Η βουλευτής Χανίων Σέβη Βολουδάκη, σε µια εξοµολόγηση από καρδιάς, αναφέρεται στην απώλεια του συζύγου της, στις σπουδές, στο πέρασµα από τις Βρυξέλλες και στα παιδιά της, που «δεν την αφήνουν να πέσει»

Νοµικός, σχολαστική, ψυχαναγκαστική, επίµονη και... φυτό, «σπασικλάκι», όπως η ίδια σχολιάζει, επειδή είναι παιδί δασκάλων. «Ο Μανούσος έλεγε ότι όλα τα παιδιά δασκάλων διακατέχονται από διάφορα σύνδροµα και δεν θέλω να παιδιά µας να γίνουν έτσι. Εγώ, αν έβγαζα 19,9, άκουγα από τους γονείς µου ένα “µπράβο” και ένα “µπορείς και καλύτερα”».

Οδηγεί και βέσπα. ∆υναµική, κλασική µαµά, που ασχολείται µε τη φωτογραφία. Κριός στο ζώδιο µε ωροσκόπο Κριό. ∆οτική µε όλους, αγαπά την τοξοβολία και είναι ιδρυτικό µέλος του οργανισµού Women Act.

Το μικρασιατικό όνομα


Το Σέβη προέρχεται από το Σεβαστή, όπως το όνοµα της γιαγιάς της, µε µικρασιατική καταγωγή από τους παππούδες της, που µε µεγάλη δυσκολία έφτασαν στη Ελλάδα από διαφορετικά µονοπάτια. Εχει βαφτιστεί Σεβαστή και το λέει µε καµάρι, ο αδερφός της Ανθιµος. Πρόκειται για µικρασιατικά ονόµατα, ενώ «έχω παιδιά που τα λέµε Γιώργο, Μανούσο, Σήφη... εντελώς κρητικά ονόµατα».

Η Σέβη Βολουδάκη, για όσους δεν το γνωρίζουν, δεν έχει ρίζες από την Κρήτη, έχει βορειοελλαδίτικες. «Τελείωσα τη Νοµική Θεσσαλονίκης και πάντα είχα στόχο να ασχοληθώ µε ευρωπαϊκά θέµατα, µε διεθνή, και έφυγα να κάνω ένα µεταπτυχιακό στις Βρυξέλλες, όπου και τελικά εργάστηκα, και στο Ευρωκοινοβούλιο. Εκανα και δεύτερο και τρίτο µεταπτυχιακό. Ηµουν µόλις 21 ετών, έµεινα 6 χρόνια στις Βρυξέλλες».

Σέβη Βολουδάκη: Πώς γνώρισε τον σύζυγό της - "Είναι αυτός, τέλος"


Κάποια στιγµή επέστρεψε στην Ελλάδα και ξεκίνησε να εργάζεται στο υπουργείο Ανάπτυξης ως σύµβουλος του υπουργού σε ευρωπαϊκά θέµατα. «Εκεί γνώρισα τον Μανούσο, που ήταν γενικός γραµµατέας στο υπουργείο Εµπορίου».

«Από τότε [το 2005] ήµασταν µαζί, ήταν έρωτας µε την πρώτη µατιά, κεραυνοβόλος. Χωρίς να γνωρίζω ποιος, από πού, είπα “Είναι αυτός. Τέλος!” και έτσι ήταν κάθε στιγµή της ζωής µας. Είκοσι χρόνια που ζήσαµε µαζί, ήταν όπως την πρώτη στιγµή. Ηταν και είναι η µεγάλη µου αγάπη»...

Στη συνέχεια ο αείµνηστος Μανούσος Βολουδάκης αποφάσισε να κατεβεί υποψήφιος στις εθνικές εκλογές. «Το 2007 εξελέγη πρώτη φορά, εµείς είχαµε παντρευτεί το 2006. Αποκτήσαµε τρία παιδιά: τον Γιώργο, τον Σήφη και τη ∆άφνη, 16, 15 και 9 ετών. Ολα τα παιδιά έχουν διπλά ονόµατα, µε ένα όνοµα από την πλευρά της οικογένειας του µπαµπά τους, το οποίο ήθελα εγώ να πάρουν. Στη βάφτισή τους είπα στον Μανούσο πως θέλω τα παιδιά να έχουν και δικό του όνοµα».

Η Σέβη Βολουδάκη ήταν πάντα στο πλευρό του συζύγου της από την ηµέρα που ανέλαβε τα βουλευτικά του καθήκοντα. «Ζήσαµε κάποια χρόνια στα Χανιά, όταν γεννήθηκε ο Γιώργος. Τα παιδιά έχουν γεννηθεί και µεγαλώσει εκεί. Ηµουν στο γραφείο του συνεχώς, είχε διατελέσει και υφυπουργός ∆ιοικητικής Μεταρρύθµισης». Ολα όσα ζει τώρα η ίδια ως βουλευτής «λίγο-πολύ τα ξέρω, είναι οικεία. Αλλά τώρα, από άλλη θέση, από άλλη οπτική. Είναι διαφορετικά να είσαι στα µετόπισθεν και να βγαίνεις µπροστά στο προσκήνιο. Στην αρχή ήταν πάρα πολύ δύσκολο για µένα».

Η Σέβη Βολουδάκη για την απώλεια του συζύγου της - "Ακόμη δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω"


Η απώλεια του Μανούσου «είναι κάτι που δεν πίστευα. Ούτε αυτός το πίστευε ότι θα φύγει. Εφυγε όρθιος. ∆εν µπορούσα και ακόµη δεν µπορώ να το συνειδητοποιήσω. Είναι σαν να ζω µε µια αναπηρία. Υπάρχει µια µόνιµη αναπηρία µέσα µου, ένας µόνιµος πόνος στην καρδιά, σχεδόν φυσικός καµιά φορά. Πονάω πραγµατικά. Πρέπει να µάθουµε όλοι µας να ζούµε µε αυτό. Να µάθουµε να είµαστε τέσσερις και όχι πέντε. Τον αναφέρουµε συνέχεια, το σπίτι είναι γεµάτο φωτογραφίες του. Συνεχώς αναφέρουµε “θυµάσαι αυτό που έλεγε ο µπαµπάς;” σε καθηµερινή βάση. ∆εν αποφεύγουµε να συζητάµε για τον Μανούσο. Θέλουµε να αισθανόµαστε ότι είναι εκεί. Είναι εκεί. Σε όλους µας λείπει...».

Από την ηµέρα που έφυγε ο Μανούσος Βολουδάκης µέχρι τώρα «αισθάνοµαι µια φωνούλα µέσα µου, που κάπως µε συµβουλεύει και θέλω να πιστεύω ότι είναι η δική του. Είναι πολύ δύσκολο να θρηνήσεις όταν έχεις παιδιά. Ειδικά όταν έχεις παιδιά που ο µπαµπάς τους τα έχει µάθει να είναι µαχητές. Τους έλεγε πάντα “εγώ µπήκα στην πολιτική γιατί έµαθα από τους προγόνους µου ότι είναι σαν να παίρνεις µέρος σε έναν πόλεµο”. ∆εν µπορώ να κλάψω και να αφεθώ. Τα παιδιά δεν σε αφήνουν να πέσεις».

"Ο Μητσοτάκης μου είπε: Θα ήθελες να λείψει η φωνή του Μανούσου από τη Βουλή;"


Πώς αντέδρασε στην πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη; «Οταν µου έγινε πρόταση από τον πρωθυπουργό, δεν είχε περάσει από το µυαλό µου. Ηταν τεράστια και πρόσφατη η απώλεια και δεν µου περνούσε από το µυαλό. Η πρώτη µου αντίδραση ήταν όχι. Οχι, δεν θα το κάνω. Αλλά ο πρωθυπουργός είχε πολύ σοβαρά επιχειρήµατα. Μου είπε “Σας ξέρω τόσα χρόνια και πόσο δεµένοι ήσασταν, θα ήθελες να λείψει η φωνή του από τη Βουλή; Νοµίζω δεν θα το ήθελες”». Αυτό ήταν που την έκανε να αλλάξει γνώµη. «∆εν θα ήθελα όσα είχε αρχίσει και προχωρήσει να χαθούν, ειδικά στα Χανιά, που µε πάθος έβγαινε µπροστά και κυνηγούσε. Τα ήξερα, τα γνώριζα και τα συµµεριζόµουν, οπότε το έργο του δεν θα ήθελα να χαθεί».

Οµως υπήρξε και ακόµα ένας παράγοντας που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην απόφασή της να δεχτεί την πρόταση του Κ. Μητσοτάκη. «Ηταν η παρότρυνση από τα παιδιά µας. Ηθελαν πάρα πολύ να συνεχιστεί το έργο του µπαµπά τους. ∆εν θα το έκανα, εάν τα παιδιά δεν ήταν σύµφωνα. Είναι σε ηλικία που έχουν άποψη και µπορείς να συζητήσεις. Μου έθεσαν και όρο. Θέλουµε να το κάνεις, όµως το ίδιο καλά όπως ο µπαµπάς». Οι πιο αυστηροί κριτές της είναι τα παιδιά. «Κάθονται και παρακολουθούν τα πάντα καθηµερινά. Βλέπουν τις οµιλίες και λένε “Εκεί µπορούσες να πεις αυτό, εκεί µήπως θα έπρεπε να απαντήσεις...”». Η κ. Βολουδάκη ούτε κοπάνα δεν µπορεί να κάνει. «∆εν δέχονται να µείνω σπίτι να δω µέσω Webex κάποια επιτροπή: “Οχι, θα πας εκεί και θα κάνεις ό,τι πρέπει, όπως ο µπαµπάς!”».

Τα βράδια όλοι µαζί θα καθίσουν να δειπνήσουν. «Ηταν µια συνήθεια που την είχαµε µε τον Μανούσο. Τη συνεχίζουµε. Οπως κάνουµε µαζί και το διάβασµα. Μέσω Skype όταν λείπω. Eχω όλα τα βιβλία ηλεκτρονικά και διαβάζουµε Ιστορία, Αρχαία, Μαθηµατικά...». Τα παιδιά έχουν µεγαλώσει µε πολλή αγάπη και πολλή πίστη στην οικογένεια και σε αρχές: «Εµαθαν πως η µαµά εργάζεται, δεν µπορεί να είναι παρακολούθηµα του µπαµπά».

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής