Μάχες μέχρι αργά το βράδυ, εκρηκτικά ξεσπάσματα, αναφορές στα «Σαγόνια του Καρχαρία» και memes με τον Σπάιντερμαν, αυτές ήταν οι δραματικές λεπτομέρειες της επτάωρης κατάθεσης του Ντόμινικ Κάμινγκς, του πρώην ειδικού σύμβουλου του Βρετανού πρωθυπουργού.

Όπως αναφέρει η «Guardian», αν αφαιρέσουμε όλο το χάος, η ζοφερή εικόνα που απομένει είναι ένας πρωθυπουργός εντελώς ακατάλληλος για το ιστορικό και πρωτοφανές έργο που του είχε ανατεθεί.

Βέβαια, όπως διευκρινίζει η «Guardian», ο Κάμινγκς είναι ένας βαθύτατα αναξιόπιστος μάρτυρας: εγωκεντρικός, πικραμένος με την αποχώρησή του από την Ντάουνινγκ Στριτ και αντιφατικός στις δηλώσεις του για ένα ταξίδι του στο Ντάραμ, εν μέσω lockdown.

Μερικές φορές φάνηκε να επιδιώκει κάτι σε «βεντέτα» εναντίον του υπουργού Υγείας, Ματ Χάνκοκ, τον οποίο –όπως ισχυρίστηκε- επανειλημμένα προέτρεψε τον πρωθυπουργό να απολύσει, και τον οποίο κατηγόρησε για μια σειρά από ψέματα και άλλες αποτυχίες.

Επανήλθε το αφήγημα των λαθών Τζόνσον

Ωστόσο, η ορμή της επίθεσής του στον Μπόρις Τζόνσον είχε μια αληθοφάνεια, κυρίως επειδή ήταν ξεκάθαρος με πολλά από αυτά που ήταν ήδη γνωστά στο κοινό, από την αποτυχημένη έγκαιρη αντίδραση στην πανδημία έως την άρνηση του Τζόνσον να διατάξει το lockdown του Σεπτεμβρίου.

Την Τετάρτη, ο Κάμινγκς έφερε στο τραπέζι αυτό το αφήγημα και το επανέφερε στη ζωή, με πρόσθετα στρώματα βασανιστικών λεπτομερειών.

Περιέγραψε την πεισματική άρνηση του πρωθυπουργού να ακούσει τις επιστημονικές συμβουλές ή να μάθει τα διδάγματα από το lockdown του Μαρτίου. Μίλησε για τις επαναλαμβανόμενες αναφορές του Τζόνσον στον δήμαρχο από την ταινία «Σαγόνια του Καρχαρία» και την τάση του να εξαφανίζεται στις διακοπές ή να αποσπάται η προσοχή του σε κρίσιμες στιγμές.

Ο πρωθυπουργός ήταν «πολύ εμμονικός με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης» και «αλλάζει γνώμη 10 φορές την ημέρα και στη συνέχεια καλεί τα μέσα ενημέρωσης και έρχεται σε αντίθεση με τη δική του πολιτική, μέρα με τη μέρα», είπε ο Κάμινγκς.

«Το χάος δεν είναι τόσο κακό»

Αντί για μια «καλολαδωμένη» μηχανή, με τον πρωθυπουργό στο κέντρο, ο Κάμινγκς ισχυρίστηκε ότι το υπουργικό συμβούλιο μόλις που εμπλέκεται σε βασικές αποφάσεις και έφτασε στο σημείο να λέει ότι ο Τζόνσον «αγκάλιασε» σκόπιμα την «πολιτική αναταραχή».

Ο Κάμινγκς είπε ότι ο Τζόνσον του είπε το περασμένο καλοκαίρι, όταν ο ανώτερος βοηθός απειλούσε να παραιτηθεί, ότι «το χάος δεν είναι τόσο κακό: αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι πρέπει να με κοιτάζουν για να δουν ποιος είναι υπεύθυνος».

Ίσως το πιο καταστροφικό, ωστόσο, ήταν οι δηλώσεις του Κάμινγκς για το φθινόπωρο, όταν πολλοί επιστημονικοί εμπειρογνώμονες ζητούσαν έναν «διακόπτη», για να αποτρέψουν μια ανεξέλεγκτη πορεία του ιού μετά το άνοιγμα των σχολείων.

Σε αντίθεση με τον Μάρτιο, όταν τα δεδομένα ήταν δύσκολο να βρεθούν και η πανδημία ήταν εξαιρετικά καινούρια, υπήρχαν πλέον άφθονες πληροφορίες καθώς και η σκληρή εμπειρία που αποκτήθηκε από το κλείσιμο της άνοιξης.

Ο Κάμινγκς ισχυρίστηκε ότι ο πρωθυπουργός συνέχισε να επιμένει, απέναντι σε όλα τα αποδεικτικά στοιχεία, όχι μόνο ότι δεν ήταν απαραίτητο άλλο ένα lockdown, αλλά ότι και το πρώτο ήταν λανθασμένη κίνηση, στην οποία κατά κάποιον τρόπο είχε παρασυρθεί.

«Υπάρχει αυτή η μεγάλη παρανόηση, που έχει ο κόσμος, ότι, επειδή (ο κοροναϊός) παρ’ ολίγον να τον σκοτώσει, τον λάμβανε σοβαρά υπόψη», είπε ο Κάμινγκς. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, μετά το πρώτο lockdown, ήρθε σε σύγκρουση με εμένα και με άλλους. Το επιχείρημά του ήταν: «Θα έπρεπε να είμαι ο δήμαρχος στα “Σαγόνια του Καρχαρία” και να κρατήσω τις παραλίες ανοιχτές».

Φυσικά, ο Τζόνσον διέταξε τελικά το δεύτερο lockdown, στα τέλη Οκτωβρίου, και αρκετές εβδομάδες αργότερα από ό,τι τον είχαν συμβουλεύσει. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, όπως ισχυρίστηκε ο Κάμινγκς, ο Τζόνσον ήταν τόσο εξοργισμένος που είπε ότι θα προτιμούσε να «συσσωρεύονται πτώματα» παρά να εφαρμόσει ένα τρίτο lockdown- επιβεβαιώνοντας ένα δημοσίευμα που είχε αρνηθεί ο Βρετανός πρωθυπουργός.

Και, όπως υποστήριξε ο Κάμινγκς, τα πτώματα συσσωρεύτηκαν κατά τη διάρκεια μιας χρονιάς κακών αποφάσεων. Ο επίσημος αριθμός των νεκρών στο Ηνωμένο Βασίλειο ανέρχεται πλέον στους 127.000.

Το να είσαι πρωθυπουργός δεν σημαίνει απλώς το να διευθύνεις την Ντάουνινγκ Στριτ και τα ενθαρρυντικά πλήθη: φέρει την ευθύνη των επιλογών ζωής και θανάτου που χαρακτηρίζονται από ιστορική σημασία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι υποψήφιοι για τη… δουλειά συχνά ρωτούνται: «Θα πατούσατε το πυρηνικό κουμπί;». Μόλις ο πρωθυπουργός «εξαφανιστεί» μέσα στη μεγάλη μαύρη πόρτα του Νο 10, το έθνος δεν έχει άλλη επιλογή από το να βασιστεί στην κρίση του, καθώς λαμβάνει αυτές τις αποφάσεις ζωής και θανάτου, σχολιάζει η «Guardian».