Τη σημασία του Φόρουμ των Δελφών δεν την αμφισβητεί κανείς. Διότι εκεί αναπτύσσονται εξαιρετικές απόψεις και ιδέες. Ακόμη και από εκπροσώπους της Αφρικής, αν κρίνω από έναν μαυρισμένο κύριο που είχε ανέβει στο βήμα και έδινε στη συνέχεια και συνεντεύξεις. Κάτι θύμιζε η φυσιογνωμία του και, επειδή κανείς δεν μπορούσε να θυμηθεί, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μάλλον ήταν ο πρώην πρωθυπουργός της αγαπημένης Μπουρκίνα Φάσο. Της χώρας δηλαδή που, αν θυμάστε προηγούμενο σημείωμα της στήλης, ήταν η χώρα που είχε διένεξη ως προς το όνομα με το γειτονικό Τόγκο, αλλά την έλυσε τη διαφορά αυτός ο πρώην πρωθυπουργός που συμμετείχε στο Φόρουμ των Δελφών.

Το έλυσε βέβαια το πρόβλημα σε βάρος της χώρας του, γι’ αυτό και στη συνέχεια οι Μπουρκινοφασιώτες τον ανάγκασαν να πάρει τον ομματιών του.

Δεδομένου λοιπόν ότι θεωρούσε ότι ήταν επιτυχημένος, θεωρούσε επίσης ότι ήταν και ο κατάλληλος άνθρωπος για να κάνει πολιτικές συστάσεις. Δικαιολόγησε και την αποχώρησή του -απειλώντας μάλιστα τους υπηκόους του ότι είναι η αποχώρησή του προσωρινή- με το γεγονός ότι αντιμετώπισε εκτός από το άγχος και μεγάλη τοξικότητα! Κάποιοι βεβαίως που θεωρούσαν γνωστή τη φυσιογνωμία του, άρχισαν να τσιμπιούνται μη τυχόν και δεν άκουγαν καλά. Διότι αμυδρά θυμόντουσαν ότι αυτή η γνωστή πολιτική φυσιογνωμία είχε δίπλα του κάποιον που απειλούσε να βάλει δυο μέτρα κάτω από τη γη μια φουκαριάρα δημοσιογράφο, γιατί δεν του άρεσαν αυτά που είχε γράψει, αν και ήταν αλήθεια. Και είχε και κάποιον άλλον, που είχε μάλιστα καταδικαστεί, που αμολούσε από δω κι από κει διώξεις, αν και δεν είχε στοιχεία και έλεγε «άσε αυτούς που καταγγέλλω να τα βρουν και να αποδείξουν ότι είναι αθώοι». Επειδή μάλιστα, όπως έλεγε όταν κυβερνούσε, ατού του ήταν η οικονομία, άρχισε να κάνει υποδείξεις.

Τώρα τσιμπιόντουσαν, όχι οι παριστάμενοι, αλλά ένας ολόκληρος λαός, διότι το φόρουμ είχε πολύ μεγάλη προβολή από τα μέσα και έτσι όλοι μάθαιναν τι χρήσιμα πράγματα και τι αρλούμπες λέγονταν εκεί τους Δελφούς.

Βεβαίως οι παριστάμενοι, μόλις είδαν τη φυσιογνωμία του, που κάτι τους θύμιζε, αλλά δεν μπορούσαν να προσδιορίσουν τι, είχαν θεωρήσει αρχικώς ότι είχε πάει στους Δελφούς ο τύπος για να ρωτήσει το μαντείο για το πολιτικό του μέλλον, δεδομένου ότι ο ίδιος έλεγε, κατά τα άλλα δεξιά και αριστερά -κυρίως αριστερά-, ότι δεν έχει εγκαταλείψει την πολιτική! Τελικά είχαν κάνει και αυτοί λάθος διότι ο τύπος είχε πάει ως επιτυχημένος να τους κάνει υποδείξεις.

Μέχρι που κάποιος θυμήθηκε ποιος ήταν. Δεν ήταν από την Μπουρκίνα. Απλώς είχε σκουρύνει από το μαύρισμα. Το εκλογικό. Και τότε όλοι σταυροκοπήθηκαν…

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 19/04/2024