Για πέμπτη μέρα συνεχίζεται ο πόλεμος του Ισραήλ με τους τρομοκράτες της Χαμάς.

Την ίδια ώρα, συγκλονίζει ένας από τους Έλληνες που ζούσαν στο Ισραήλ και αναγκάστηκαν να επαναπατριστούν για να γλιτώσουν από τις θηριωδίες του πολέμου. Ο Μάκης Λεβί επέστρεψε, χθες, στην Ελλάδα.

Ζούσε μόλις 7 χλμ. μακριά από τη Λωρίδα της Γάζας και μίλησε στο Mega για το τι έζησαν ο ίδιος και η οικογένειά του το Σάββατο, όταν η Χαμάς εξαπέλυσε αιφνιδιαστική επίθεση.

«Όλα ξεκίνησαν το Σάββατο το πρωί ως ένα τυπικό Σάββατο πολέμου, εννοώντας ότι έρχονταν μόνο ρουκέτες. Μπήκαμε στο καταφύγιο με τα μικρά παιδιά μου, 8 και 10 ετών, αντίστοιχα. Και επειδή ζούμε πολύ κοντά στο σημείο της επίθεσης, πολύ σύντομα άλλαξαν οι ήχοι που ακούμε συνήθως στην περιοχή. Ξαφνικά ακούγαμε ήχους από αυτόματα όπλα. Εκεί κατάλαβα ότι κάτι άλλο γίνεται, δεν ήταν συνηθισμένο. Οι εικόνες που βλέπουμε τώρα είναι από μέρη όπου περνάω καθημερινά με τα παιδιά μου για να πάω οπουδήποτε. Είναι η γειτονιά μου. Το πιο κοντινό που έφτασε σε μας είναι 1 χιλιόμετρο. Αυτό ήταν το τρομακτικό, γιατί έχεις δύο παιδιά σε καταφύγιο, έχουμε μεταξύ μας ενδοεπικοινωνία στην περιοχή, οπότε ξέρεις ότι είναι στον προηγούμενο οικισμό που έχουν μπει και έχουν σκοτώσει και κάψει κόσμο. Έχουν κάψει κόσμο στο σπίτι τους. Αυτό το πράγμα έχει ξεφύγει από τον πόλεμο και έχει γίνει θηριωδία», είπε αρχικά.

Ο κ. Λεβί υπογράμμισε, παράλληλα: «Δεν φύγαμε απευθείας από εκεί, γιατί δεν γινόταν. Η δική μας ρουτίνα πολέμου, αν θέλετε, είναι ότι, όταν ακούμε συναγερμό, μπαίνουμε στο καταφύγιο, ο μπαμπάς προσπαθεί να καταλάβει αν είναι κάτι που θα κρατήσει μερικές ώρες ή μέρες ή αν είναι κάτι μεγαλύτερο. Αν είναι κάτι μεγαλύτερο, ξέρουν, μαζεύουμε βαλίτσες, αεροδρόμιο, Ελλάδα, παππούς-γιαγιά, για τα παιδιά τελειώνει ο πόλεμος και αρχίζουν οι διακοπές».

Στη συνέχεια, ο κ. Λεβί περιέγραψε τις εικόνες φρίκης που έζησαν δικοί του άνθρωποι. «Έκαψαν την κυρία που κρατάει το απόγευμα τα παιδιά μου μέσα στο σπίτι της. Το σπίτι της πεθεράς μου έγινε αγνώριστο, γιατί ήταν απέξω 5-6 άτομα της Χαμάς που με αυτόματα όπλα το έκαναν μη κατοικήσιμο. Γλίτωσε, γιατί δεν κατάφεραν να ανοίξουν την πόρτα του καταφυγίου. Πήραν παιδάκια από τα σπίτια τους και τους γονείς τους και τους μετέφεραν στη Γάζα. Σε έναν άλλο οικισμό αποκεφάλισαν παιδάκια, σε άλλον οικισμό σκότωσαν 100 άτομα. Δεν γίνεται να τα ξεχάσω, προσπαθώ να κοιμηθώ αρχικά, είναι δύσκολο, είναι ακόμη πολύ νωπό», κατέληξε ο κ. Λεβί.