Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ υπερηφανευόταν μέχρι τώρα ότι, μπορεί να έχει πει απίστευτα ψέματα, μπορεί να έχει κάνει απίστευτες κωλοτούμπες -με σθένος- και για αυτό βραβεύτηκε ο πρωθυπουργός, αλλά ουδείς μπορεί να της προσάψει το ελάχιστον στα θέματα διαφάνειας.

Αυτό το πλεονέκτημα έχασε χθες επισήμως η κυβέρνηση, μετά τη θυελλώδη και δαιδαλώδη συζήτηση στη Βουλή, με απόρρητα έγγραφα να κυκλοφορούν σαν σαΐτες πάνω από τα κεφάλια των βουλευτών και, κυρίως, απόρρητα τηλεγραφήματα του ΥΠΕΞ να αναγιγνώσκονται από τον πρωθυπουργό για να αποδείξει τους «εσωτερικούς εχθρούς» - ανώτατους δημοσίους υπαλλήλους του κράτους που διοικεί.

Το γεγονός, όμως, είναι ότι η διακρατική συμφωνία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, σκάλωσε εδώ και καιρό. Δηλαδή, ακυρώθηκε επί της ουσίας.

Η κυβέρνηση χθες δεν αποσαφήνισε για ποιους λόγους ακριβώς δεν ολοκληρώθηκε η συμφωνία αυτή.

Και ύστερα από πολύωρη συζήτηση δεν αποσαφήνισε γιατί επέμεινε τόσο χρόνο για την ολοκλήρωση μιας διακρατικής συμφωνίας-γιαλαντζί, με εκπρόσωπο - μεσάζοντα - επιχειρηματία - μεσολαβητή της Σ. Αραβίας έναν Έλληνα υπήκοο, γνωστότατο από το παρελθόν (με τους ίδιους ρόλους) στο υπουργείο Άμυνας και με αμφίβολη σχέση με την ελληνική δικαιοσύνη.

Η κυβέρνηση χθες δεν έδωσε σαφείς και αδιάσειστες απαντήσεις στη Βουλή για την ατελέσφορη διακρατική συμφωνία με τη Σ. Αραβία. Επομένως, δεν διέλυσε τις βαριές σκιές για τον «απόλυτο» βαθμό διαφάνειας των κυβερνητικών χειρισμών. Και δι' αυτού του λόγου, απώλεσε το μοναδικό καθαρό πλεονέκτημα -της διαφάνειας-, το απόλυτο όπλο που νόμιζε ότι διαθέτει έναντι του συνόλου της «παλιάς αντιπολίτευσης».

Ήταν προφανής η τακτική του πρωθυπουργού Α. Τσίπρα να χρησιμοποιήσει και να αναγνώσει εσωτερική αλληλογραφία του υπουργείου Εξωτερικών για να «αποδείξει» ότι είχε εμφανιστεί και δεύτερος πρόθυμος «μεσάζων» στην υπόθεση της διακρατικής συμφωνίας με τη Σ. Αραβία!

Και ακόμα χειρότερα, για να «αποδείξει» ότι «ο εχθρός» της κυβέρνησης βρίσκεται μέσα στο κράτος, που δρα υπέρ της αντιπολίτευσης!

Κάποιος με μεγάλη φαντασία θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι η κυβέρνηση, κάθε φορά που θα ζορίζεται από την αντιπολίτευση, θα αποπειράται να χτίσει γύρω της σκηνικό «Βρόμικου ’89», προκειμένου να πείσει ότι όλοι οι πολιτικοί αντίπαλοι της δολοπλοκούν με το «βαθύ κράτος» για την ανατροπή της.

Και φυσικά, αυτός ο κάποιος ύστερα ξύπνησε στην τωρινή πραγματικότητα.