Στην εισβολή του 1974 συνεργάσθηκαν κεµαλικοί και ισλαµιστές
Άρθρο γνώμης
Πενήντα χρόνια µετά την εισβολή στην Κύπρο, οφείλουµε να θυµίζουµε σε όλους ότι το Κυπριακό δεν µπορεί να λυθεί όσο παραµένουν στη Μεγαλόνησο τα στρατεύµατα κατοχής
Όσοι συµπατριώτες µας πανηγύρισαν για την εκλογή δηµάρχων από την κεµαλική αντιπολίτευση στην Τουρκία (Κωνσταντινούπολη, Αγκυρα κ.α.) θα απογοητεύθηκαν όταν έµαθαν ότι η τουρκική πρόκληση για τα ελληνικά θαλάσσια πάρκα προήλθε από µια ανακοίνωση του Ρεπουµπλικανικού Λαϊκού Κόµµατος (CHP) της αντιπολίτευσης.
Βεβαίως µας προβληµατίζει η πολιτική του προέδρου Ερντογάν και του Ισλαµιστικού Κόµµατος της ∆ικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), αλλά πρέπει πάντα να έχουµε κατά νου ότι στα µείζονα εθνικά θέµατα, όπως τα ορίζει η Τουρκία, τα δύο ιδεολογικά ρεύµατα συγκλίνουν και συνεργάζονται. Η τουρκική εξωτερική πολιτική, ασχέτως κόµµατος και προέδρου, θα είναι κατά τα επόµενα χρόνια επιθετική και διεκδκητική απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο. Το CHP, που κέρδισε τις πρόσφατες δηµοτικές εκλογές, είναι το κόµµα που ίδρυσε ο Κεµάλ Ατατούρκ. Είναι το κόµµα το οποίο διατηρεί άριστες σχέσεις µε το στράτευµα. Είναι το κόµµα του Μπουλέντ Ετσεβίτ, του πρωθυπουργού της εισβολής στην Κύπρο. Αυτή η επέτειος, δηλαδή η συµπλήρωση 50 χρόνων από την εισβολή του «Αττίλα» στην Κύπρο, µας υπενθυµίζει ένα χαρακτηριστικό παράδειγµα συνεργασίας ισλαµιστών και κεµαλικών.
Η βραχύβια κυβέρνηση που αποφάσισε την εισβολή προήλθε από συνεργασία του κεµαλικού σοσιαλδηµοκράτη Μπουλέντ Ετσεβίτ και του Ισλαµικού Κόµµατος Εθνικής Σωτηρίας του Νετσµετίν Ερµπακάν. Η συνεργασία του CHP µε τους ισλαµιστές οδήγησε στη σοβαρότερη επιθετική ενέργεια των τελευταίων 50 ετών κατά του Ελληνισµού. Ο Ετσεβίτ είναι ο ιδεολογικός πρόγονος των σηµερινών ηγετών του CHP. Ο Κεµάλ Κιλιτσντάρογλου, πρώην ηγέτης του κόµµατος, τον µνηµόνευσε το 2023, λέγοντας στον Ερντογάν να εισβάλει στα ελληνικά νησιά όπως έκανε ο Ετσεβίτ στην Κύπρο. Ο Εκρέµ Ιµάµογλου, στέλεχος του CHP, που κέρδισε δύο φορές τον ∆ήµο Κωνσταντινούπολης, τον αναφέρει συχνά ως ήρωα που έλαβε τη θαρραλέα απόφαση της εισβολής. Αλλωστε, ο Ιµάµογλου πριν από τις προηγούµενες δηµοτικές εκλογές µετέβη στα Κατεχόµενα και προσκύνησε τον τάφο του Ραούφ Ντενκτάς, του ηγέτη των Τούρκων της Κύπρου.
Ο Ντενκτάς το 1999 παραδέχθηκε στον δηµοσιογράφο Σταύρο Σιδερά ότι δικές του παραστρατιωτικές οµάδες έσφαξαν το 1974 Ελληνες Κυπρίους. Από την άλλη πλευρά, ο Ερµπακάν, αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση της εισβολής, είναι ο ιδεολογικός πρόδροµος και το ίνδαλµα του Τούρκου προέδρου Ερντογάν. Ισλαµιστής και ακραίος εθνικιστής, υποστήριξε φανατικά την ιδέα της εισβολής. Ιδρυσε το Κόµµα Εθνικης Σωτηρίας, το οποίο αργότερα µετονοµάσθηκε σε Κόµµα Ευηµερίας. Προσφάτως ο γιος του, Φατίχ Ερµπακάν, ίδρυσε το Νέο Κόµµα της Ευηµερίας. Ας µην τρέφουµε αυταπάτες. Καµία αλλαγή προσώπων δεν πρόκειται να φέρει µια ουσιαστική αλλαγή των τουρκικών στόχων. Οι υπαρκτές ιδεολογικές διαφορές µεταξύ των κεµαλικών του CHP και των ισλαµιστών του ΑΚΡ δεν επηρεάζουν τα θέµατα που αφορούν τον Ελληνισµό. Τα εθνικά µας θέµατα δεν θα βρουν λύσεις ούτε µε ζεϊµπέκικα (όπως το 1999) ούτε µε αδικαιολόγητους πανηγυρισµούς. Η πολιτική αποτροπής απαιτεί ενιαία γραµµή Ελλάδος και Κύπρου και ενίσχυση της αµυντικής, διπλωµατικής και ψυχολογικής προετοιµασίας µας.
Πενήντα χρόνια µετά την εισβολή στην Κύπρο, οφείλουµε να θυµίζουµε σε όλους ότι το Κυπριακό δεν µπορεί να λυθεί όσο παραµένουν στη Μεγαλόνησο τα στρατεύµατα κατοχής. Και ας µην ξεχνάµε τη συνεργασία κεµαλικών και ι σλαµιστών στην εισβολή του 1974.
Δημοσιεύτηκε στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ»
Βεβαίως µας προβληµατίζει η πολιτική του προέδρου Ερντογάν και του Ισλαµιστικού Κόµµατος της ∆ικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), αλλά πρέπει πάντα να έχουµε κατά νου ότι στα µείζονα εθνικά θέµατα, όπως τα ορίζει η Τουρκία, τα δύο ιδεολογικά ρεύµατα συγκλίνουν και συνεργάζονται. Η τουρκική εξωτερική πολιτική, ασχέτως κόµµατος και προέδρου, θα είναι κατά τα επόµενα χρόνια επιθετική και διεκδκητική απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο. Το CHP, που κέρδισε τις πρόσφατες δηµοτικές εκλογές, είναι το κόµµα που ίδρυσε ο Κεµάλ Ατατούρκ. Είναι το κόµµα το οποίο διατηρεί άριστες σχέσεις µε το στράτευµα. Είναι το κόµµα του Μπουλέντ Ετσεβίτ, του πρωθυπουργού της εισβολής στην Κύπρο. Αυτή η επέτειος, δηλαδή η συµπλήρωση 50 χρόνων από την εισβολή του «Αττίλα» στην Κύπρο, µας υπενθυµίζει ένα χαρακτηριστικό παράδειγµα συνεργασίας ισλαµιστών και κεµαλικών.
Η βραχύβια κυβέρνηση που αποφάσισε την εισβολή προήλθε από συνεργασία του κεµαλικού σοσιαλδηµοκράτη Μπουλέντ Ετσεβίτ και του Ισλαµικού Κόµµατος Εθνικής Σωτηρίας του Νετσµετίν Ερµπακάν. Η συνεργασία του CHP µε τους ισλαµιστές οδήγησε στη σοβαρότερη επιθετική ενέργεια των τελευταίων 50 ετών κατά του Ελληνισµού. Ο Ετσεβίτ είναι ο ιδεολογικός πρόγονος των σηµερινών ηγετών του CHP. Ο Κεµάλ Κιλιτσντάρογλου, πρώην ηγέτης του κόµµατος, τον µνηµόνευσε το 2023, λέγοντας στον Ερντογάν να εισβάλει στα ελληνικά νησιά όπως έκανε ο Ετσεβίτ στην Κύπρο. Ο Εκρέµ Ιµάµογλου, στέλεχος του CHP, που κέρδισε δύο φορές τον ∆ήµο Κωνσταντινούπολης, τον αναφέρει συχνά ως ήρωα που έλαβε τη θαρραλέα απόφαση της εισβολής. Αλλωστε, ο Ιµάµογλου πριν από τις προηγούµενες δηµοτικές εκλογές µετέβη στα Κατεχόµενα και προσκύνησε τον τάφο του Ραούφ Ντενκτάς, του ηγέτη των Τούρκων της Κύπρου.
Ο Ντενκτάς το 1999 παραδέχθηκε στον δηµοσιογράφο Σταύρο Σιδερά ότι δικές του παραστρατιωτικές οµάδες έσφαξαν το 1974 Ελληνες Κυπρίους. Από την άλλη πλευρά, ο Ερµπακάν, αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση της εισβολής, είναι ο ιδεολογικός πρόδροµος και το ίνδαλµα του Τούρκου προέδρου Ερντογάν. Ισλαµιστής και ακραίος εθνικιστής, υποστήριξε φανατικά την ιδέα της εισβολής. Ιδρυσε το Κόµµα Εθνικης Σωτηρίας, το οποίο αργότερα µετονοµάσθηκε σε Κόµµα Ευηµερίας. Προσφάτως ο γιος του, Φατίχ Ερµπακάν, ίδρυσε το Νέο Κόµµα της Ευηµερίας. Ας µην τρέφουµε αυταπάτες. Καµία αλλαγή προσώπων δεν πρόκειται να φέρει µια ουσιαστική αλλαγή των τουρκικών στόχων. Οι υπαρκτές ιδεολογικές διαφορές µεταξύ των κεµαλικών του CHP και των ισλαµιστών του ΑΚΡ δεν επηρεάζουν τα θέµατα που αφορούν τον Ελληνισµό. Τα εθνικά µας θέµατα δεν θα βρουν λύσεις ούτε µε ζεϊµπέκικα (όπως το 1999) ούτε µε αδικαιολόγητους πανηγυρισµούς. Η πολιτική αποτροπής απαιτεί ενιαία γραµµή Ελλάδος και Κύπρου και ενίσχυση της αµυντικής, διπλωµατικής και ψυχολογικής προετοιµασίας µας.
Πενήντα χρόνια µετά την εισβολή στην Κύπρο, οφείλουµε να θυµίζουµε σε όλους ότι το Κυπριακό δεν µπορεί να λυθεί όσο παραµένουν στη Μεγαλόνησο τα στρατεύµατα κατοχής. Και ας µην ξεχνάµε τη συνεργασία κεµαλικών και ι σλαµιστών στην εισβολή του 1974.
Δημοσιεύτηκε στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ»
