Η περίφημη ή περιβόητη, αναλόγως της συνθήκης, σχετικότητα στον αθλητισµό, λόγω της κινησιολογικής έξαρσης σε όλα τα σπορ, ενδέχεται ορισµένες φορές να αποτελεί προϊόν γλύπτη. Στο τένις, ο Αυστραλός Ρόι Εµερσον κατέκτησε 12 Major έως το 1967, δηλαδή έναν χρόνο πριν γίνει το παιχνίδι επαγγελµατικό και µετατραπεί σε Open.

Ο Πιτ Σάµπρας έσπασε το ρεκόρ του µε την κατάκτηση του Γουίµπλεντον το 2000 και µε το τρόπαιο του U.S. Open, το 2002, έφτασε τα 14. Ο Αµερικανός πιθανότατα θεωρούσε ότι το ρεκόρ του θα κρατούσε στον χρόνο, αλλά λιγότερα από επτά χρόνια αργότερα, τον Ιούλιο του 2009, είδε τον Ρότζερ Φέντερερ να φτάνει τις 15 κατακτήσεις, µε την επικράτησή του επί του Αντι Ρόντικ στο Λονδίνο. Επιπλέον, ο ίδιος δεν είχε πάρει ποτέ το Ρολάν Γκαρός, το οποίο ο Ελβετός κατέκτησε τον Ιούνιο του ίδιου έτους.

Έμοιαζε κυρίαρχος

Ο Φέντερερ έµοιαζε ο απόλυτος κυρίαρχος. Το 2018 έφτασε τα 20 τρόπαια, µε τη νίκη του στο Αυστραλιανό Open. Μόλις τέσσερα χρόνια αργότερα, το καλοκαίρι του 2022, και λίγο πριν ο ίδιος αποχωρήσει, ήταν τρίτος στη σχετική κατηγορία. Ο Ράφα Ναδάλ στην Αυστραλία και ο Νόβακ Τζόκοβιτς στο Λονδίνο τον προσπέρασαν. Τώρα, ο Ναδάλ έχει 22. Και ο «Νόλε», ένα παιδί που έφυγε από το Βελιγράδι στα 12 του, το 1999, εν µέσω των βοµβαρδισµών του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, προκειµένου να προπονείται στο Μόναχο, έφτασε την περασµένη Κυριακή, 11 Ιουνίου, τα 23, µε τη νίκη του 3-0 (7-6 [1], 6-3, 7-1) επί του Κάσπερ Ρουντ στο «Φιλίπ Σατριέ», το κεντρικό κορτ του Ρολάν Γκαρός, στο Παρίσι.

Από νωρίς

Ο τελικός έµοιαζε να έχει διευθετηθεί αρκετά νωρίς. Με το που πήρε το τάι µπρέικ στο πρώτο σετ, βία µε το µπρέικ του στο σερβίς του Νορβηγού νωρίς στο δεύτερο, ακούστηκαν τα πρώτα «τετέλεσται». Μετά τη νίκη του, όπως ήρθε, επί του Κάρλος Αλκαράθ, ο 36χρονος, πια, Σέρβος δεν επρόκειτο να απεµπολήσει την ευκαιρία. Συµβαίνει από σπανίως έως ποτέ να παθαίνει κάτι τέτοιο, όταν ανοίγει τον δρόµο για να πάρει άλλο ένα τρόπαιο. O θρίαµβός του στο Παρίσι ήταν µια επικράτηση της αριθµολογίας.

Τα περισσότερα

Ο Τζόκοβιτς έφτασε τα 23 Major, τα περισσότερα στην Ιστορία. Εγινε ο πρώτος τενίστας που κατέκτησε τουλάχιστον τρεις φορές καθένα από αυτά τα τρόπαια: Στην τροπαιοθήκη του δεσπόζουν 10 κύπελλα Αυστραλιανού Open (2008, 2011, 2012, 2013, 2015, 2016, 2019, 2020, 2021, 2023), επτά Γουίµπλεντον (2011, 2014, 2015, 2018, 2019, 2021, 2022), τρία Ρολάν Γκαρός (2016, 2021, 2023) και ισάριθµα U.S. Open (2011, 2015, 2018). Η δυσκολία του εγχειρήµατος φανερώνεται από το εξής: Μόνο τρεις τενίστες, ο Εµερσον, ο Ροντ Λέιβερ και ο Ράφα Ναδάλ, έχουν κατακτήσει όλα τα Major από δύο φορές. Το εκπληκτικό, δε, στην περίπτωση του Σέρβου είναι ότι πήρε το δεύτερό του τρόπαιο τρία χρόνια µετά το πρώτο και πως τα 11 εξ αυτών έχουν έρθει αφότου έκλεισε τα 30, δηλαδή µετά τις 22 Μαΐου του 2017.



Ο νέος τενίστας

Αµφισβητώντας τα ήθη και τα έθιµα του παιχνιδιού, ο Τζόκοβιτς έγινε µία από τις πλέον αµφιλεγόµενες αθλητικές φυσιογνωµίες του σύγχρονου καιρού. Το τένις είχε πάντα ταραξίες, αθλητές που δεν µπορούσαν να ελέγξουν τα νεύρα τους, ακόµα και που δεν ήθελαν να βρίσκονται στο κορτ και να παίζουν, όπως συνέβαινε στην περίπτωση του Τζον Μάκενρο και συµβαίνει σε εκείνην του Νικ Κύργιου.

Οι αντιδράσεις του Τζόκοβιτς, ακόµα και εκείνες που αιτιολογούνται µέσα από τη στάση ζωής του, έρχονται κατά κύριο λόγο επειδή ουδέποτε έγινε ο αγαπηµένος του κοινού. Από την άρνησή του να εµβολιαστεί κατά της COVID έως την επιθετική εκπροσώπηση των παικτών, ο Σέρβος βίωνε και συνεχίζει να ζει ανά περιστάσεις έναν... γενετικό ρατσισµό, αφού, αφ’ ης στιγµής ήγειρε αξιώσεις µεγαλείου, αντιλήφθηκε ότι ο δυτικός κόσµος δεν ήθελε πολλά-πολλά µε την εθνικότητά του - ούτε στη σλαβική ούτε στη βαλκανική διάστασή της.

Κατόρθωμα

Είναι τεράστιο κατόρθωµα ότι συν τω χρόνω τελειοποίησε το παιχνίδι του, στον βαθµό που κάποιες φορές ο θεατής αισθάνεται πως δεν παίζει άνθρωπος, έτσι ανεπηρέαστος που µένει από εξωγενείς παράγοντες. Το 23ο Major, µε τον Ναδάλ να έχει προαναγγείλει την αποχώρησή του το 2024, ενδεχοµένως να είναι απλώς ένας αριθµός-µεσολαβητής, υπό την έννοια ότι πιθανώς θα τον αυξήσει συν τω χρόνω, αλλά και ότι δεν απειλείται από οποιονδήποτε, παρά τις γενικές εκτιµήσεις για τον Κάρλος Αλκαράθ.

Ο τελειότερος

Ο Ρότζερ Φέντερερ έστειλε το τένις σε υψίπεδα αναγνωρισιµότητας παγκοσµίως, ο Ράφα Ναδάλ ως αντίπαλον δέος του το κράτησε εκεί και ο Τζόκοβιτς έγινε ο τελειότερος αθλητής του. Και οι τρεις διέλυσαν το σηµείο αναφοράς, τη στιγµή που ένας τενίστας θα λογίζεται ως πραγµατικά σπουδαίος. Αλλά µόνο ο τελευταίος µπόρεσε και έφτασε στο σηµείο να το κάνει µε την ελάχιστη απήχηση και µε τέτοια µηχανική που παραπέµπει σε είδος χωρίς µνήµη και αντανακλαστικά.

*Δημοσιεύτηκε στο Secret στις 17 Ιουνίου 2023.