την Κρήτη κι επατήσαν

μα την ψυχή του Κρητικού δεν την υπολογήσαν

*****************************************************

Επειδή πιστεύεται πως η κατάληψη της Κρήτης αποτελεί δύσκολο στρατιωτικό εγχείρημα, δεν πραγματοποιείται καμιά ουσιαστική αμυντική προστασία. Ο ίδιος ο Χίτλερ δεν βλέπει τη σκοπιμότητα της επιχείρησης και διστάζει να αναλάβει μια αεροπορική εισβολή στο νησί, που είναι η μόνη δυνατή για την κατάκτησή του. Ο αντιπτέραρχος, όμως, των αλεξιπτωτιστών Κουρτ Στούντεντ, κατορθώνει και τον μεταπείθει, όταν μάλιστα το μεγαλύτερο μέρος της στρατιωτικής ηγεσίας της Γερμανίας έχει ταχθεί με την άποψη ότι πρέπει να επιτεθούν κατά της Μάλτας και όχι της Κρήτης. Το επιχείρημα που επικαλείται ο Στούντεντ είναι ότι η κατάληψη της Κρήτης αποτελεί εύκολη και λαμπρή επιχείρηση, που σταθεροποιεί τη γερμανική αεροπορική κυριαρχία στη Μεσόγειο και εξασφαλίζει παράλληλα και άλλες ωφέλειες. Έτσι, αρχίζει η εφαρμογή του σχεδίου «Ερμής» (Merkur) από το πρωί της 20ής του Μάη 1941, και συντελείται η μεγαλύτερη επιχείρηση αερομεταφοράς στρατιωτικών δυνάμεων στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Το αεροδρόμιο του Μάλεμε, που αποτελεί τον κυριότερο στόχο των εισβολέων, δέχεται από τις πρωινές κιόλας ώρες έναν σκληρό και ανελέητο βομβαρδισμό. Οι πύλες του κρητικού ουρανού ανοίγουν, αφήνοντας να πέσουν χιλιάδες επιδρομείς, που ανήκουν στο επίλεκτο σώμα των Γερμανών αλεξιπτωτιστών. Οι επιδρομείς αυτοί πέφτουν τις απογευματινές ώρες της ίδιας μέρας στο Ρέθυμνο και το Ηράκλειο, με αντικειμενικό βασικό στόχο την κατάληψη των αεροδρομίων και των λιμανιών των πόλεων αυτών.

Από ελληνικής πλευράς, η εμπειροπόλεμη 5η Μεραρχία βρίσκεται αποκλεισμένη στην άλλη Ελλάδα και οι δυνάμεις που αναλαμβάνουν την άμυνα του νησιού είναι στρατεύματα της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, καθώς και οκτώ τάγματα νεοσύλλεκτων Ελλήνων στρατιωτών που μεταφέρονται από το Ναύπλιο και την Τρίπολη, χωρίς όμως εκπαίδευση και οπλισμό. Η πιο αξιόμαχη δύναμη από ελληνικής πλευράς είναι η δύναμη της Σχολής Χωροφυλακής, με την πρώτη τάξη της Σχολής Ευελπίδων, που διαθέτει επίσης παλιό και ανεπαρκή οπλισμό.

Στις δυνάμεις αυτές πρέπει να προστεθεί και ο άοπλος λαός, που αντιστέκεται με πείσμα και πολεμά με κάθε μέσο τους νέους επιδρομείς.

Για την κατάσταση που επικρατεί στην Κρήτη, ο υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης Τσουδερού, Στέφανος Δημητρακάκης, γράφει τα ακόλουθα: «Στην Κρήτη, παρόλο που είχαν φτάσει από το Νοέμβριο 1940 οι Βρετανοί, δεν είχαν γίνει σχεδόν τίποτα αξιόλογα αμυντικά έργα. Οι Βρετανοί στρατιωτικοί διοικηταί αλλάζουν συχνά. Σοβαρές βρετανικές δυνάμεις δεν υπήρχαν στη νήσο. Η κρητική νεολαία από την αρχή του πολέμου πολεμούσε στα αλβανικά βουνά. Από τους κατοίκους της νήσου είχε ζητηθεί από την παλαιά κυβέρνηση ο αφοπλισμός. Δεν ήταν άγνωστο πως κάθε Κρητικός έκρυβε πάντα στο σπίτι του και ένα τουφέκι. Είναι μια παλιά παράδοση του κρητικού λαού. Όταν τα μέτρα των κατακτητών εστένευαν, ο Κρητικός έκανε επανάσταση».

Η Μάχη της Κρήτης δίνει ένα διαχρονικό μήνυμα ηρωισμού, αυταπάρνησης και αγώνα για τη διαφύλαξη των παραδόσεων και του πολιτισμού, για την προστασία της πατρίδας και του έθνους, αλλά πάνω απ’ όλα για την υπεράσπιση των πανανθρώπινων αξιών της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας.

Από τον «Ερμή» στην… τρόικα

Σήμερα η Μάχη της Κρήτης συνεχίζεται και είναι επίκαιρη όσο ποτέ, καθώς αφορά όλα τα επίπεδα της σύγχρονης ζωής. Είναι ένας αγώνας αντίστασης, κυρίως οικονομικός και καθημερινός, απέναντι στην εξαθλίωση, τον οικονομικό μαρασμό, την αβεβαιότητα και την εξάρτηση από τις ξένες δυνάμεις.

Σήμερα οι εισβολείς έχουν διαφορετικό όνομα, ο πόλεμος έχει διαφορετικό ένδυμα, αλλά εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τις ίδιες πρακτικές εκφοβισμού, που αποδεικνύονται πιο σκληρές και ψυχοφθόρες απέναντι στους πατριώτες. Μόνο που αυτή τη φορά δεν στοχεύουν στην εδαφική κατάκτηση αλλά στην οικονομική κατοχή, την ψυχολογική καθυπόταξη των δημοκρατών και την υποταγή της πατρίδας στις επιταγές των δανειστών-κατακτητών.

Αν τότε το επιχειρησιακό όνομα της εξόρμησης κατά των Κρητών είχε τον κωδικό «Ερμής», σήμερα φέρει τα ονόματα των Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, Γερούν Ντάισενμπλουμ, Μάριο Ντράγκι, Κριστίν Λαγκάρντ και άλλων. Τα ονόματα των αρχιτεκτόνων της πιο σκληρής λιτότητας και της τραπεζικής επιβολής επί των λαών της Ευρώπης.

Δυστυχώς, μετά το πέρασμα 74 ετών από την επέτειο της χιτλερικής επιδρομής, αντί να μας αποδοθούν γερμανικές αποζημιώσεις, η Ελλάδα υφίσταται έναν ανελέητο οικονομικό πόλεμο κι έγινε το πειραματόζωο των οικονομικών κατακτητών.

Οι ντόπιοι πολιτικοί, γνωστοί για τις ευθύνες τους σε ό,τι αφορά την κρίση στη μεταπολιτευτική Ελλάδα και με δικαιολογία το υπέρογκο δημόσιο χρέος –στη δημιουργία του οποίου συνέβαλαν καταλυτικά– βύθισαν τον λαό στη δυστυχία, υπονόμευαν τη δημοκρατία και οδήγησαν την πατρίδα στην επικυριαρχία των δανειστών.

Tο απόρρητο έγγραφο για την ισοπέδωση της Κρήτης

Ο Αρχηγός και Ανώτατος Διοικητής

των Ενόπλων Δυνάμεων Γενικό Στρατηγείο 25-4-1941

Αρ. 44581/41 G. KDOS CHEFS

WEST/ABT.L (Ι. Ορ)

Αριθ. Αντιτύπων: 10 Αύξων Αριθ. Αντιτ.: 3

Απόρρητη Διοικητική Υπόθεσις.

Υπόθεσις Διοικητών.

Μόνο μέσω Αξιωματικών.

ΟΔΗΓΙΑ Αρ. 28 (ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ «ΕΡΜΗΣ»).

 Ως ορμητήριο για τη διεξαγωγή του από αέρος πολέμου κατά της Αγγλίας στην Ανατολική Μεσόγειο, πρέπει να προετοιμαστεί η κατάληψη της νήσου Κρήτης (Επιχείρηση «Ερμής»). Γι’ αυτό πρέπει να ξεκινήσωμε από το ότι όλη η ηπειρωτική Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της Πελοποννήσου, βρίσκεται στα χέρια των δυνάμεων του Άξονα.

Για την εκτέλεση της διαταγής επιφορτίζω την Ανωτάτη Διοίκηση της Αεροπορίας, η οποία για το σκοπό αυτό θα χρησιμοποιήσει κυρίως το Σώμα των Αλεξιπτωτιστών και τα σώματα της Αεροπορίας, που έχουν τοποθετηθεί στο χώρο της Μεσογείου.

Ο στρατός θα έχει το καθήκον, σε συνεννόηση με την Ανωτάτη Διοίκηση της Αεροπορίας, να διαθέσει ενισχύσεις για το Σώμα των Αλεξιπτωτιστών, συμπεριλαμβανομένου ενός συμμιγούς τμήματος τεθωρακισμένων οχημάτων στην Ελλάδα, που να μπορέσουν να μεταφερθούν διά της θαλάσσιας οδού στην Κρήτη.

Το πολεμικό ναυτικό κάνει τις προεργασίες για την επικοινωνία διά θαλάσσης, η οποία θα πρέπει να έχει εξασφαλιστεί με την έναρξη της κατοχής της νήσου. Για την προστασία των επικοινωνιών και –εφόσον τούτο είναι αναγκαίο– για την εκκαθάριση των οδών μεταφοράς, θα διενεργήσει η Ανωτάτη Διοίκηση του Ναυτικού τις απαραίτητες συμφωνίες με το Ιταλικό Πολεμικό Ναυτικό.

Για τη μεταφορά του Σώματος των Αλεξιπτωτιστών και της εκ νέου υπό τις διαταγές της Ανωτάτης Διοικήσεως της Αεροπορίας ευρισκομένης 22ας Μεραρχίας στον τόπο συγκεντρώσεως που θα καθορίσει αυτή, πρέπει να χρησιμοποιηθούν όλα τα μέσα. Το αναγκαιούν δυναμικό σε μεταφορικά οχήματα πρέπει να τεθεί εκ μέρους των Ανωτάτων Διοικήσεων Στρατού Ξηράς και Αεροπορίας στη διάθεση του Διοικητού Μεταφορών των Ενόπλων Δυνάμεων. Οι μεταφορικές κινήσεις δεν πρέπει να επιφέρουν καμιά επιβράδυνση στην επιχείρηση «Μπαρμπαρόσα».
Για την αεροπορική προστασία στην Ελλάδα και την Κρήτη πρέπει να τοποθετηθούν από την Ανωτάτη Διοίκηση της Αεροπορίας Μονάδες αντιαεροπορικών πυροβόλων της 12ης Στρατιάς. Για την αντικατάστασή τους οφείλουν οι Ανώτατες Διοικήσεις Αεροπορίας και Στρατού να κάνουν τις απαραίτητες συμφωνίες.
Μετά την κατάληψη της νήσου, πρέπει να προετοιμαστεί το σώμα των Αλεξιπτωτιστών εξ ολοκλήρου ή εν μέρει για νέα χρησιμοποίηση. Γι’ αυτό πρέπει να προβλεφθεί η άμεση αντικατάστασή του από δυνάμεις του Στρατού. Για τη σύσταση της επάκτιας άμυνας από την Ανωτάτη Διοίκηση Ναυτικού, δύναται εν ανάγκη να χρησιμοποιηθούν πυροβόλα από λάφυρα του Στρατού.
Παρακαλώ τους κ.κ. Ανωτάτους Διοικητάς να μου αναφέρουν σχετικά με τα σχεδιαζόμενα μέτρα, τον δε Ανώτατο Διοικητή της Αεροπορίας επίσης για τον προβλεπόμενο τερματισμό των προετοιμασιών. Τη διαταγή της εκτελέσεως επιφυλάσσω για τον εαυτό μου.

(Υπογραφή) Αδόλφος Χίτλερ
Αρχηγός της Αυτοκρατορίας

Υπογρ. Έξλερ – Λοχαγός.

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΔΙΚΑΙΩΣΗ

Αν και πέρασαν 76 ολόκληρα χρόνια, οι υπεύθυνοι για τα χιλιάδες θύματα, τις ανυπολόγιστες υλικές καταστροφές και τον ανείπωτο πόνο που έσπειραν στην Κρήτη και σε όλη την Ελλάδα μοιάζουν να περιφρονούν μια στοιχειώδη και ελάχιστη υποχρέωσή τους: αυτήν που ονομάζεται κατοχικό δάνειο και πολεμικές επανορθώσεις. Πολλοί θέλουν και προσπαθούν να ξεχαστεί αυτή η «εκκρεμότητα». Εμείς, τιμώντας τους συμπατριώτες μας της εποχής εκείνης, αντιστεκόμαστε στη λήθη και κρατάμε ψηλά τη σημαία αυτής της διεκδίκησης. Δεν θα φέρει αυτό πίσω τους νεκρούς μας. Θα είναι, όμως, μια ηθική δικαίωση…