Μπορείς να αναθέσεις σε έναν μικροβιολόγο, έναν βιοπαθολόγο να διενεργήσει νευροχειρουργική επέμβαση;

Μπορείς να αναθέσεις σε έναν γεωλόγο να μιλάει για τους σεισμούς;

Μπορείς να βάλεις έναν πολιτικό επιστήμονα να εκδώσει γνωμάτευση για τη στατικότητα ενός κτιρίου;

Στην Ελλάδα, ίσως…

Στην Ελλάδα της εξάπλωσης της επιδημίας του νέου κοροναϊού, όταν οι πολίτες διψούν να ακούσουν και να διαβάσουν κάτι σχετικό το οποίο να είναι επίσης ελπιδοφόρο, μπορείς να αναθέσεις ακόμη και σε νευρολόγο να μιλήσει για δημόσια υγεία και επιδημιολογία.

Όπως ακριβώς συμβαίνει με τους σεισμούς στη χώρα μας, όταν καθαροί γεωλόγοι κάνουν κρίσεις περί σεισμολογίας, μπορεί να μην διενεργούν βιοπαθολόγοι κάποια νευροχειρουργική επέμβαση, αλλά σίγουρα όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, έχουν την άποψη για τη βέλτιστη σύνθεση των προληπτικών και των περιοριστικών μέτρων έναντι της εξάπλωσης της επιδημίας του νέου κοροναϊού SARS – COV 2 στη χώρα μας…

Και τι δεν ακούσαμε.

Τα μέτρα, λένε, τα οποία ανακοίνωσε χθες ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, πρέπει να ισχύουν σε όλη τη χώρα και σε όλα τα επίπεδα επικινδυνότητας!

Οι πολίτες πρέπει να κλείνουν ραντεβού, προκειμένου να κάνουν τα ψώνια τους!

Σταματώ.

Τι νόημα έχει η δημόσια υγεία να αποτελεί έναν ξεχωριστό κλάδο των Επιστημών Υγείας, εάν ο καθένας μπορεί να εμφανίζεται με το κύρος του ειδικού, προκειμένου να απαγγείλει περί δημοσίας υγείας;

Τι νόημα έχει η επιστημονική εξειδίκευση στην επιδημιολογία, εάν ακόμη και ένας ογκολόγος, ένας νευρολόγος, ένας γενικός γιατρός μπορεί να αποφανθεί για τα θέματα της εξειδίκευσης αυτής, της επιδημιολογίας;

Δεν είναι τυχαίο που ο λαός μας λέει ότι «γίναμε όλοι σεισμολόγοι», μετά από κάποιον σεισμό, μεγάλο σεισμό στη χώρα μας και μετά από την «παρέλαση» κάθε είδους ειδικού από τις τηλεοράσεις μας να μιλούν περί σεισμών.

«Γίναμε όλοι επιδημιολόγοι και ειδικοί περί την δημόσια υγεία», μου φαίνεται ότι θα λέει ο λαός μας σε λίγα χρόνια, μιας και η πανδημία του νέου κοροναϊού αποτελεί μία πολύ βαθύτερη κοινωνική και συλλογική εμπειρία…