Το νέο περιστατικό στον σιδηρόδρομο του Προαστιακού, που ευτυχώς δεν απέβη μοιραίο, ήταν αποτέλεσμα ανθρώπινου λάθους. Κάτι το οποίο έρχεται να επιβεβαιώσει, σε σχέση με το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, ότι ναι μεν τα ηλεκτρονικά συστήματα και οι αυτοματισμοί που λείπουν αποτελούν μεγάλη παράλειψη, όμως φαίνεται ότι οι χειρισμοί του ανθρώπινου παράγοντα είναι καταλυτικοί. Ακόμη, δηλαδή, και αν υπάρχουν και λειτουργούν τα όσα λείπουν.

Αυτό έχει διαπιστωθεί και στα αεροπορικά δυστυχήματα, όπου σφάλματα πιλότων στους χειρισμούς ευθύνονται για λίγα μεν αλλά πολύνεκρα δυστυχήματα.

Εφόσον, λοιπόν, από τον ανθρώπινο παράγοντα εξαρτάται η ασφάλεια των συγκοινωνιών, ίσως εκτός της εκπαίδευσης, την οποία οι προσλαμβανόμενοι γι’ αυτή τη δουλειά λαμβάνουν, θα πρέπει να δούμε αν είναι και οι καταλληλότεροι που επιλέγονται. Ή για χρόνια τώρα έχουμε προσλήψεις με κομματικά ή άλλα κριτήρια. Πριν από καιρό είχα ακούσει στο ραδιόφωνο ακροατή ο οποίος με αφορμή τα όσα συνέβησαν στα Τέμπη είχε κάνει τις εξής αποκαλύψεις, που σε άφηναν άφωνο. Όταν υπηρετούσε τη θητεία του, φαντάροι που επρόκειτο να απολυθούν, προκειμένου να τακτοποιηθούν επαγγελματικά, προσλαμβάνονταν κατευθείαν στον ΟΣΕ! Δεν λέω, να αντιμετωπίσουμε την ανεργία… Αλλά αυτόν που είχε προσληφθεί για να κάνει κουμάντο σε ένα μεγαθήριο των συγκοινωνιών ή να εποπτεύει τις διαδικασίες καθ’ όλη τη σιδηροδρομική διαδρομή τον είχαν επιλέξει για τα προσόντα του ή επειδή απλώς ήξερε να τραβάει το καζανάκι της τουαλέτας του και επομένως είχαν συμπεράνει ότι ήταν ικανός και να τραβάει το σχοινάκι με τη σειρήνα του τρένου;

Προφανώς και τέτοιου είδους προσλήψεις δεν αποτελούσαν εξαιρέσεις στη διάρκεια της λειτουργίας του απίθανου ελληνικού Δημοσίου. Άλλωστε, σε προηγούμενο κείμενο είχα ενημερώσει το κοινό της στήλης για μάγειρα στα πλοία που είχε προσληφθεί στο Δημόσιο ως ηλεκτρολόγος και όταν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσουν τις υπηρεσίες του επικαλέστηκε την πραγματική του ιδιότητα και πως ως ηλεκτρολόγος είχε προσληφθεί, γιατί μόνο τέτοια θέση ήταν κενή!

Η ασφάλεια των μετακινήσεων με δημόσια μέσα αποτελεί ή τουλάχιστον πρέπει να αποτελεί βασική προτεραιότητα της πολιτείας. Με την έννοια αυτή, όταν επιλέγεται προσωπικό για θέσεις ευθύνης, η επιλογή αυτή δεν μπορεί να επαφίεται στην πρόβλεψη ότι δεν πρόκειται «να γίνει καμία στραβή», διότι επιβλέπει ο Θεός της Ελλάδας. Και για να πούμε και του στραβού το δίκιο, αυτοί που φωνάζουν με αφορμή τα Τέμπη θα πρέπει να κάνουν και κάποια ιστορική αναδρομή στα πεπραγμένα των κομμάτων τους, μήπως και διαπιστώσουν τελικώς ότι ο μάγειρας στα πλοία που είχε προσληφθεί ως ηλεκτρολόγος ήταν μία από τις φαεινές προσλήψεις των ημερών τους. Που είχαν και συνέχεια στα χρόνια της Μεταπολίτευσης ανεξαρτήτως του ποιος ήταν στα πράγματα.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή