Ο πρώην υπουργός και επικεφαλής του Δημοκρατικού Κινήματος Εθνικής Απελευθέρωσης μιλάει στα parapolitika.gr για τον Στέφανο Κασσελάκη, χαρακτηρίζοντάς τον επιλογή Τσίπρα, μια επιλογή που «κλείδωσε» στο πρόσφατο ταξίδι του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στην Αμερική.

Παράλληλα ο Παναγιώτης Λαφαζάνης εκτιμά πως ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την ολοκλήρωση των εσωκομματικών εκλογών οδεύει πρόσω ολοταχώς σε διάσπαση μέσα από «παρακμιακές συγκρούσεις».

Αναλυτικά το σχόλιο του Παναγιώτη Λαφαζάνη:

«Η σημερινή εικόνα της Ελλάδας δίνει την όψη παρηκμασμένης επαρχίας μιας ξεπεσμένης αυτοκρατορίας της οποίας ο γηραιός αυτοκράτωρ, στα όρια της άνοιας, καλή ώρα, στέλνει μέσα από κάποια αδιάγνωστα κέντρα, έναν ευειδή νεαρό, καταγόμενο από αυτά, να αναλάβει έναν κεντρικό πολιτικό ρόλο προκειμένου να καλύψει το κενό εμπιστοσύνης, την ένδεια και την πολιτική κρίση της.

Έως τώρα η Ελλάδα είχε "αμερικανόδουλους" ηγέτες. Ήρθε, φαίνεται, η ώρα να δοκιμαστεί η ανάδειξη ενός καθαρόαιμου "Αμερικάνου". Αυτό είναι ο Στέφανος Κασσελάκης.

Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο κύριος Κασσελάκης αποτελεί επιλογή του Αλέξη Τσίπρα, που "έκλεισε" στο πρόσφατο μακρύ ταξίδι του στις ΗΠΑ, σε συνεργασία με άγνωστα αμερικανικά κέντρα που βλέπουν την Ελλάδα ως "μπανανία".

Εκεί έγινε και συνεννόηση για τη διεθνή βιαστική εμφάνισή του προκειμένου να συντελεστεί το σημερινό και σε εξέλιξη βελούδινο μεταμοντέρνο επικοινωνιακό πραξικόπημα της δεύτερης διαλυτικής μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ, μετά το πρώτο πραξικόπημα που αντιπροσώπευε η μετατροπή του «όχι» του δημοψηφίσματος του Ιουλίου του 2015 σε ένα εξευτελιστικό ναι.

Δεν πιστεύω ότι όποιος κι αν εκλεγεί στη θέση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ την Κυριακή -αν μπορέσουν να διεξαχθούν κανονικά οι εκλογές- ότι θα γίνει δυνατόν να κρατήσει ενωμένο τον χαώδη σημερινό ΣΥΡΙΖΑ, πολλώ δε μάλλον ο Στέφανος Κασσελάκης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την Κυριακή οδεύει μετά βαΐων και κλάδων σε διάσπαση και διαλυτικά φαινόμενα μέσα σε παρακμιακές συγκρούσεις.

Η Ελλάδα βιώνει τη μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία της, εκτός από περιόδους πολέμων.

Ποτέ η χώρα μας δεν είχε ηγεσία τόσο εκτός τόπου και χρόνου, μακριά από την πραγματικότητα και τις αβυσσαλέες ανάγκες του τόπου.

Αποτελεί θέμα ζωής ή θανάτου για τον τόπο και τον λαό η ανάδειξη μιας νέας εθνικής ηγεσίας και μιας νέας λαϊκής ενότητας, πέρα από πολιτικές προελεύσεις, για μία ανεξάρτητη, παραγωγική, κοινωνική Ελλάδα με σκληρή δουλειά».