Παραδοσιακά (το παραδέχοµαι) ανήκω στους φανατικούς αναγνώστες της «Καθηµερινής» και στους φανατικότερους τηλεθεατές του ΣΚΑΪ. Πώς να το πω, βρε παιδί µου; Κάτι µε πιάνει (σαν ανατριχίλα) όταν διαβάζω τον Μανδραβέλη και τον Παπαχελά, ενώ παθαίνω στέρηση αν δεν ακούσω τον Πορτοσάλτε και δεν δω το δελτίο µε τη Σία Κοσιώνη. Ενδεχοµένως και να είµαι ο διαχρονικότερος αναγνώστης και τηλεθεατής των Μέσων ιδιοκτησίας των Αλαφούζων.

Ως τέτοιος «πελάτης» έχω αρχίσει και διακρίνω µια µικρή «στροφή» τόσο της «Καθηµερινής» όσο και του ΣΚΑΪ (ραδιοφωνικού και τηλεοπτικού) από τις επιλογές της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Κι όταν αναφέροµαι σε «στροφή», σε καµία περίπτωση δεν εννοώ αυτές που συναντάµε στους επαρχιακούς δρόµους, αλλά εκείνες που σχετίζονται µετη «γραµµή» των µέσων  ενηµέρωσης.

∆εν ξέρω, και δεν θα µπορούσα άλλωστε να γνωρίζω, τους λόγους που οδήγησαν τους Αλαφούζους να πάρουν αποστάσεις από τον πρόεδρο Κυριάκο, ωστόσο µετά µεγάλης βεβαιότητας σας λέω (και να το θυµάστε) ότι υπάρχει σοβαρό ενδεχόµενο κατά το προσεχές διάστηµα να οξυνθούν περαιτέρω τα πνεύµατα στις σχέσεις της κυβέρνησης µε το συγκρότηµα του Φαλήρου. Και αυτό το εκτιµώ ως πιστός, µα κυρίως διαχρονικός, «πελάτης» των µαγαζιών των Αλαφούζων.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» στις 7/1