Η ανευθυνότητα και η έλλειψη πολιτικής σοβαρότητας επιβεβαιώνονται από τις πολιτικές πράξεις, ενέργειες και αντιδράσεις. Είναι κατανοητό η εκάστοτε αντιπολίτευση να υπερβάλει στην προσπάθειά της να πλήξει αυτούς που έχουν την διακυβέρνηση της χώρας στα χέρια τους, στην προσπάθειά της να τους υποκαταστήσει. Όμως και η αντιπολίτευση κρίνεται για τον τρόπο που αντιδρά, αν τα επιχειρήματά της ευσταθούν και αν βεβαίως δεν στερούνται σοβαρότητας.

Ο κ. Τσίπρας και οι περί αυτόν, δηλαδή τα πρωτοπαλλήκαρά του, έχουν αποδείξει με συνέπεια ότι στερούνται σοβαρότητας. Τελευταίο δείγμα φαιδρής αντιπολιτευτικής κριτικής υπήρξε η «καταγγελί» με αφορμή ότι ο πρωθυπουργός αποκαλούσε τον κ. Τσιόδρα με το μικρό του όνομα. Ως πολιιτικώς αφελείς παραγνώριζαν ότι αυτό δεν ηταν κάποια έλλειψη σεβασμού προς τον «στρατηγό» που ηγείται της συνεχούς μάχης που δίνουμε για την πανδημία. Αλλά μία επιβεβαίωση της οικειότητας προς έναν άνθρωπο που μας καθοδηγεί, κι εμάς και την κυβέρνηση σε έναν πολύ δύσκολο αγώνα επιβίωσης. Οικειότητα προς έναν άνθρωπο που μπαίνει στα σπίτια μας και μας συμβουλεύει χωρίς να μας τρομοκρατεί και που κατευθύνει από την επιστημονική του θέση την κυβέρνηση, ώστε αυτή να λαμβάνει τα δεόντα μέτρα.

Δεν είναι μόνο αυτή η φαιδρή αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ. Εχουν καταντήσει να είναι η ελληνική εκδοχή του Τράμπ. Με ατάκες αντί μιας σοβαρής θέσης, με αλαζονεία που έχει διαγράψει από την μνήμη τους την καταστροφική τους διακυβέρνηση.

Με συκοφαντικές υπερβολές που προσδιορίζουν το πολιτικό ποιόν αυτών που είχαν επί τεσσεράμισυ χρόνια στα χέρια τους την τύχη αυτής της δόλιας χώρας.
Μήπως κιόλας τους κολακεύουμε που τους παραλληλίζουμε με τον Ντόναλντ;