Ίκαρος του μηχανοκίνητου μήκους υπήρξε ο Μίκαελ Σουμάχερ, γι’ αυτό και 29η Δεκεμβρίου δεν νοείται χωρίς την ενθύμηση του ατυχήματος στη Μιραμπέλ, η οποία είναι η τρανότερη ένδειξη πως αθάνατος δεν υπάρχει.

Η σαγήνη που δημιουργεί η ψυχραιμία στη θύελλα, η γαλήνη την ώρα της ιλιγγιώδους ταχύτητας, είναι αρκετή ώστε να κάνει όποιον διατηρεί τον έλεγχό του κατά την κρίσιμη συνθήκη αστέρα. Μια συνθήκη που στις 29 Δεκεμβρίου 2013, ακριβώς 10 χρόνια πριν, στις Γαλλικές Άλπεις, εκεί που ουδέν φυτρώνει, έχασε τον έλεγχο των παγοπέδιλών του, δίπλα στον τότε 14χρονο γιο του, Μικ, και προσέκρουσε σε ένα βράχο. Σε εκείνο το βράχο, με το σώμα του Σουμάχερ πεσμένο δίπλα του, διημείφθησαν πολλά. Εκπαιδευτής σκι και διασώστες που βρέθηκαν στο σημείο και νόμισαν ότι η κατάστασή του δεν ήταν σοβαρή, αφού διατηρούσε ακόμη τις αισθήσεις του.

Ήταν σοβαρή. Τόσο, που 10 χρόνια μετά, αυτή η βεβαιότητα ενδεχομένως να καταδυναστεύει τους παρισταμένους. Το ατύχημα, μάλιστα, είχε καταγραφεί από κάμερα που ο επτάκις παγκόσμιος πρωταθλητής της Formula 1 είχε ενσωματώσει στο κράνος του, το οποίο στο βράχο έσπασε. Η κάμερα, όμως, παρέμεινε άθικτη, αν και τα πλάνα, φυσικά, και με την Κορίνα Σουμάχερ ανίκητο Κέρβερο απέναντι σε κάθε λογής παπαράτσο, δεν έχουν δει ακόμη το φως της δημοσιότητας.




Μίκαελ Σουμάχερ: Η λανθασμένη διακομιδή

Αυτό το κράνος έμοιαζε, τουλάχιστον για εκείνους που τον βρήκαν, να είναι το εργαλείο της σωτηρίας του. Ήταν, αλλά με τρόπο που ουδείς μπορούσε να φανταστεί. Η κατάστασή του, επί τα χείρω μεταβαλλόμενη, δεν γινόταν κατανοητή. Η κρισιμότητα, ακόμα, δεν είχε αποκτήσει bold χρώμα και η απόφαση για διακομιδή του στο νοσοκομείο "Moutiers" προσέδιδε στην κατάσταση μια πιο κανονιστική, έως και συμβατική, χροιά. Ήταν, πια, κατά την άφιξή του που έχασε τις αισθήσεις του και διασωληνώθηκε, και που μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο της Γκρενόμπλ, αλλά, όπως αναφέρεται και σε ένα πρόσφατο ντοκιμαντέρ, αυτά τα τρία λεπτά που χάθηκαν για την απευθείας μεταφορά του στη γαλλική κλινική, περιγράφονται ως καταλυτικά. Ένα καλάθι που δεν μπήκε ή ένα δοκάρι που στέρησε τη χαρά του γκολ είναι μάταιο να ορμηνεύεται με βάση το υποθετικό σενάριο την αλλαγή του φυσήματος του ανέμου ή τη μετατόπιση του καρπού δύο εκατοστά πιο αριστερά ή πιο δεξιά, όμως στις περιπτώσεις που η αλλαγή της κατάστασης αφορά στην παρόμοια ζωή, το υποθετικό σενάριο αποκτά φαντασιακές διαστάσεις.

Ο Σουμάχερ έκανε, αμέσως μόλις αποκαλύφθηκε στους σε απόγνωση γιατρούς η εγκεφαλική αιμορραγία, δύο επεμβάσεις -και θα είναι μακάβριο να αποκληθεί το βέλτιον μη χείρον, όσο κι αν η απόσταση της ζωής με την κατάστασή του είναι πελώρια. Η οικογένεια, το είπε και ο Ραλφ Σουμάχερ προσφάτως, τον έχει δίπλα της και ταΐζει τα ώτα του με τους πιο γνώριμούς του ήχους: εκείνους της μηχανής των Ferrari που πιλοτάρισε με τρόπο που θα ζήλευε ο Λέοναρντ Μπέρνσταϊν, ακόμα και της επιβίβασης και συνοδήγησης στη φαφλατού και θορυβώδη Mercedes-AMG, προκειμένου ο εγκέφαλός του να λειτουργεί κατά το δέον και όσο περισσότερο γίνεται.


Ο μάγιστρος του σιρκουί

Κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, η ταλάντευση θυμίζει επί το πλέον τεντωμένο ακορντεόν. Από τις ελάχιστες ελπίδες για οτιδήποτε στην αφύπνιση του Ιουνίου 2014, όταν η είδηση ότι έδειχνε σημάδια ανάνηψης χαιρετίστηκαν ως σχεδόν σημάδι από τον Θεό, από την εντατική θεραπεία στην αποθεραπεία και την αποκατάσταση. Η έξοδός του από την Εντατική και η είσοδός του στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λοζάνης, CHUV. Η έξοδός του από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, για την επιστροφή στο σπίτι, με την Κόρινα να μην παίζει σίγουρα το ρόλο της Κάθι Μπέιτς στο “Μίζερι”, αν και είναι και τα δικά της όρια που καθημερινά δοκιμάζονται, σίγουρα όπως εκείνα του ασθενούς συζύγου της.

Η Κορίνα δεν τον κράτησε συναπτώς επειδή είναι ένας θρύλος του μηχανοκίνητου αθλητισμού, μια κινούμενη Μόνα Λίζα της Formula 1, αυτός ο θύτης, σχεδόν Μεφιστοφελής για τους φίλους του μακαρίτη Άιρτον Σένα και όσων μπορούν να διαχωρίζουν τη φαντασία από το ρεαλισμό και να προτιμούν την πρώτη σε κάθε σπορ. Είναι, προφανώς, πρωτίστως και απολύτως, ο σύζυγός της και ο πατέρας των παιδιών τους, του 24χρονου Μικ, επίσης πιλότου της Formula 1, και της 26χρονης πρωτοτόκου τους, Τζίνα-Μαρί. Ο πρώτος έχει κάνει κάποιες αναρτήσεις για τον πατέρα του, επί τη αφορμεί γενεθλίων και λοιπών εορταστικών εκδηλώσεων, η δεύτερη δεν μιλά πολύ, για την ακρίβεια οι τοποθετήσεις της έχει παυθεί, πια, να επιζητούνται.

Ο Σουμάχερ, που αντιμετώπιζε την ταχύτητα ως σύμμαχο, ένα εξ ουρανού σταλμένο δώρο για τις δικές τους κόρες ματιών, οι οποίες φαίνεται ότι λαμβάνουν το χρόνο πιο αργά από ό,τι ο μέσος άνθρωπος, παραμένει ειρωνικό ότι τραυματίστηκε σοβαρά και η ζωή του άλλαξε ολοσχερώς οδηγώντας με πέδιλα του σκι και μπατονέτες. Στην πίστα υπήρξε ακριβής σαν χειρουργός: 155 podium, 91 νίκες στη Formula 1 με Jordan, Benetton και Ferrari, 1.566 πόντοι και μια αυτοκρατορία άνευ προηγουμένου, με επτά παγκόσμιους τίτλους, οι πέντε σερί (1994, 1995, 2000-04).

Πολλοί έχουν απειλήσει τους ιστορικούς να ξαναγράψουν τα βιβλία της μυθολογίας: ο Λούις Χάμιλτον με τους ισάριθμους τίτλους, ο συμπατριώτης του Σουμάχερ Σεμπάστιαν Φέτελ με τα τέσσερα διαδοχικά τρόπαια, από το 2010 έως το 2013, ακόμα και ο νυν, και σε στυλ threepeat, παγκόσμιος πρωταθλητής Ολλανδός Μαξ Φερστάπεν.



Ουδείς εξ αυτών, όμως, είναι ακριβώς ο Μίκαελ Σουμάχερ, ούτε για τους φίλους τους ούτε για τους εχθρούς τους. Μόνο ο Αλέν Προστ ενδεχομένως να μισήθηκε περισσότερο, μόνο ο Σένα να αγαπήθηκε περαιτέρω. Το μυστήριο του Σουμάχερ υπάρχει ακόμη, μόνο που την τελευταία δεκαετία αφορά στη μάχη του ανθρώπου για τη ζωή και την ποιότητά της. Ασυγκρίτως πιο σημαντικό από το κυνήγι της αθανασίας.