«Dubai or not Dubai», κλεμμένο από το σαιξπηρικό «to be or not to be», είναι το ερώτημα που ετέθη εδώ και περίπου δύο χρόνια από τον μπασκετικό κόσμο της Ευρώπης. Κι αν για τον πρίγκιπα Άμλετ επρόκειτο για ένα δίλημμα μεταξύ ζωής και θανάτου -«that is the question», συνεχίζει ο ήρωας του διάσημου Άγγλου συγγραφέα, ολοκληρώνοντας μία από τις πιο γνωστές φράσεις στην παγκόσμια λογοτεχνία- φάνηκε εκ των υστέρων ότι δεν υπήρχε κανένας ανάλογος ενδοιασμός για τη Euroleague, η οποία προχώρησε σε μια μη μπασκετική αλλά εξόχως επιχειρηματική κίνηση. Έπειτα από σύσκεψη των μετόχων, με ψήφους 12-1 αποφασίστηκε η επέκταση της διοργάνωσης, δίνοντας wild card στο Ντουμπάι - σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις από τη σεζόν 2025-26, ώστε να αποτελέσει μέλος της τα επόμενα χρόνια. Αργότερα, η διοργανώτρια της μεγαλύτερης διασυλλογικής μπασκετικής διοργάνωσης στην Ευρώπη διευκρίνισε ότι «δεν έχει ληφθεί καμία απόφαση για τη συμμετοχή του Ντουμπάι στη Euroleague καθώς δεν ήταν αυτός ο στόχος της συνάντησης. Οι μέτοχοι συμφώνησαν να συνεχίσουν τις συζητήσεις με εκπροσώπους του Ντουμπάι Basketball Club με βάση την τεκμηρίωση που κοινοποίησαν». Αυτά λέει επισήμως, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο δρόμος άνοιξε. Η πρόταση του Ντουμπάι είναι για περισσότερο από δύο χρόνια στο τραπέζι, αλλά προχωρούσε μέχρι τώρα με βήματα χελώνας.


Ο πρώην CEO της Euroleague

Η Euroleague θέλει να διευρύνει την αγορά -είπαμε ότι πρόκειται για επιχειρηματικές και όχι μπασκετικές κινήσεις- και οι κακές γλώσσες λένε ότι οι τελευταίες εξελίξεις έχουν άμεση σχέση με την καρατόμηση του πρώην CEO της διοργανώτριας τον περασμένο Ιούνιο. Ο λόγος για τον Μάρσαλ Γκλίκμαν, άνθρωπο του Τζόρντι Μπερτομέου, στον οποίο οι μέτοχοι εμπιστεύθηκαν αρχικά ένα νευραλγικό πόστο στην υπό τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα διοίκηση. Μόνο που ο Αμερικανός θεωρούσε πιο προσιτή μπασκετικά την αγορά του Λονδίνου από αυτή της Μέσης Ανατολής. «Όταν το ΝΒΑ πηγαίνει στο Λονδίνο για αγώνες έκθεσης, τα εισιτήρια εξαντλούνται σε δύο δευτερόλεπτα. Το NFL λειτουργεί στο Λονδίνο. Η Major League Baseball εργάζεται επίσης στο Λονδίνο. Πιστεύουμε ότι μια μόνιμη ομάδα της Euroleague θα έχει τελικά μεγάλη επιτυχία εκεί», έλεγε ακριβώς πριν από έναν χρόνο. Αντίθετα, ήταν πολλά τα «δεν» που απαρίθμησε τον περασμένο Μάρτιο, όταν ρωτήθηκε για την προοπτική του Ντουμπάι. Αφού πρώτα είχε πει «μας ενδιαφέρει η προοπτική», είχε βάλει στο τραπέζι τον εξής προβληματισμό: «Σκεφτείτε, για παράδειγμα, πως εάν χρειάζεται τέσσερις ώρες για να φτάσει κάποιος από το Τελ Αβίβ στο Ντουμπάι, τότε οι πτήσεις από άλλες χώρες της Ευρώπης θα φτάσουν ακόμα και τις επτά ώρες. Δεν είναι εύκολο». Όσον αφορά τα "δεν", είχε πει μεταξύ άλλων και ότι "δεν υπάρχει ιστορία και παράδοση στο άθλημα". Επίσης, ότι "δεν υπάρχει κανένα πρωτάθλημα και καμία ομάδα ακόμα στη χώρα".


Όπως στην Ελλάδα

Είχε κάνει λόγο και για πολιτικό αντίκτυπο με άρωμα Ελλάδας λέγοντας θα ήταν υπέροχο να παρακολουθώ τους Ισραηλινούς να παίζουν εναντίον των Αράβων από το Ντουμπάι, όπως βλέπουμε ελληνικές ομάδες απέναντι σε τουρκικές». Με αυτά και μ’ αυτά, ο Γκλίκμαν το «έφαγε το κεφάλι του» και ο διάδοχός του, Παούλιους Μοτιεγιούνας, δείχνει σαφώς πιο φιλικός στην προοπτική του Ντουμπάι και γενικά στην επιχειρηματική λογική που απασχολεί τους μετόχους. Ο νέος διευθύνων σύμβουλος της Euroleague, σε συνέντευξη που έδωσε στο S Sport, είπε για το Παρίσι και το Λονδίνο «είμαστε χαρούμενοι που και οι δύο πόλεις έχουν ομάδες στο EuroCup. Είναι ένα πρώτο βήμα για να παίξουν στη Euroleague». Ο 42χρονος Λιθουανός ήταν κατηγορηματικός σχολιάζοντας το ενδεχόμενο να είναι η Παρί κάτοχος wild card για τη Euroleague την επόμενη σεζόν λέγοντας: «Αν κερδίσουν το EuroCup, μπορούν να είναι στη Euroleague γιατί αυτό είναι το σκαλοπάτι». Για το Ντουμπάι είχε πει όμως: «Είναι μια ενδιαφέρουσα αγορά. Είμαστε πρόθυμοι να την αναλύσουμε. Προφανώς, η αγορά της Μέσης Ανατολής είναι κάτι που εξετάζει το NBA, το ποδόσφαιρο και όλα τα άλλα αθλήματα. Η Euroleague δεν αποτελεί εξαίρεση». Προφανώς και δεν αποτελεί εξαίρεση, καθώς το Ντουμπάι μπορεί να μην έχει σχέση με την Ευρώπη, έχει όμως με το χρήμα και για την ακρίβεια με το πολύ χρήμα. Το σενάριο θέλει την πρόταση του Ντουμπάι να συνοδεύεται και από μια μεγάλη χορηγία που μπορεί να φτάσει και τα 150.000.000 ευρώ σε βάθος εξαετίας. Κάπως έτσι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα από το άκρο της αραβικής χερσονήσου μέσω της πολυπληθέστερης πόλης του, που αποτελεί και το μεγαλύτερο εμπορικό, οικονομικό και τουριστικό κέντρο της χώρας, μπορεί να βρεθούν στην Ευρώπη. Κι ας απέκτησαν επαγγελματικό πρωτάθλημα μπάσκετ μόλις πριν από δέκα χρόνια.


Τα προβλήματα, ο Πέσιτς και οι Έλληνες

Υπάρχουν αρκετοί λόγοι να έχει κάποιος ενστάσεις στο να προέλθει από το Ντουμπάι η 19η ομάδα της Euroleague. Ο προφανής είναι η απόσταση. Από το Τελ Αβίβ για παράδειγμα η πτήση διαρκεί 3 ώρες και 40 λεπτά. Από το Μόναχο έξι ώρες, από τη Μαδρίτη επτά. Τεράστιες οι αποστάσεις, τεράστια η κόπωση, τεράστια τα έξοδα. Άλλος λόγος είναι η αλλαγή των οικονομικών δεδομένων. Στο μπάσκετ με πέντε-έξι καλούς παίκτες και έναν προπονητή φτιάχνεις πιο εύκολα καλή ομάδα απ’ ό,τι στο ποδόσφαιρο. Συνεπώς τα πετροδόλαρα μπορεί να δελεάσουν αστέρες του αθλήματος και να αλλάξουν τις ισορροπίες. Σκεφτείτε και το ενδεχόμενο ένας Σαουδάραβας να βάλει το χέρι στην τσέπη, να αγοράσει μια ομάδα όπως η Άλμπα και να την κάνει ξαφνικά μεγαθήριο. Το χρήμα αλλάζει τα δεδομένα. Όσον αφορά την κουβέντα για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, έχει πάει περίπατο εδώ και καιρό όταν μιλάμε για μπάσκετ ή ποδόσφαιρο. Είπαμε, είναι πολλά τα λεφτά. Αυτό που είναι πάντως δεδομένο είναι ότι στο Ντουμπάι έχει ξεκινήσει η δουλειά για να βρεθεί η ομάδα της πόλης στη Euroleague και αργότερα να αναλάβει και τη διοργάνωση Final Four. Αφεντικό φέρεται να έχει αναλάβει ο Ντέγιαν Καμανιάσεβιτς, πρώην βοηθός προπονητής στην Κάχα Λαμποράλ και το προπονητικό σκέλος ο 74χρονος πλέον Σβέτισλαβ Πέσιτς. Στην εξίσωση έχει μπει και ο αδελφός του Νόβακ Τζόκοβιτς, ενώ ομάδα του Ντουμπάι που θα συμμετέχει στο τουρνουά U19 της Αδριατικής Λίγκας έχει στο ρόστερ της δύο Έλληνες, τον Ιωάννη Τρύφωνα και τον Μανώλη Μανωλόπουλο, ενώ το συγκεκριμένο πρόγραμμα της ακαδημίας «τρέχει» ένας Έλληνας, ο Πέτρος Κρασόπουλος.