Ποιος το φανταζόταν ότι η αναζήτηση ενός φωτεινού σημείου το 2023 σε έναν παγκοσμίως ζοφερό κόσμο θα οδηγούσε τους έγκριτους ερευνητές του «Economist» στη σακατεμένη, διασυρμένη και γελοιοποιημένη, πριν από κάποια χρόνια Ελλάδα, από τις απαράδεκτες πολιτικές συμπεριφορές λαοπρόβλητων εξτρεμιστικών πολιτικών σχηματισμών, οι οποίοι για κάποιες χρονικές περιόδους, δυστυχώς, διαχειρίστηκαν την εξουσία. Σήμερα, όμως που εκπνέει το 2023, η Ελλάδα έπειτα από πολύχρονες αναδιαρθρώσεις της οικονομίας της, και κάποια πολύ επώδυνα μέτρα για ολόκληρη την κοινωνία, βρίσκεται στην κορυφή της κατάταξης του «Economist» για τις οικονομίες των 35 πλουσιότερων χωρών του κόσμου.

Διότι στην αξιολόγηση της εφαρμογής των θεσμών και την ποιότητα της δημοκρατίας, η χώρα μας έχει κατορθώσει το ζητούμενο να γίνει αυτονόητο. Όπως π.χ. στην οικονομία και τις υποδομές, όπου τα τελευταία σαράντα τόσα χρόνια πετύχαμε όσα δεν έγιναν από τη δημιουργία του ελληνικού κράτους. Πρόκειται κατά τον «Economist» για έναν απίθανο θρίαμβο, διότι μέχρι προ ολίγων ετών η Ελλάδα ήταν χώρα συνώνυμη της κακοδιαχείρισης, κοινώς της «λοβιτούρας», προς προσπορισμό οικονομικού οφέλους όποιων και όσων είχαν «πρόσβαση στο μέλι».

Και αυτό διότι κάποιοι πολιτικοί λαοπρόβλητοι μπορούσαν να διαχειριστούν ρητορικά τις πολιτικές αντιφάσεις τους και να συντονίζουν τη μιζέρια ολόκληρης της κοινωνίας, με την υποκριτικά φιλολαϊκή αλλά στην ουσία αντιλαϊκή πολιτική εξάρτηση της χώρας από άλλες φίλιες και, όχι μόνο, χώρες. Έτσι, όχι μόνο θα μέναμε «φυλακισμένοι» στην αιώνια μοναξιά μας, αλλά και θα βιώναμε εκείνο το σαρτζετάκειο απόφθεγμα, ότι «είμαστε έθνος ανάδελφο». Εκτός, βέβαια, αν ήμαστε «τυχεροί» και ανακαλύπταμε κάποια «αδελφά» έθνη στη Λατινική Αμερική. Αλλά όσο και αν προσπαθήσαμε, την τελευταία δεκαετία, ευτυχώς, αποτύχαμε! Αν βέβαια αυτή η υπερατλαντική επιχείρηση είχε μικρές ή μεγάλες συνέπειες θα δείξει ο καιρός! Γιατί και γι’ αυτό είχαν αγνοηθεί οι προβλέψεις του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος είχε τονίσει το 1980 ότι με την ένταξή μας στην Ενωμένη Ευρώπη έχομε βγει από την παγκόσμια μοναξιά μας, που μας εξέθετε σε παντοειδείς κινδύνους, οι οποίοι μας υποχρέωναν να αναζητούμε κηδεμόνες!

Όμως, στον τελικό απολογισμό έπειτα από σαράντα τόσα χρόνια στην Ενωμένη Ευρώπη, στους θεσμούς και την ποιότητα της δημοκρατίας, καταφέραμε το ζητούμενο να γίνει αυτονόητο. Στην οικονομία και τις υποδομές πετύχαμε όσα δεν έγιναν από τη δημιουργία του ελληνικού κράτους. Παρά την καθυστέρηση εφαρμογής των δομικών μεταρρυθμίσεων, τις οποίες πληρώσαμε ακριβά το 2018, το κοινό νόμισμα μηδένισε τον πληθωρισμό και στις δύσκολες στιγμές η Ευρώπη με τις θυσίες των Ελλήνων μάζεψε τα χρέη μας από τους κερδοσκόπους των αγορών, εξασφαλίζοντας έτσι τη βιωσιμότητά του. Για όλα αυτά, και όχι μόνο, η Ελλάδα ανακηρύχθηκε «τροπαιούχος» της χρονιάς στην Ευρώπη των 35!

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 27 Δεκεμβρίου