Το πρώτο εκδοτικό της εγχείρημα κάνει φέτος η γνωστή φαρμακοποιός του Ηρακλείου Κρήτης Μαρία Στυλιανάκη-Μαρινάκη, με το συναρπαστικό μυθιστόρημα της που έχει τίτλο «Με θέα την ψυχή μου» να βρίσκεται ήδη στις προθήκες των βιβλιοπωλείων από τις εκδόσεις «24 γράμματα».
Η Μαρία Στυλιανάκη-Μαρινάκη μέσα σε 354 σελίδες ξεδιπλώνει με ιδιαίτερη μαεστρία την αληθινή ιστορία της Ελισσώς, μιας γυναίκας, που στα παιδικά της χρόνια είχε υποστεί από τον πατέρα της σεξουαλική κακοποίηση. «Έμεινε με την κουτάλα να αιωρείται πάνω από την κατσαρόλα. Την άφησε αργά στον νεροχύτη και το ίδιο αργά, σαν να την κινούσε κάποια ξένη δύναμη, στράφηκε προς το μέρος μου. Τα μάτια της ήταν άδεια. Με πλησίασε. «Ιντά ’πες;» ρώτησε ξέψυχα. «Ο μπαμπάς έρχεται τα βράδια στο κρεβάτι μου και μου κάνει κακά πράγματα», επανέλαβα, προσπαθώντας να συλλάβω το βλέμμα της. Σήκωσε αργά το χέρι της και με χαστούκισε. Το βλέμμα της επανήλθε στο άδειο των ματιών της» είναι ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα του βιβλίου.
Η συγγραφέας που για έναν ολόκληρο χρόνο κατέγραφε την αληθινή ιστορία μιας φίλης και πελάτισσά της στο γκισέ του φαρμακείου της, εξηγεί σήμερα στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ πως αποφάσισε να καταπιαστεί συγγραφικά με ένα τόσο εκρηκτικό θέμα.
Το «Με θέα την ψυχή μου» είναι το πρώτο σας μυθιστόρημα. Πως αποφασίσατε να το γράψετε;
Ναι είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα που εκδόθηκε το Νοέμβριο από τις εκδόσεις 24 γράμματα, προηγήθηκε ένα άλλο με τίτλο οι τρεις πελαγίες και ένα σφουγγάτο ανέκδοτο ακόμα.
Πως σκεφτήκατε να καταπιαστείτε με αυτό το ιδιαίτερο θέμα της παιδικής κακοποίησης;
Σκέφτηκα να καταπιαστώ με αυτό το θέμα για να βγάλω στο φως ιστορίες που διαδραματίζονται ακόμα και σήμερα πίσω από κλειστές πόρτες και στόματα.
Πρόκειται για αληθινή ιστορία;
Ναι είναι αληθινή ιστορία μου πήρε ένα χρόνο να το ολοκληρώσω.
Από πού αντλήσατε έμπνευση για να την γράψετε;
Ένας θεραπευτικός δρόμος για μένα αλλά κυρίως για την ηρωΐδα μου την Ελλισώ ένα μικρό κορίτσι που βιαζόταν από τον ίδιο τον πατέρας της, σε κάποιο ορεινό χωριό της Κρήτης όπως καταλαβαίνετε είχε να γιατρέψει πρώτα άλλες πληγές.
Με ποιες μνήμες αναμετρηθήκατε;
Στηρίχθηκε σε δικές μου μνήμες που αφορούν την ζωή μου στην Κρήτη, αλλά και τις πικρές μνήμες που η ηρωίδα σε ανύποπτο χρόνο ακούμπησε πάνω μου στο πάγκο του φαρμακείου μου,όπως συνήθως ακουμπούν ότι τους πονά.
Ποιες δυσκολίες ή ιδιαιτερότητες συναντήσατε στη συγγραφή αυτής της ιστορίας;
Με δυσκόλεψε η ιστορία της γιατί την βίωνα μαζί της πόνεσα, έκλαψα, ξενύχτησα. Όμως θαύμασα την δύναμη της η Ελισσώ η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου πλάσμα ευαίσθητο, παγιδευμένο και αβοήθητο μιλώντας σε πρώτο πρόσωπο και εν είδει βαθιάς και τολμηρής εξομολόγησης, περιγράφει με τρόπο άμεσο, ειλικρινή και αποκαλυπτικό την πορεία προς την λύτρωση και το φώς. Στέκεται όχι τόσο στην περιγραφή των ζοφερών βιωμάτων της, αλλά στο πώς αυτά επικάθονται ως ιζήματα στην ψυχή της, συνοδεύοντας την και κατά τη διάρκεια της ενηλικίωσης και την έξοδο της στη ζωή. Σωτηρία δεν είναι το να ξεφύγει κάποιος από ένα κακοποιητικό περιβάλλον αλλά κυρίως το πώς θα καθαρίσει στην ψυχή του από όλες αυτές τις αρνητικές συσσωρεύσεις,και να σταθεροποιήσει τη σπασμωδικότητα του βηματισμού του και να λειτουργήσει υπεύθυνα και δημιουργικά . Ίσως τότε καταφέρνει να πραγματώσει και τον άθλο που λέγεται συγχώρεση. Το βιβλίο διεκδικεί με αξιώσεις την προσοχή μας, για να μας προβληματίσει, να μας συγκινήσει και κυρίως να μας δείξει πως ακόμη και στα πιο βαθιά σκοτάδια μας πάντα χωράει λίγο φως.
Με ποιους τρόπους μπορούμε να φέρουμε τα παιδιά και τους νέους πιο κοντά στο διάβασμα βιβλίων;
Όσον αφορά τα παιδιά γενικότερα, μπορούμε να τα φέρουμε κοντά στο βιβλίο, δείχνοντας τους το δρόμο με τη δική μας αγάπη γύρω από αυτό.
Ο σημερινός αναγνώστης πόσο ευαισθητοποιημένος είναι με τα θέματα της παιδικής κακοποίησης;
Οι άνθρωποι σήμερα ευτυχώς είναι πολύ ευαισθητοποιημένοι γύρω από το θέμα που λέγεται παιδική κακοποίηση και που θέλω να πιστεύω ότι είναι μειονότητα, κλείνω με την ευχή κανένα παιδί να μην ξεκινάει έτσι τη ζωή του.
