Πρωτοεξελέγη βουλευτής το 2007 σε ηλικία 32 ετών, επανεξελέγη το 2009, έκανε µια στάση από τα κοινοβουλευτικά καθήκοντα το 2012 και επανήλθε το 2019, εκλεγόµενος µέχρι και σήµερα.

Τον χαρακτηρίζει η αφοσίωση σε όλα τα επίπεδα. Πριν από την πολιτική, υπήρχε ζωή; «Οδοντίατρος ήµουν, είµαι κι εκεί θα επιστρέψω µετά την πολιτική». Θυµάται ότι από τα σχολικά χρόνια ήταν σπασικλάκι, «ο καλύτερος µαθητής, ο πρώτος της τάξης. Το 1992 που τελείωσα είχα πάρει το βραβείο του πρώτου µαθητή στον Νοµό Ηλείας. Με ενδιέφεραν από τότε τα κοινά, είχα ενασχόληση µε το 15µελές. Πέσαµε σε µια άτυχη χρονιά, στους σεισµούς στον Πύργο, και δεν πήγαµε 5ήµερη. Μας έµεινε τραύµα από τότε».

Είναι πιεστικός, τελειοµανής, σχεδόν ψυχαναγκαστικός. «Μιλάς µε έναν άνθρωπο που διάβαζα ένα κείµενο 1.000 λέξεων, το έγραφα και αν ξέχναγα µια λέξη το έγραφα από την αρχή - σε... βαθµό κακουργήµατος. Ηµουν πολύ µελετηρός. ∆ιάβαζα 8 µε 9 ώρες την ηµέρα, δεν µπορούσα να δεχτώ να είµαι ο δεύτερος µαθητής, µε τίποτα! Ηµουν πολύ ανταγωνιστικός». Είναι ανταγωνιστικός µε την επίσης οδοντίατρο σύζυγό του; «Οχι, η Γιάννα είναι καλύτερη οδοντίατρος από εµένα! Επιµελέστερη, δεν έχει στο µυαλό της όλα αυτά που είχα εγώ παράλληλα µε την Ιατρική». Η πορεία του συνεχίζεται µε σπουδές στην Ιατρική Αθηνών. «Ηταν της µόδας η Οδοντιατρική. Κανείς δεν ήταν γιατρός στην οικογένεια. Πρώτα πέρασα Φαρµακευτική και µετά Οδοντιατρική».

Μεγάλωσε σε µια οικογένεια που ήταν έντονα πολιτικοποιηµένη: ο πατέρας του είχε µεγάλη κοµµατική δραστηριότητα στην Ηλεία µε το ΠΑΣΟΚ. «Είχα αυτά τα βιώµατα, µου άρεσε αυτός ο τρόπος σκέψης και αντίληψης. Τα παρακολουθούσα στενά και µου είχε µπει το µικρόβιο και η ιδέα ότι κάποια στιγµή µπορεί να το αποτολµήσω». Ο πατέρας του Μ. Κατρίνη «ήταν αρνητικός να ασχοληθώ, δεν είχε καλή εµπειρία ο ίδιος, αλλά εγώ το ήθελα πάρα πολύ». Πιστεύει πως «αν δεν ρισκάρεις στην πολιτική δεν µπορείς να έχεις στόχους». Ως νεολαίος στην ΠΑΣΠ έφτασε το 2004 να διεκδικήσει τη θέση του γραµµατέα Νεολαίας και µετά έκλεισε ο κύκλος αυτός, αφού ένα χρόνο πριν, από το 2003, «ξεκινάω δουλειά, να εργάζοµαι ως οδοντίατρος µαζί µε τη σύζυγό µου». Στην πολιτική είναι ανταγωνιστικός, ξέρει να «ξεδοντιάζει».

Στην οδοντιατρική είχε δύσκολα περιστατικά; Θυµάται πως «έκανα εφηµερία στο ‘‘Σωτηρία’’ και είχε έρθει µια κοπέλα έγκυος 03.30 το πρωί, µε απόστηµα, όπου είχα δύο επιλογές: Να δώσω αντιβίωση και να πάει σπίτι της ή να κάνω διάνοιξη σε απονευρωµένο δόντι... Το δουλέψαµε όλο το πρωί και έφυγε ευτυχώς καλά. Πολύ δύσκολο περιστατικό».

Ο Μιχάλης και η Γιάννα έχουν δύο γους, µαθητές Λυκείου και Γυµνασίου, που µάλλον δεν τους αρέσει «ούτε η πολιτική ούτε η Ιατρική, ακόµα δεν έχουν αποφασίσει. Προσπαθούµε να τους βάλουµε στον ίσιο δρόµο. Να διαβάζουν, να είναι καλοί µαθητές». Με τη σύζυγό του ερωτεύθηκαν όταν ήταν φοιτητές σε µια εκδροµή στη Σαντορίνη. «Εκεί τα φτιάξαµε, έγινε η κρούση, κάτω από το ηφαίστειο». Η Γιάννα αντέχει τον σύζυγο πολιτικό; «Ναι, γιατί ήξερε µε ποιον έµπλεξε. Το είχε αποδεχθεί από την πρώτη στιγµή. Είναι πολύ σηµαντικό να έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο που σε στηρίζει. Με καταλαβαίνει, δεν δηµιουργεί ενοχές που λείπω, λόγω υποχρεώσεων. Παράδειγµα, κάνουµε ανακαίνιση σε ένα σπίτι. Ασχολείται 100% η Γιάννα. Με τα παιδιά, η Γιάννα. Τα έχει πάρει όλα πάνω της. Αλλά δεν της δηµιουργεί δυσφορία. Μου συµπαραστέκεται, είναι υποστηρικτική σε όλα. Είναι κάτι που δεν το βρίσκεις εύκολα» παραδέχεται. Οταν το 2019 τέθηκε το ερώτηµα αν θα επιστρέψει στην πολιτική: «Η απάντηση από τη Γιάννα ήταν: ‘‘Μιχάλη, εσύ πρέπει να γυρίσεις στην πολιτική’’. Εχω έναν άνθρωπο που πραγµατικά µε αγαπάει. Μου είπε: ‘‘Αυτό σου ταιριάζει περισσότερο. Θα είσαι ο Μιχάλης που ξέρω!’’».

Ποιος µαγειρεύει στο σπίτι; «Η πεθερά µου, διότι δεν είναι το αγαπηµένο µας σπορ η µαγειρική. Αλλά µας αρέσει να ψήνουµε στο τζάκι, µαζί µε τον µικρό µου γιο, που κάνει και παρατηρήσεις. Μας αρέσουν τα οικογενειακά τραπέζια, µε συγγενείς». Η µασκότ του σπιτιού είναι µια γάτα που υιοθέτησαν πρόσφατα, «αδέσποτη, αλλά τώρα δεν µας αποχωρίζεται». Τις οµιλίες τις γράφει µόνος του. Είναι απαιτητικός µε τους συνεργάτες του; « Ναι, είµαι πολύ δύσκολος και σχολαστικός, µπορούν να σ’ το πιστοποιήσουν. Είµαι τελειοµανής, χαρακτηριστικό του ζωδίου µου, Παρθένος. Θέλω να κάνω πολλά πράγµατα και σωστά». Αυστηρός, αλλά όχι απόλυτος, γεφυροποιός είναι το χάρισµά του. Ακούει πολύ προσεκτικά τους άλλους και είναι δίκαιος. Θεωρεί ότι «κάνω πολλή ψυχοθεραπεία µε τους συνεργάτες µου!».

Στα αρνητικά του: «Δρω περισσότερο συναισθηµατικά, παρορµητικά, παρά µε τη λογική και αδικώ τον εαυτό µου, αδικώ και τους άλλους. Αυτό προσπαθώ να τιθασεύσω». Είναι πιο σοφός και ώριµος πολιτικά; «Μου είχε πει ένας συνάδελφος στις εκλογές το 2012: ‘‘Η ήττα είναι µια λυτρωτική διαδικασία, γιατί επιστρέφεις µετά µε πλήρη συνειδητοποίηση και της επιτυχίας και της αποτυχίας’’. Οταν χάνεις, σου φταίνε οι άλλοι. Εγώ θεωρώ, όταν χάνεις φταις πάντα εσύ. Εκανα τον απολογισµό µου. Μου αρέσει να αναλαµβάνω την ευθύνη. Το εύκολο είναι να φταίει ο άλλος». Την περίοδο που ήταν επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Οµάδας «ξυπνούσα κάθε µέρα στις 04.30 και διάβαζα µέχρι τις 07.00, χωρίς ξυπνητήρι, µόνος µου. Μου αρέσει να διαβάζω πολύ, να ενηµερώνοµαι».

Πείσµων, αποφασιστικός, δεν τα παρατάει, ο κόσµος να χαλάσει. Πώς ήταν η εµπειρία να είναι η φωνή του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή; «Οταν µιλάς έπειτα από έναν πρωθυπουργό και έναν τέως πρωθυπουργό όλοι έχουν αυξηµένες απαιτήσεις από εσένα, ενώ άλλοι καραδοκούν για την αστοχία ή το σφάλµα για να πυροβολήσουν. Αυτό µε επιφόρτισε µε µεγαλύτερη αίσθηση του καθήκοντος. Ηταν µια µεγάλη τιµή από τον Νίκο Ανδρουλάκη να µου το αναθέσει, αλλά και µια µεγάλη ευθύνη στην οποία ανταποκρίθηκα».

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής