Ο νεοεκλεγµένος βουλευτής Ανατολικής Αττικής του ΠΑΣΟΚ, Μανώλης Χριστοδουλάκης, είναι από εκείνους τους νέους και αεικίνητους πολιτικούς. Τον συναντήσαµε ένα απόγευµα στο γραφείο του ανάµεσα στα πολλά ραντεβού που είχε προγραµµατισµένα. Μιλήσαµε για τη ζωή του, αλλά και για το πώς βλέπει τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά.

Πρώτη φορά βουλευτής. Εχει αλλάξει η καθηµερινότητά σας µετά την είσοδό σας στη Βουλή; Το περιµένατε ότι θα είναι έτσι;

Η αλήθεια είναι ότι η καθηµερινότητά µου έχει αλλάξει, όχι όµως και ο φόρτος εργασίας. Και πριν και τώρα το πρόγραµµά µου είναι επιβαρηµένο και ο ελεύθερος χρόνος µου ελάχιστος. Η βουλευτική έδρα έρχεται µαζί και µε µία τεράστια ευθύνη: να εκπροσωπήσεις επαρκώς αυτούς που σε εµπιστεύθηκαν και να µην τους προδώσεις.

Αρα µέσα σε αυτόν τον ελάχιστο χρόνο τι προλαβαίνετε να κάνετε;

Πρέπει να συνδυάσεις πολλά, ταυτόχρονα: την επάρκεια της κοινοβουλευτικής δραστηριότητας, την πολιτική εξωστρέφεια και, πολύ βασικό, τη διαρκή αλληλεπίδραση µε τις τοπικές κοινωνίες της εκλογικής περιφέρειας. Επενδύω πολύ στην προσωπική σχέση. Αυτή χτίζει την εµπιστοσύνη που λείπει από το πολιτικό µας σύστ ηµα. Θέλω να είµαι το πρώτο σηµείο επαφής, ο πρώτος άνθρωπος που θα σκεφτούν για να εκφράσουν την αγωνία τους και το πρόβληµά τους.


Για τον Μανώλη Χριστοδουλάκη υπάρχει χρόνος;

Μόνο µία Παρασκευή βράδυ. Προφανώς και όλοι µας έχουµε την ανάγκη να µοιραστούµε στιγµές µε φίλους όπου έστω και λίγο θα αφήνουµε την καθηµερινότητα στην άκρη. Είναι αυτό που σου δίνει δύναµη να συνεχίσεις µε ακόµα µεγαλύτερη όρεξη.



Πολύ συχνά βλέπω στα social media βιντεάκια µε στιγµές από την ηµέρα σου. Πώς κυλάει λοιπόν το 24ωρό σου;

Ξεκινάει νωρίς, είναι γεµάτο. Είναι στοίχηµα αν προλαβαίνω να τρώω τις ώρες που πρέπει. Μου λείπει ύπνος και σίγουρα δεν προλαβαίνω να κάνω όλα αυτά που θέλω. Ελπίζω πολλές φορές η µέρα να έχει περισσότερες ώρες. Οταν γυρνάω στο σπίτι αργά το βράδυ τρώω και κοιµάµαι σε λιγότερο από 5 λεπτά.

Καταλαβαίνω πως µε αυτό το πρόγραµµα ο αθλητισµός δεν έχει µέρος στην καθηµερινότητά σας.

Κάποτε είχε, έστω και περιορισµένα. Προσπαθώ να ξαναβρώ τον τρόπο να τον εντάξω στην καθηµερινότητά µου. Οποτε έχω χρόνο επιλέγω το βουνό: ορειβασία και σκι.


∆εν είναι λίγες οι φορές που έχετε πάρει τα βουνά. Τι νιώσατε όταν ανεβήκατε στον Ολυµπο και τον Ταΰγετο;

Είναι φανταστικό. Είναι στιγµές που ξεχνάς το οτιδήποτε. Τοπία που σε βοηθούν να αδειάσει το µυαλό. Είναι από τις εµπειρίες που δεν θα άλλαζα µε καµία. Ειδικά η κορυφή του Ολύµπου. Εχει µεγάλη δυσκολία, αλλά το συναίσθηµα σε ανταµείβει.

Πολλοί λένε ότι είστε ένας από τους περιζήτητους εργένηδες του Κοινοβουλίου.

Είµαι της άποψης ότι δεν πρέπει να απασχολείς τη δηµόσια σφαίρα για την προσωπική σου ζωή, αλλά κυρίως για τις κοινωνικές, πολιτικές και κοινοβουλευτικές µάχες. Προτιµώ όσο περνάει από το χέρι µου να κάνω το δεύτερο και να χαρίζω στον βαθµό του εφικτού στην προσωπική µου ζωή τη µεγαλύτερη δυνατή διακριτικότητα.

Τι µαθητής ήσασταν στο σχολείο;

Η αλήθεια είναι πως ήµουν πολύ καλός µαθητής. ∆ιάβαζα όσο έπρεπε και είχε αποτέλεσµα. Είναι από τα πράγµατα για τα οποία ευγνωµονώ τον µικρό Μανώλη, γιατί µου έβαλε τις βάσεις να µπορέσω να εργαστώ και να χτίσω τα πρώτα τουλάχιστον βήµατα της προσωπικής µου αυτονοµίας.



Εχετε έναν δίδυµο αδερφό. Πόσο µπέρδευαν τον µικρό Μανώλη µε τον µικρό Αλέξανδρο;

Πολύ! Οχι µόνο παλιά, αλλά και τώρα. Είµαστε σχεδόν ίδιοι. Κάθε φορά µε ρωτάνε «είσαι εσύ ή ο άλλος;». Εξηγώ ότι υπάρχει και άλλος ένας που µου µοιάζει. ∆εν θέλω να σκεφτώ πώς είναι τα αντίστοιχα ερωτήµατα και από τη δική του πλευρά.

Εχετε ένα σκυλί, την Πέρσα. Προλαβαίνετε να ασχοληθείτε µαζί της;

Η αλήθεια είναι πως δεν είµαι και ο καλύτερος «µπαµπάς» του κόσµου. Μέσα στη µέρα δεν έχω τον χρόνο που θα ήθελα να της αφιερώσω. Προσπαθώ να το κάνω το βράδυ, όπου την παίρνω και κοιµόµαστε µαζί, να γεµίσουµε τις χαµένες µας «οικογενειακές στιγµές».


Πώς βλέπετε τον εαυτό σας σε 10 χρόνια από τώρα;

Είναι πολλά τα 10 χρόνια για να κάνεις όνειρα. Κοιτάω τη ζωή µου µέρα µε τη µέρα και προσπαθώ να είµαι όσο πιο χρήσιµος και αποτελεσµατικός γίνεται. Και κυρίως να βγαίνω νικητής στην πιο σηµαντική για εµένα µάχη της καθηµερινότητας. ∆ηλαδή αυτή που δίνεις το βράδυ µόνος σου µε το µαξιλάρι και τη συνείδησή σου.

Θα αφήνατε την πολιτική για να επιστρέψετε στη δουλειά σας;

Φυσικά. Η πολιτική δεν είναι αυτοσκοπός ούτε µέσον βιοπορισµού. Είναι σηµαντικό να ξέρεις ότι η πολιτική δεν είναι µονόδροµος. Υπάρχει η ζωή σου και η δουλειά σου, πράγµατα τα οποία δεν πρέπει ποτέ να εγκαταλείπεις. Ακριβώς για να µειώνεις τους βαθµούς εξάρτησης από την πολιτική. Ακριβώς για να ξέρεις πάντα ότι έκανες το σωστό και όχι το αναγκαίο για να συνεχίσεις να «επιπλέεις».


Η οικογένεια είναι µέσα στα σχέδιά σας;

Είναι, αλλά µου δίνω κάποια χρόνια ακόµα!

Σπουδάσατε και στο Λονδίνο. Τι αναµνήσεις έχετε από εκεί;

Μέναµε σε ένα σπίτι µε άλλους τρεις φίλους, αλλά λίγο αργότερα διαπιστώσαµε ότι υπήρχε και ένας πέµπτος! Ως παιδί της πόλης ήταν η πρώτη φορά που ήρθα σε καθηµερινή συµβίωση µε τα ποντίκια. Μετά έµαθα ότι δεν φταίγαµε εµείς, αλλά συµβαίνει στο Λονδίνο συχνά και ότι δεν υπήρχε τρόπος να το αντιµετωπίσεις, απλά το συνηθίζεις. Μου είχε όµως χαράξει την εµπειρία µου εκεί µε µελανά γράµµατα.

Ποια ήταν η δυσκολότερη στιγµή σας µέχρι τώρα;

Ηταν όταν έφυγε από τη ζωή η Φώφη Γεννηµατά. Ηταν ένας άνθρωπος που µου έδωσε µια πολύ µεγάλη ευκαιρία, το εκτιµάω και θα την τιµάω. Αφησε πίσω της ένα τεράστιο κενό. Μας έµαθε τι σηµαίνει στη ζωή και την πολιτική η αξιοπρέπεια, το φιλότιµο, αλλά κυρίως το να είσαι πρώτα και πάνω απ’ όλα άνθρωπος. Μας άνοιξε τον δρόµο και θα τον βαδίσουµε µέχρι το τέλος. Οπως είχα την τιµή να της υποσχεθώ και στον επικήδειο λόγο, όχι για χάρη της, αλλά χάρη σε εκείνη.


Πώς σχολιάζετε όσα συµβαίνουν στην Αριστερά το τελευταίο διάστηµα; Θεωρείτε ότι το ΠΑΣΟΚ βγαίνει ευνοηµένο;

Η αλήθεια είναι ότι µιλάµε ξανά για ένα πολύ ρευστό πολιτικό σκηνικό. Το βασικό στοιχείο, το οποίο έχει τη µεγαλύτερη σπουδαιότητα για εµένα, είναι το µεγάλο κενό που υπάρχει στο πολιτικό µας σύστηµα. Αυτό το κενό προσδιορίζει και τον πήχυ που θέτουµε, αλλά και το κατά πόσο µπορούµε να βλέπουµε το µέλλον µε αισιοδοξία και προοπτική ή όχι. Και το λέω αυτό ακριβώς γιατί φαίνεται ότι εκεί έξω υπάρχει ένας κόσµος µε προβλήµατα, αγωνίες και ανάγκες, ο οποίος ψάχνει ξανά να βρει την ελπίδα να πιαστεί. Ψάχνει πολιτική διέξοδο. Αυτό, λοιπόν, µας υποχρεώνει να παρουσιάσουµε στον ελληνικό λαό µία νέα πρόταση διακυβέρνησης απέναντι σε αυτή της Ν.∆. Να πείσουµε τον κόσµο εκεί έξω ότι ο τόπος µπορεί να κυβερνηθεί διαφορετικά, καλύτερα. Θεωρώ ότι υπάρχει χώρος στο πολιτικό σκηνικό. Είναι στο χέρι µας αυτό να έχει φυσιογνωµία όχι απλά προσθετική, αλλά πολλαπλασιαστική.

Αυτή την εναλλακτική πρόταση, την οποία περιγράφετε, πιστεύετε ότι τη δίνετε στον κόσµο; Γιατί ναι µεν µπορεί να βλέπουµε δεύτερο το ΠΑΣΟΚ στις δηµοσκοπήσεις, ωστόσο το ποσοστό του δεν είναι ιδιαίτερα αυξηµένο.

Ολα τα δηµοσκοπικά στοιχεία δείχνουν ότι το ΠΑΣΟΚ κάνει σταθερά και µε συνέπεια τα βήµατα για τη διαρκή του ισχυροποίηση. Κανείς δεν µπορεί να θεωρεί ότι οι κοινωνικοί συσχετισµοί αλλάζουν από τη µία στιγµή στην άλλη. Ετσι κι αλλιώς, για να κερδίσεις τα ποσοστά πρέπει πρώτα να κερδίσεις την εµπιστοσύνη του ελληνικού λαού. Ο στόχος είναι να αντιµετωπίσουµε τον αντίπαλο που εµείς προσδιορίζουµε ως το µοναδικό πολιτικό µας µέτωπο: την κυβέρνηση της Ν.∆.

Το ΠΑΣΟΚ µπορεί πιο εύκολα να συνοµιλήσει µε τον Στέφανο Κασσελάκη ή µε τον Αλέξη Χαρίτση;

∆εν είµαστε εµείς που θα κάνουµε face control στην Κεντροαριστερά. Αυτό που έχει αξία για εµένα είναι το ΠΑΣΟΚ να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε µία περαιτέρω διεύρυνση του χώρου. Σε αυτό χωράνε όλοι. Ολοι όσοι ασπάζονται το δικό µας πολιτικό και αξιακό πλαίσιο. Σε αυτό δεν κάνουµε υποχωρήσεις, εκπτώσεις και συµβιβασµούς.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής