Στα 27 του, ο Κώστας Τσιµίκας µπαίνει σε αυτό το πεδίο της καριέρας του όπου ο χρόνος συµµετοχής σηµαίνει περισσότερα από οτιδήποτε άλλο. Ο αριστεροπόδαρος Σερραίος προφανώς χρειάζεται αυτή τη στιγµή να παίζει όσο περισσότερο γίνεται. Μετά το 3-0 της Ολλανδίας επί της εθνικής οµάδας για τους προκριµατικούς του Euro 2024 στο Αϊντχόφεν, µάλιστα, ακούστηκε δειλά ότι ο Τσιµίκας δεν είχε το γνώριµο τέµπο του και εκφράστηκε η πεποίθηση πως µόνο µε τις προπονήσεις δεν γίνεται ένας ποδοσφαιριστής, όσο καλός κι αν είναι, να προσφέρει µε όλες τις δυνατότητές του.

Μόνο ελάχιστες µέρες µετά, η πληροφόρηση ήθελε τη Λίβερπουλ να του κάνει πρόταση επέκτασης συµβολαίου έως το 2027, µε αυξηµένες αποδοχές, της τάξεως των 3,5 εκατοµµυρίων λιρών τον χρόνο. Οταν το 2020, ύστερα από γόνιµη παρουσία στη Βίλεµ αλλά και δύο θαυµάσιες σεζόν µε τον Ολυµπιακό, έφτασε στο Μερσεϊσάιντ, υπέγραψε συµβόλαιο πενταετίας. Τότε, η Λίβερπουλ σχεδόν επενέβη για να «χαλάσει» το ενδιαφέρον της Σεβίλλης και οι «ερυθρόλευκοι» φυσικά δεν είχαν οποιαδήποτε ένσταση, αφού η µεταγραφή του είχε και διαφηµιστικό υπόβαθρο. Ο Τσιµίκας αποκτήθηκε για να είναι ο αναπληρωµατικός του Αντι Ρόµπερτσον σε µια εποχή κατά την οποία οι «κόκκινοι» ήταν πρωταθλητές Αγγλίας, 30 χρόνια µετά την τελευταία φορά που τα κατάφεραν, το 1990, αλλά και που επρόκειτο να γίνει δυσκολότερη, αφού η Λίβερπουλ θα πληττόταν από τραυµατισµούς. Ο Τσιµίκας ήταν µέλος της οµάδας που έγραψε Ιστορία το 2021-22, αφού πήγε σε κάθε τελικό διοργάνωσης όπου συµµετείχε, κάτι πρωτόφαντο στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Στο «Ανφιλντ» τον λατρεύουν για το πηγαίο χαµόγελο, τον ενθουσιασµό του, προφανώς επειδή είναι ποδοσφαιριστής υψηλού επιπέδου, αλλά και για το πέναλτι µε την Τσέλσι που έληξε τη διαδικασία στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας στις 14 Μαΐου του 2022, στο «Γουέµπλεϊ».

Παρ’ όλα αυτά, οι αµφιβολίες στο µυαλό του Τσιµίκα θα έπρεπε να υπάρχουν. Το ενδιαφέρον της Ρεάλ Σοσιεδάδ και της Αστον Βίλα -µε τον Μόντσι να έχει πάθει... Ιαβέρη µε Γιάννη Αγιάννη απέναντί του, αφού τον κυνηγούσε και ως γενικός διευθυντής της Σεβίλλης- ήταν υπαρκτό και ειδικά η δεύτερη περίπτωση, µε τον Ουνάι Εµερι στον πάγκο, έµοιαζε ελκυστική. Επιπλέον, τα τέσσερα λεπτά που είχε παίξει τη φετινή σεζόν, τουλάχιστον µέχρι πριν από το παιχνίδι µε τη ΛΑΣΚ στο Λιντς της Αυστρίας, την Πέµπτη 21 Σεπτεµβρίου, για τους οµίλους του Europa League, µοιάζουν περισσότερο µε τιµωρία και λιγότερο µε πράξη που θα δήλωνε µακροπρόθεσµη επιβράβευση.

Το εμπόδιο

Επιπλέον, ο Τσιµίκας συνεχίζει να βρίσκεται στη σκιά του Ρόµπερτσον, ο οποίος είναι ένας από τους δύο «Anfi eld Legends», µαζί µε τον Τρεντ Αλεξάντερ-Αρνολντ, που έχει στο ρόστερ της τώρα η οµάδα. Η φυγή του Τζόρνταν Χέντερσον τον έχει στέψει αντικαταστάτη του στο θυµικό των φιλάθλων, το ζήτηµα, όµως, είναι πως οι συνιστώσες στην περίπτωσή του προσιδιάζουν σε εκείνες του Τσιµίκα. Ο «Ρόµπο», ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω σκόραρε στο εκτός έδρας 3-1 µε τους Γουλβς στο «Μολινό» το προηγούµενο Σάββατο, 16 Σεπτεµβρίου, για την Premier League (στην πρώτη νίκη της Λίβερπουλ µεσηµέρι Σαββάτου, ύστερα από 1,5 χρόνο), είναι του 1994, δηλαδή 29 ετών τώρα, και έχει υπογράψει συµβόλαιο έως το 2026, όταν θα είναι 32. Αυτό σηµαίνει ότι για τις επόµενες τρεις σεζόν θα βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο, τόσο σε ό,τι αφορά τη σωµατική ρώµη όσο και την πνευµατική διαύγεια, ενώ, φυσικά, µια ανανέωση για περαιτέρω συνεργασίες δεν πρόκειται να ξενίσει οποιονδήποτε, αφού ο Σκωτσέζος είναι σαρξ εκ της σαρκός της οµάδας.

Ειδικά αυτή η αίσθηση, ότι θα έχει µπροστά του έναν ποδοσφαιριστή «άχαστο» για το υπόλοιπο του νέου συµβολαίου του, δεν είναι δύσκολο να γίνει ιδιαιτέρως ενοχλητική. Ο,τι κι αν είπε στον Ελληνα ποδοσφαιριστή ο Γιούργκεν Κλοπ από εκεί και ύστερα δεν µπορεί να αποτελούσε διεγερτικό ή να ήταν πρωτάκουστο. Στις τρεις προηγούµενες σεζόν του, ο Τσιµίκας έκανε 62 συµµετοχές στη Λίβερπουλ, ενώ στην τελευταία του στον Ολυµπιακό, η οποία µάλιστα διακόπηκε από την πανδηµία, έκανε... 46 παιχνίδια.

Δήλωση πίστης στους «κόκκινους»

Ωστόσο, ο διεθνής ακραίος αµυντικός προτίµησε να υπογράψει, ουσιαστικά, δήλωση πίστης στους «κόκκινους». ∆ιά της εις άτοπον απαγωγής, δεν γίνεται παρά να συναχθεί ότι το συναίσθηµα έπαιξε πρώτιστο ρόλο.

Το συναίσθημα μέτρησε περισσότερο στην απόφαση παραμονής του στη Λίβερπουλ


Από την αρχή της παρουσίας του στο Λίβερπουλ, ο Τσιµίκας, χωρίς να είναι λαλίστατος ή να έχει ροπή προς τον λαϊκισµό, διατυµπάνιζε την αγάπη του για τον σύλλογο, όποτε αυτό του εζητείτο µέσω ερωτήσεων. Ακόµα και στην είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο ύστερα από νικηφόρα παιχνίδια µπορούσε κάποιος να παρατηρήσει χαρά παιδική. Ο κόσµος της Λίβερπουλ αγαπάει τους ποδοσφαιριστές οι οποίοι µετρούν τον σύλλογο διαφορετικά, όχι, δηλαδή, αναγκαστικά υπό το πρίσµα της δικής τους προόδου, αλλά υπό την οπτική ότι είναι το απώτατο κλαµπ, εκείνο που τους κάνει τόσο χαρούµενους, που ουδέποτε θα σκέφτονταν να µετοικήσουν. Η εκτίµηση της Λίβερπουλ προς το «κόκκινο» status quo του Τσιµίκα ήρθε µε την πρόταση για επέκταση έως το 2027, αλλά µε την υπογραφή του αριστεροπόδαρου διεθνούς ήρθε απόδειξη αγάπης.

*Δημοσιεύθηκε στο ένθετο ‘’Secret’’ της εφημερίδας «Παραπολιτικά» στις 23/9