Την ώρα που ο Αλ. Τσίπρας επιχειρεί να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαία προοδευτική παράταξη με χαρακτηριστικά οργανωτικής και πολιτικής ομοιογένειας, στο ευρύτερο περιβάλλον του δρομολογούνται εσωτερικές διαιρέσεις και αντικρουόμενα ιδεολογικά μπλοκ με επικεφαλής κορυφαία στελέχη του κόμματος που φιλοδοξούν να εξελιχθούν σε «κυρίαρχους παράγοντες» τώρα πλέον που η επονομαζόμενη «παλαιά φρουρά» του ΣΥΡΙΖΑ χάνει το ρόλο της.

Κεντρικά πρόσωπα στο άτυπο σχήμα δυαρχίας που διαμορφώνεται στα ενδότερα της προεδρικής πλειοψηφίας είναι ο Ν. Παππάς ως άτυπος ηγέτης της αποκαλούμενης «Ενωτικής Κίνησης» και ο Δ. Τζανακόπουλος, ο οποίος εισέρχεται δυναμικά στον στίβο των εσωτερικών διεργασιών ενόψει του συνεδρίου με τη συγκρότηση της ομάδας «Αριστερό Δίκτυο».

Δηλαδή μιας «αριστερής» φράξιας απέναντι στην αντίστοιχη «δεξιά», όπως χαρακτηρίζεται αυτή του Ν. Παππά, επειδή ο τελευταίος είναι θιασώτης μιας άλλης αντίληψης για το μέλλον του κόμματος.

Του «συστημικού» ΣΥΡΙΖΑ με στόχο την επιθετική διεύρυνση προς τον χώρο της Κεντροαριστεράς, με την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απορρόφηση στις τάξεις του στελεχών από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, τα οποία θεωρεί πως έχουν και την αναγκαία τεχνογνωσία της εξουσίας, αλλά και τις κατάλληλες προσβάσεις σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνίας και άλλων άτυπων θεσμών επίδρασης.

Από συνδικαλιστικές οργανώσεις έως επιχειρηματικά λόμπι και μιντιακά συστήματα. Στην «Ενωτική Κίνηση» του Ν. Παππά έχουν ενσωματωθεί εδώ και αρκετά χρόνια όλες οι «ΠΑΣΟΚογενείς» δυνάμεις, αλλά και στελέχη της «τυχοδιωκτικής» Δεξιάς, κυρίως όσοι έμειναν έωλοι από τους Ανεξάρτητους Ελληνες μετά την άδοξη κατάληξη του συγκεκριμένου κόμματος.

Η δυναμική ανάμειξη του «Αριστερού Δικτύου» στις προσυνεδριακές διαδικασίες με επικεφαλής τον πρώην κυβερνητικό εκπρόσωπο Δ. Τζανακόπουλο, ναι μεν, φιλοδοξεί να λειτουργήσει ως αντίπαλο δέος απέναντι στην «ενωτική κίνηση» του Ν. Παππά, προασπίζοντας τον ριζοσπαστικό και κινηματικό χαρακτήρα του κόμματος με όρους ρομαντικής προσήλωσης στα ιδεώδη της Αριστεράς, από την άλλη όμως έρχεται να υπερκεράσει οργανωτικά και ιδεολογικά την περίφημη ομάδα των «53+», η οποία το τελευταίο διάστημα έχει αποδυναμωθεί θεαματικά σε εσωτερικό επίπεδο.

Αφενός επειδή ο άτυπος ηγέτης της, Ευ. Τσακαλώτος, δείχνει να έχει συμβιβαστεί με την ιδέα πως δεν έχει τα περιθώρια να προχωρήσει σε μια κατά μέτωπο αμφισβήτηση του Αλ. Τσίπρα, αφετέρου επειδή το διάστημα που ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στη διακυβέρνηση της χώρας πολλά στελέχη της ομάδας των «53+» προτίμησαν να υποκύψουν στη γοητεία της εξουσίας, καταλαμβάνοντας θέσεις και αξιώματα, και πλέον νιώθουν υποχρεωμένοι απέναντι στον τέως πρωθυπουργό γι’ αυτό που τους συνέβη.

Με βάση τα παραπάνω, το «Αριστερό Δίκτυο» δεν θα είναι μια «ενδιάμεση» τάση εσωτερικής εξισορρόπησης του ριζοσπαστικού τμήματος του ΣΥΡΙΖΑ με τον «ΠΑΣΟΚογενή» συστημισμό που προάγει η κίνηση του Ν. Παππά και σε μεγάλο βαθμό ενθαρρύνει ο Αλ. Τσίπρας, αλλά σταδιακά θα μεταβληθεί στη νέα
εσωκομματική αντιπολίτευση, ενσωματώνοντας στις τάξεις του και την ομάδα των «53+», αλλά και την αποκαλούμενη «ιστορική φρουρά» της Κουμουνδούρου, δηλαδή την τρόικα Ν. Βούτση - Ν. Φίλη - Π. Σκουρλέτη, που επίσης δίνει στο παρασκήνιο μάχες οπισθοφυλακής για να μην «ΠΑΣΟΚοποιηθεί» το κόμμα και πάρουν το πάνω χέρι σε όλα τα επίπεδα οι πρώην βουλευτές και υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, τους οποίους καθοδηγεί ο Ν. Παππάς.

Στο «Αριστερό Δίκτυο» συμμετέχει και ο πρώην γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρος της Βουλής Δ. Βίτσας, η βουλευτής Π. Πέρκα και αρκετά μέλη της Κ.Ε., μεταξύ αυτών οι Γ. Μπουρνούς, Ε. Καλαμαρά, όπως και στελέχη προερχόμενα από τη Νεολαία, όπως ο Κ. Κάβουρας και ο Θ. Βαμβουρέλης.

Οι σχέσεις του «Αριστερού Δικτύου» με την ομάδα των «53+» και τον Ευκλ. Τσακαλώτο είναι άριστες και υπάρχει εδώ και καιρό υπόγεια συνεννόηση για κοινή δράση μεταξύ των δύο πλευρών ενόψει του συνεδρίου.

Αξίζει, δε, να σημειωθεί πως ο Ευκλ. Τσακαλώτος, που όλα τα προηγούμενα χρόνια εμφανιζόταν ως κυρίαρχος αμφισβητίας του Αλ. Τσίπρα, τώρα πλέον, με έμμεσο πλην σαφή τρόπο, έχει αφήσει να εννοηθεί πως ο αντικαταστάτης του σημερινού αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα πρέπει να είναι ένα πρόσωπο της νεότερης γενιάς, κάνοντας ονομαστική αναφορά στον Δ. Τζανακόπουλο.

Κάτι αντίστοιχο ποτέ δεν είπε για τον Ν. Παππά, τον οποίο δεν θεωρεί αξιόλογο να διαδεχτεί τον Αλ. Τσίπρα στην ηγεσία του κόμματος.