Μάλλον αδικαιολόγητη αμηχανία, αν όχι εκνευρισμό, επιδεικνύουν στελέχη της κυβέρνησης ενόψει της κατάργησης του πλαισίου προστασίας για την πρώτη κατοικία.

Το πρόβλημα εντοπίζεται στο ότι γίνονται δηλώσεις ή διαρροές για μάλλον αυτονόητα, πλην όμως «ευαίσθητα» θέματα, χωρίς να είναι ακόμα έτοιμο το διάδοχο σχήμα, δηλαδή το νέο πλαίσιο προστασίας για τα ευάλωτα νοικοκυριά.

Ετσι, αν και είναι αυτονόητο ότι δεν μπορεί να παραμένει σε ισχύ ένα Δίκαιο έκτακτης ανάγκης -όπως αυτό για την απόλυτη προστασία της πρώτης κατοικίας-, δεν υπάρχουν ακόμα πειστικές απαντήσεις για το πώς, π.χ., θα εντοπίζονται οι στρατηγικοί κακοπληρωτές ή για το πώς θα στηρίζονται τα αδύναμα νοικοκυριά, αν βρεθούν στη δυσάρεστη θέση να χάσουν το σπίτι τους.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα προβλεφθεί στεγαστικό επίδομα για τις περιπτώσεις που ρευστοποιούνται περιουσιακά στοιχεία, μεταξύ των οποίων η πρώτη κατοικία, ωστόσο τα πραγματικά δεδομένα δεν επιτρέπουν ιδιαίτερη αισιοδοξία ότι αυτό το επίδομα θα είναι επαρκές για τις σημερινές στεγαστικές ανάγκες αυτών των νοικοκυριών.Από την ενημέρωση που έκανε στη Βουλή ο αρμόδιος υφυπουργός, Γ. Ζαββός, φαίνεται ότι η κυβέρνηση ποντάρει στο ότι οι διαχειριστές -δηλαδή, τα funds- που θα αναλάβουν να «τρέξουν» τα τιτλοποιημένα δάνεια του «Ηρακλή» έχουν μεγαλύτερο συμφέρον να επιδιώξουν ρυθμίσεις αυτών των δανείων, παρά να κινήσουν διαδικασίες πτώχευσης.

Ποιοι θα είναι, όμως, οι όροι αυτών των ρυθμίσεων, ουδείς μπορεί να το προδικάσει.

Αυτό που ανεβάζει τον «πυρετό» είναι ότι, αν και οι δείκτες της οικονομίας εμφανίζουν μεγάλη βελτίωση, είτε ως κλίμα είτε ως πραγματικές επιδόσεις, τα εισοδήματα των νοικοκυριών ελάχιστη διαφοροποίηση έχουν και επ’ουδενί ανά-γονται στα προ κρίσης επίπεδα.

Αυτό σημαίνει ότι οι προσδοκώμενες ρυθμίσεις κινούνται στην κόψη του ξυραφιού.