Τον Σεπτέμβριο του 2014 ο Αντώνης Σαμαράς σε μια προσπάθεια του να κλείσει οριστικά το 2ο Μνημόνιο, επισκέπτεται την Άνγκελα Μέρκελ στο Βερολίνο ζητώντας της να συμβάλει στην ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων με την τρόικα και να ξεκινήσει -επιτέλους– η ουσιαστική συζήτηση για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους η οποία είχε αποφασιστεί δύο χρόνια νωρίτερα, τον Νοέμβριο του 2012.

«Μην παίζετε πολύ με τον χρόνο γιατί θα υπάρξει οδυνηρή πολιτική αντανάκλαση στα εσωτερικά πράγματα της Ελλάδας κι η ζημιά δεν θα επηρεάσει μόνον εμένα αλλά κι εσάς» ήταν το μήνυμα που εξέπεμψε τότε. H Μέρκελ πέραν των τυπικών ευχών του τύπου: «στηρίζουμε την προσπάθεια», παρέπεμψε τον Αντώνη Σαμαρά στον Σόιμπλε, δηλώνοντας… αναρμοδιότητα.

Τα χρόνια πέρασαν, η ιστορία εξελίχθηκε και η Άνγκελα Μέρκελ, σύμφωνα με συνομιλητές του πρώην πρωθυπουργού, όχι μόνον κινδυνεύει να αποπεμφθεί διασυρόμενη από την καγκελαρία μετά από 3 συμπαγείς θητείες, αλλά έχει οδηγήσει τη χώρα της σε δίμηνη ακυβερνησία δίχως ορατό διέξοδο τουλάχιστον έως τα τέλη του έτους.

Σημειώνεται ότι η Γερμανία δεν διαθέτει κουλτούρα συχνών εκλογικών αναμετρήσεων όπως για παράδειγμα η Ιταλία και η παρούσα συγκυρία με το 68% των Γερμανών ζητούν επαναληπτικές κάλπες, κρίνεται πρωτόγνωρη και διαχειριστικά πολύ δύσκολη. Ούτως ή άλλως η Μέρκελ στην προσπάθεια της να περιορίσει τα άκρα (δεξιά , αριστερά) έχασε τον έλεγχο στον χώρο των φιλελεύθερων οι οποίοι ανέβηκαν αλματωδώς και διατυπώνουν θέσεις εξόχως μονεταριστικές.

Υπό τις παρούσες συνθήκες, ο Αντώνης Σαμαράς θεωρεί πως τα πράγματα θα εξελιχθούν αρνητικά αν οι Φιλελεύθεροι του Λίντνερ (FDP) μπουν στην οποιαδήποτε κυβέρνηση αφού στις προτεραιότητες τους θέτουν την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και την επιστροφή χιλιάδων μεταναστών στον τελευταίο ευρωπαϊκό τους σταθμό, δηλαδή στη χώρα μας.

Όταν δε η συζήτηση στους σαμαρικούς κύκλους έρχεται στη Μέρκελ, ουδείς λέει κάτι παραπάνω από όσα είχε πει ο πρώην πρωθυπουργός σε εκείνη τη φορτισμένη συνάντηση τους το 2014.