Το τελευταίο (χρονικό) διάστηµα, ενόψει και των εκλογών, έχουν ξεκινήσει δύο παράλληλες πολιτικές κουβέντες. Και δεν αναφέροµαι σ’ αυτές που γίνονται στα καφενεία ανά την επικράτεια, αλλά στις άλλες που διεξάγονται στα πιο υψηλά κλιµάκια. Η πρώτη αφορά την ψήφιση ενός νόµου που θα αποκλείει τον καταδικασµένο για µια σειρά από κακουργηµατικές πράξεις Κασιδιάρη να είναι υποψήφιος στις επόµενες βουλευτικές εκλογές.

Επ’ αυτού µαθαίνω ότι ο υπουργός και καλός συνταγµατολόγος Γεραπετρίτης έχει κάνει µια σχετική προεργασία. Ως κανονικός άνθρωπος (η αλήθεια είναι ότι σπανίζουν στην πολιτική), πραγµατοποίησε και µια σειρά από συναντήσεις. Ανάµεσα στους πολλούς είδε και τρεις-τέσσερις συνταγµατολόγους οι οποίοι διαχρονικά έχουν και δηµόσιο λόγο. Επί της ιδέας υπάρχει «οικουµενική» στήριξη. Εποµένως, αυτό που µένει να δούµε είναι πότε (και αν) ο Μητσοτάκης θα θελήσει να νοµοθετήσει επί του θέµατος.

Για τους απόδημους

Η δεύτερη συζήτηση σχετίζεται µε τον νόµο Θεοδωρικάκου, ο οποίος δίνει τη δυνατότητα εκλογής τριών βουλευτών από τους απόδηµους στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.

Με δεδοµένη τη χαµηλή συµµετοχή (έχουν γραφτεί µόλις 3.000 περίπου), δεν αποκλείω Ν.∆., ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ τις επόµενες ηµέρες να συµφωνήσουν προκειµένου να αλλάξει το σχετικό νοµοθέτηµα, που κατά κοινή παραδοχή αποτελεί µια πολιτική κουτουράδα. Ηδη, όπως πληροφορούµαι, τα κόµµατα δείχνουν να συµφωνούν προς την κατεύθυνση της αλλαγής του νόµου.

*Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά στις 30 Δεκεμβρίου 2022.