Η αλτρουιστική συμπεριφορά -το να βοηθάς τον άλλο και να τους δίνεις κάτι, ακόμη κι αν σου λείψει- δεν είναι γνώρισμα μόνο ώριμων ενηλίκων, αλλά και μικρών παιδιών μόνο ενάμισι έτους, σύμφωνα με μία νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Οι μεγάλοι συχνά ανταποκρίνονται στις ανάγκες των πεινασμένων ανθρώπων, όμως ερώτημα ανέκαθεν αποτελούσε από πόσο νωρίς ξεκινά αυτή η αλτρουιστική τάση. Τώρα, μία νέα μελέτη παρέχει ενδείξεις πως το ξεκίνημά της ανάγεται σε πολύ μικρή ηλικία, τουλάχιστον ως προδιάθεση σε ένα σημαντικό ποσοστό παιδιών.

Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Μάθησης και Επιστημών του Εγκεφάλου του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, με επικεφαλής τον Ροντόλφο Κορτές Μπαραγκάν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Scientific Reports», μελέτησαν σχεδόν 100 παιδάκια ηλικίας 19 μηνών και βρήκαν ότι, ακόμη και όταν αυτά πεινάνε, είναι πρόθυμα να δώσουν ένα γευστικό σνακ σε κάποιον ξένο που φαίνεται να το έχει ανάγκη.


Οι μεγάλοι πίθηκοι, όπως οι χιμπατζήδες, οι στενότεροι συγγενείς του ανθρώπου, έχει διαπιστωθεί ότι κατά καιρούς συνεργάζονται και μοιράζονται διάφορα πράγματα. Όμως, δεν δίνουν ο ένας στον άλλο γευστικά φρούτα ή άλλες τροφές, ιδίως όταν οι ίδιοι πεινάνε, κάτι που οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν (ασφαλώς όχι όλοι και όχι πάντοτε).

Οι ερευνητές έδειξαν με τα πειράματά τους ότι ακόμη και τα μωρά μπορούν να πάνε πέρα από το ατομικό συμφέρον τους. Αποδείχθηκε ότι, χωρίς ενθάρρυνση ή οδηγίες από κάποιον μεγάλο, από το ένα τρίτο έως περισσότερα από τα μισά παιδάκια, ανάλογα με το πείραμα, μπορούσαν αυθόρμητα να δώσουν ένα τρόφιμο σε έναν ξένο.

 «Ο αλτρουισμός είναι σημαντικός επειδή αποτελεί ένα από τα διακριτά γνωρίσματα του να είναι κανείς άνθρωπος και ένα σημαντικό μέρος του ηθικού ιστού της κοινωνίας. Αν μπορέσουμε να ανακαλύψουμε πώς να προάγουμε τον αλτρουισμό στα παιδιά μας, θα κάνουμε ακόμη ένα βήμα προς μία κοινωνία που νοιάζεται περισσότερο για τους ανθρώπους», δήλωσε ο Μπαραγκάν.