Κάτω από το βουνό των θεών, τον Όλυμπο, στο πεδίο βολής Λιτόχωρου διεξήχθη ένας διαφορετικός διαγωνισμός, αυτός των ουλαμών αρμάτων του ελληνικού στρατού με την ονομασία «ΟΥΜΑ 2024». Σε αυτό το σκηνικό, οι άνδρες των πληρωμάτων των αρμάτων Leopard 1A5 έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους ενώπιον και της φυσικής τους ηγεσίας. Σκοπός του όλου εγχειρήματος, που τείνει πλέον να καθιερωθεί ως ετήσια άσκηση, είναι να καλλιεργήσει τον ευγενή ανταγωνισμό μεταξύ των πληρωμάτων για την ανάδειξη του καλύτερου πληρώματος. Τα τελευταία δοκιμάζονται σε ρεαλιστικά σενάρια που υποκαθιστούν πραγματικές συνθήκες και ανάγκες στο πεδίο της μάχης.

Παρατηρώντας κανείς από έξω, πιστεύει ότι το πιο ισχυρό όπλο ενός άρματος μάχης είναι ο ατσαλένιος όγκος του και η δύναμη πυρός που κρύβει το πυροβόλο του. Τα πληρώματα των τεθωρακισμένων όμως γνωρίζουν ότι το μυαλό και οι ικανότητες των στρατιωτών, η συνοχή του πληρώματος ενός άρματος είναι τα πραγματικά όπλα που χρειάζονται στη μάχη. Κάθε πλήρωμα, ο διοικητής του άρματος, ο πυροβολητής, ο γεμιστής και ο οδηγός πρέπει να λειτουργούν σαν ένας άνθρωπος. Ο διαγωνισμός ξεκαθαρίζει χωρίς αμφισβήτηση ποιος έχει το καλύτερο πλήρωμα.

Οι δοκιμασίες που κλήθηκαν να διαχειριστούν 

Τα πληρώματα των αρμάτων διαγωνίστηκαν σε μάθημα οδήγησης ακριβείας που περιελάβανε: δοκιμές ταχύτητας, φρενάρισμα και χειρισμό απότομων στροφών. Ασκήθηκαν σε σενάριο ιατρικής εκκένωσης, η οποία ανάγκασε τα μέλη της ομάδας να βγάλουν ένα τραυματισμένο μέλος του πληρώματος από το εσωτερικό του άρματος και να το μεταφέρουν για ιατρική περίθαλψη. Επίσης όλα τα μέλη των πληρωμάτων δοκιμάστηκαν σε ένα σενάριο όπου το άρμα τους ήταν απενεργοποιημένο και έπρεπε να συνεργαστούν για να τεθεί ξανά σε λειτουργία.

Το σενάριο σκοποβολής επέβαλε στα μέλη του πληρώματος να μετακινηθούν από τις τοποθετημένες θέσεις πάνω από τα άρματα μάχης σε θέσεις αποβίβασης και κάλυψης στο έδαφος, βάλλοντας σε προκαθορισμένους στόχους.

Την τελευταία μέρα του διαγωνισμού τα πληρώματα συμμετείχαν σε αγώνες σκυταλοδρομίας, κάνοντας σπριντ με αρματικό εξοπλισμό στο χέρι (συρματόσκοινα, ερπύστριες) σε καθορισμένο χώρο.
Η τελική κατάταξη προέκυψε από τον συνδυασμό του χρόνου που χρειάστηκε το κάθε πλήρωμα για να ολοκληρώσει τις δοκιμασίες, σε συνάρτηση με την επιμέρους βαθμολόγηση των δεξιοτήτων του και ειδικά της ευστοχίας των βολών του.

Σε όλη τη διάρκεια του διαγωνισμού, ιδιαίτερα εμφανή ήταν η προσπάθεια, ο ζήλος και η γνώση των αντικειμένων από τους διαγωνιζόμενους, καθώς και το υψηλό επίπεδο επιχειρησιακής τους ετοιμότητας.

*Δημοσιεύθηκε στην «Απογευματινή»