Οι Τούρκοι ηγέτες ο Κεμάλ τότε και ο Ερντογάν σήμερα ξέρουν πως ό,τι θέλουν θα το δώσουν οι Eλληνες πολιτικοί με φανφάρες μεν, αλλά χωρίς ουσιαστική αντίσταση, μου λένε οι Τούρκοι φίλοι μου. Είναι σίγουροι ότι ο Ερντογάν θα πετύχει τον... «ειρηνικό» ή «πολεμικό» ακρωτηριασμό του Αιγαίου, παρακολουθώντας με προσοχή το περιβάλλον του Ελληνα πρωθυπουργού, τους «συνετούς ηλίθιους» του ΕΛΙΑΜΕΠ, την «Καθημερινή», τους Ροζάκηδες, τους Μπάμπηδες και λοιπούς... που τον έχουν σφικταγκαλιάσει. Δεν έχουν καμία αμφιβολία περί αυτού, ερμηνεύοντας τις συνεχείς ήττες που καταγράφει η φλυαρούσα ελληνική διπλωματία και το φοβικό σύνδρομο του πολιτικού συστήματος.

Εγώ, η Μαρίτα και ο φίλος μου ο Τζένος (γενικός διευθυντής των μίντια του Ομίλου Κουρτάκη) πιστεύουμε ότι «οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις θα τους βουλιάξουν ή θα τους κάψουν πριν ρωτήσουν κανέναν». Μήπως, όμως, είμαστε πατριωτικοί αιθεροβάμονες αναρωτιέμαι... Μήπως οι Τούρκοι φίλοι μου έχουν δίκαιο... Αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι η μοναδική αξιοπρεπής και ορθή αντίδραση προήλθε από τον υπουργό Μάκη Βορίδη.

«Αν ο Ερντογάν αμφισβητήσει την ελληνική εθνική κυριαρχία, την απομειώσει, θα υπάρξει πολεμική εμπλοκή, αμυντική εμπλοκή. Αυτό ας το έχουν όλοι στο μυαλό τους», τόνισε και συνέδεσε την επίθεση του Ερντογάν κατά της Ελλάδας με τις τελευταίες εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή και την ανάμειξή του στη Λιβύη.

Όμως παρακολουθούμε ένα «Βατερλώ» εν εξελίξει της ελληνικής διπλωματίας, που αιφνιδιάστηκε από την... τουρκική NAVTEX, με την οποία δεσμεύονται περιοχές νοτίως του Καστελλόριζου για σεισμολογικές έρευνες επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, αποδεχόμενη τη διάσημη πλέον μεσολάβηση της Μέρκελ για να αποτραπεί η σύγκρουση, όπως αποκάλυψε η «Bild». Σύμφωνα με την εφημερίδα, αυτό που συνέβη το βράδυ της Τρίτης στα νότια παράλια της Τουρκίας «θυμίζει τα δραματικά γεγονότα της κρίσης των πυραύλων στην Κούβα το 1962»! Και «κατάπιε» τη χυδαία ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τη νέα επιθετική ενέργεια της Τουρκίας εναντίον της ελληνικής κυριαρχίας στο Καστελλόριζο μιλώντας για «αμφισβητούμενα ύδατα»... Όντως, στον διαρκή διπλωματικό πόλεμο θέσεων, η απώλεια κύρους και διαπραγματευτικής δύναμης αντανακλάται στον τρόπο που μας αντιμετωπίζουν αντίπαλοι και σύμμαχοι.

Ας θυμηθούμε το πώς έγραψε ο ίδιος ο Ερντογάν την ιστορία της χώρας του και της Μέσης Ανατολής. Η «Αραβική Άνοιξη» του 2011 προκάλεσε την κατάρρευση πενήντα χρόνων δικτατορικής πολιτικής κουλτούρας, εκτελώντας σαν σκυλιά τον Καντάφι, τον Μουμπάρακ και λοιπούς..., σβήνοντας την προσωπολατρία, τον αραβικό σοσιαλισμό, τον παναραβισμό, αλλά άνοιξε τον δρόμο στην προέλαση των «Αδελφών Μουσουλμάνων». Η πεποίθηση ότι στο πλαίσιο μιας νέας, δημοκρατικής πολιτείας πιο κοντά στην Τουρκία του Ερντογάν αποδείχθηκε ουτοπία που έσπειρε ζιζάνια. Οι Αμερικανοί που υπέθαλψαν κάνοντας υπόγειο διάλογο με τους «Αδελφούς Μουσουλμάνους» και άλλα μουσουλμανικά κινήματα, με στόχο μια ομαλή, αραβική «μεταπολίτευση», ήδη θερίζουν εφιάλτες. Ο αραβικός κόσμος διαλύθηκε. Ενώ τη «Μουσουλμανική Αδελφότητα», που αναδύθηκε από το αραβικό υπόγειο στον αραβικό δρόμο, την αγκάλιασε ο Ερντογάν αποδεικνύοντας ότι είναι σπουδαίος ηγέτης.

Η «εξέγερση του Νείλου» τον Φεβρουάριο του 2011, που έφερε στην εξουσία τους «Αδελφούς Μουσουλμάνους» στην Αίγυπτο, μπορεί να συνετρίβη με το πραξικόπημα του Αλ Σίσι, αλλά το σχίσμα αυτό προκάλεσε τεκτονικές δονήσεις στη Μέση Ανατολή. Όσοι τότε μίλησαν για «ανεκπλήρωτη επανάσταση», που άνοιξε τον δρόμο για μια ισλαμική Μέση Ανατολή, για πανωλεθρία της CIA, που δεν είχε προβλέψει τις εξελίξεις, και με τον τότε πρόεδρο Ομπάμα να συνειδητοποιεί εγκαίρως ότι «ρεαλπολιτίκ» δεν σημαίνει απλώς υποστήριξη του στάτους κβο, δικαιώνονται, καθώς την υλοποιούν στη Λιβύη από κοινού ο Ερντογάν με τη «Μουσουλμανική Αδελφότητα».

Εκεί θα κριθεί εν πολλοίς όχι μόνο η δική του μοίρα και... η δική μας. Γι’ αυτό θέλει να τελειώνει με το Αιγαίο. Την επιτυχία των στόχων του την τρέμουν όλοι..., αλλά ουδείς έχει διάθεση να τον σταματήσει. Παρακμή.