Κατά την ανάρρησή του στον Ελληνικό θρόνο, ο Γεώργιος ο Α’ (1845-1913) ονομάστηκε ως Βασιλεύς των Ελλήνων, και όχι της Ελλάδος , όπως ο Όθων ο Α’. Ο σημειολογικός λόγος αυτής της διαφοροποίησης ήταν προφανής: ο Γεώργιος, δεν λάμβανε την νομιμοποίησή του από την χωροταξική επικράτεια, αλλά από τους ανθρώπους της.  Εξ’ ού και η φράση η οποία προστέθηκε στο εραλδικό της Δυναστείας, «ΙΣΧΥΣ ΜΟΥ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ».

Οι πρόσφατες δημοκρατικές κυβερνήσεις φαίνεται να έχουν ξεχάσει από πού πηγάζει η νομιμοποίησή τους, δηλαδή από τον λαό. Όχι απλώς, γενικώς και αορίστως τους Πολίτες, αλλά από τους Έλληνες. Διότι χωρίς Έλληνες, ο Ιερός Τόπος που ονομάζεται Ελλάδα, θα πάψει να είναι Χώρα, και θα γίνει χώρος.

Οι Έλληνες, δεν είναι απλώς αυτοί οι οποίοι ψηφίζουν, στρατεύονται, πληρώνουν φόρους και πειθαρχούν. Είναι τα άτομα τα οποία, μεταφέρουν την Ελληνική παράδοση, τις ιστορικές μνήμες, τον Ελληνικό Πολιτισμό, μέσα από την γλώσσα τους, το συλλογικό υποσυνείδητο, την Πίστη τους, τον τρόπο ζωής τους.

Οι Έλληνες δεν είναι απλώς υπήκοοι της Ελλάδος, ή της εκάστοτε κυβέρνησης της. Είναι η ζώσα προϋπόθεση της ύπαρξής τους.

Οι Έλληνες μιλούν Ελληνικά. Ενσυνείδητα ή υποσυνείδητα, στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι Χριστιανοί. Πιστεύουν στην οικογένειά τους, την αγαπούν και την προστατεύουν. Και έχουν συνείδηση της Εθνικότητάς τους, η οποία έρχεται μέσα από μία διαδρομή αγώνων, θυσιών και κατακτήσεων που χάνεται στο βάθος των αιώνων. Όσοι δεν ασπάζονται το σύνολο ή μέρος των ανωτέρω αξιών, σε οιονδήποτε βαθμό, δεν αποτελούν πλειοψηφία, αλλά μειοψηφίες, με σεβαστά απολύτως δικαιώματα, κατοχυρωμένα από το Σύνταγμα και τους Νόμους. Σε μία Δημοκρατία όμως, επικρατεί η άποψη της πλειοψηφίας και όχι των μειοψηφούντων.

Η σημερινή κυβέρνηση, φαίνεται αντιστοίχως να ξεχνά τους λόγους για τους οποίους κατέρρευσε η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Δεν κατέρρευσε για την οικονομία. Δεν κατέρρευσε για τις επενδύσεις. Δεν κατέρρευσε για τους δείκτες. Όλα αυτά είναι σημαντικά, αλλά αποτελούν μέρος της υψηλής πολιτικής, που σπάνια συγκινεί σε μέγιστο βαθμό τους πολίτες.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατέρρευσε από την προδοτική συμφωνία των Πρεσπών. Κατέρρευσε από την καλπάζουσα εγκληματικότητα. Κατέρρευσε γιατί η «θάλασσα δεν είχε σύνορα», και γιατί η Πατρίδα μας μετατράπηκε σε χωνευτήρι αλλογενών ψυχών.

Κατέρρευσε για λόγους οι οποίοι προκάλεσαν την υποσυνείδητη, και ενίοτε σε κατάσταση ύπνωσης, εθνικότητά μας.

Και ενώ στις αρχές της η παρούσα Κυβέρνηση έδειξε τάσεις διαφοροποίησης, μέσα στην δίνη της πανδημικής κρίσης φαίνεται να ξεχνά από που αντλεί την ισχύ της.  Δηλαδή από την πλειοψηφία των Ελλήνων.

Αυτή η πλειοψηφία, δεν είναι αναγκασμένη να ανέχεται έναν διορισμένο υπάλληλο και εκπρόσωπο της Ελληνικής Πολιτείας, σε διεθνείς οργανισμούς, να κάνει «πλακίτσα», με πράγματα που το συλλογικό μας υποσυνείδητο θεωρεί ιερά, τις παραμονές μίας ιερής για εμάς ημέρας, χωρις την αντίδραση της επίσημης Πολιτείας που τον έστειλε εκεί. Ιδίως την στιγμή που ο εν λόγω υπάλληλος δεν κάνει αντίστοιχη «πλακίτσα» με ζητήματα που άλλοι θεωρούν εκτός πεδίου χιουμοριστικού σχολιασμού. Διότι δεν φαντάζομαι ότι ο κ. Μόσιαλος έχει το θάρρος να αστειευθεί για τον Μωάμεθ εν όψει Ραμαζανιού.

Αυτή η πλειοψηφία, η οποία, ορθώς, έχει υπαχθεί σε πληθώρα περιορισμών, για την προστασία της Δημόσιας Υγείας, και βιώνει τις συνέπειες του εγκλεισμού, την αβεβαιότητα του αύριο και τις συνέπειες της μη τήρησης των μέτρων δεν είναι, και δεν πρόκειται να είναι, υποχρεωμένη να βλέπει την ανοχή της Πολιτείας σε εκατοντάδες πολίτες τρίτων χωρών, να γιορτάζουν στην κεντρική πλατεία της Πρωτεύουσας, δίχως όρια και περιορισμούς, αναρτώντας μάλιστα και τα εθνικά σύμβολά τους.

Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να ανεχόμαστε αδιαμαρτύρητα το ότι οι Νόμοι εφαρμόζονται στους πολλούς και όχι στις μειοψηφίες. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να ανεχόμαστε ότι κάποιοι έχουν περισσότερα δικαιώματα από εμάς, την στιγμή που εμείς πιστεύουμε ότι όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στους Νόμους.

Αυτή η πλειοψηφία έχει τιμή, έχει αξιοπρέπεια, έχει εθνικό φιλότιμο. Και κυρίως, έχει κρίση και μνήμη, όσο και να μην το πιστεύουν ενδεχομένως κάποιοι, πολλοί ή λίγοι από αυτούς οι οποίοι ασχολούνται με τα κοινά.

Δίνουμε χώρο σε όλους. Δεν θα χάσουμε όμως τον δικό μας. Σεβόμαστε τις απόψεις, τις πεποιθήσεις την πίστη και τον προσανατολισμό όλων. Αλλά απαιτούμε τον αντίστοιχο σεβασμό και για εμάς, χωρίς αστερίσκους και ψιθύρους.

Είστε η τωρινή Κυβέρνηση των Ελλήνων, όχι της Ελλάδος. Είστε οι εκπρόσωποι των Αθηναίων όχι της Αθήνας. Εκπροσωπείτε ανθρώπους με απόψεις, «πιστεύω» και αντιλήψεις. Όχι κοτρώνια, δέντρα και παγκάκια.

Σας εξέλεξαν Έλληνες, δεν εγκατασταθήκατε. Και κανείς Έλληνας δεν είναι δεδομένος.  

 *Ο Αντώνης Μαμμής είναι δικηγόρος Αθηνών