Θεωρεί τον Βασίλη Καρρά φίλο του αλλά και πολύ μεγάλο τραγουδιστή. Το ίδιο και τον Νίκο Οικονομόπουλο καθώς και τον Κωνσταντίνο Αργυρό. Δεν του αρέσει να νοσταλγεί και να θυμάται στιγμές από το παρελθόν γιατί τα θεωρεί μνημόσυνα. Ο σπουδαίος στιχουργός, ποιητής, συγγραφέας, εικονογράφος Μάνος Ελευθερίου, ανοίγει την καρδιά του στα Parapolitika.gr και μιλάει για όλη του την ζωή. Μια πολύ φτωχική ζωή που ξεκινάει από τα στενά σοκάκια της Σύρας και καταλήγει στα μεγάλα τραγούδια που μας έχει χαρίσει μέσα από τις συνεργασίες του με τον Θεοδωράκη, τον Χατζιδάκι, τον Ξαρχάκο, τον Κουγιουμτζή, τον Σπανό, τον Κραουνάκη…

-Το 2013 δηλώνατε σε μια συνέντευξή σας ότι ακόμα και η Αριστερά να ανέβει στην εξουσία θα έχει το ίδιο μέλλον η Ελλάδα και θα είναι εγκλωβισμένη από κάθε πλευρά…

«Δεν χρειάζεται να είσαι προφήτης για να το καταλάβεις. Το ότι έρχονται και χειρότερες μέρες, αυτό είναι σίγουρο. Πριν λίγες ημέρες ο Κουτσούμπας είπε ότι «ο Τσίπρας θα κάνει την βρώμικη δουλειά και οι επόμενοι θα τα βρουν έτοιμα». Όποιος και να έρθει δεν θα γίνουν τα πράγματα καλύτερα. Η γενιά που έρχεται, είναι η χαμένη γενιά…»

-Είστε απογοητευμένος; «Όχι απλά απογοητευμένος, αλλά να σκάσω είμαι. Πάω να τρελαθώ και σκεφτείτε ότι εγώ είμαι στα τελειώματα της ζωής μου. Όμως έχω ανίψια τα οποία έχουν και παιδιά. Όλα τα παιδιά της Ελλάδας, πως θα ζήσουν;»

-Θεωρείτε ότι οι Αριστεροί κυβερνώντες έδωσαν φρούδες ελπίδες στο λαό; Θα μπορούσαν να κάνουν κάτι;

«Όχι, δεν μπορούσαν. Δεν έχουμε μεγάλες προσωπικότητες που θα μπορούσαν να επιβληθούν. Δεν είναι κακοί άνθρωποι. Όμως έχουν δεμένα χέρια. Οι επόμενοι κυβερνώντες ίσως και να είναι χειρότεροι. Το θέμα είναι οι καταθέσεις στις τράπεζες τις οποίες θέλουν πάση θυσία οι ξένοι».

-Ο λαός γιατί πιστεύετε δεν αντιδρά;

«Ο λαός δεν αντιδράει γιατί πλέον είναι λαβωμένος. Είναι σαν τον άρρωστο που είναι στο κρεβάτι και δεν μπορεί να σηκωθεί. Είμαστε κουρασμένοι από αγώνες. Η μάστιγα της εποχής είναι πλέον η μελαγχολία. Όταν οι αγανακτισμένοι βγήκαν στο Σύνταγμα, έπρεπε να μείνουν εκεί μέχρι να φύγουν τα μνημόνια. Όπως έγινε στην Απελευθέρωση, όπως έγινε το ΄65 με τον Γεώργιο Παπανδρέου τον λεγόμενο Γέρο της Δημοκρατίας»

-Πριν μερικές μέρες ο Κώστας Καζάκος δήλωσε ότι είναι προδότες οι νέοι που εγκαταλείπουν την πατρίδα τους και δεν αγωνίζονται σε αυτή για εργασία αλλά ψάχνουν αλλού. Πως κρίνετε μια τέτοια δήλωση σε τόσο δύσκολους καιρούς;

«Δεν έχει καθόλου δίκιο. Απλώς τα είπε σε μια έξαρση που τυχόν είχε και εκφράστηκε δημοσίως… Η λέξη προδοσία είναι βαριά λέξη. Και για μένα φεύγοντας από την χώρα σου για μια καλύτερη τύχη δεν θεωρείσαι προδότης. Το πολύ κακό είναι ότι φεύγουν όλα τα φωτεινά μυαλά. Είναι βέβαιο ότι από τους 500.000 νέους που έχουν μεταναστεύσει, οι 3-4  είναι βέβαιο ότι θα  πάρουν με μαθηματική ακρίβεια Νόμπελ σε κάποιον τομέα».

-Είστε ένας από τους δικαιούχους πνευματικών δικαιωμάτων της ΑΕΠΙ. Αλήθεια το σκάνδαλο που έσκασε προσφάτως, πως το κρίνετε δεδομένου ότι σε παλιότερες συνεντεύξεις σας έχετε πει ότι σας χρωστούν πολλά χρήματα από τον οργανισμό;

«Ας πάρουμε ένα ένα τα δεδομένα. Εμένα δεν με απασχολούν οι μισθοί που δίδονται στον οργανισμό αυτό. Με απασχολεί το γεγονός ότι οι δημιουργοί πρέπει να παίρνουν τα χρήματα που δικαιούνται αναλόγως με την εμπορικότητά τους. Να γίνεται δίκαιη κατανομή των εισπράξεων…»

-Άρα έχετε χάσει πολλά χρήματα όλα αυτά τα χρόνια από μη δίκαιη απονομή πνευματικών δικαιωμάτων…

«Υπάρχουν 10-20 δημιουργοί που έπαιρναν πάρα πολλά χρήματα και άλλοι που δεν έπαιρναν δεκάρα. Όλα αυτά γίνονται γιατί δεν γίνεται δίκαιη κατανομή. Δεν ξέρω την λογική που πληρώνονται ορισμένοι. Υπάρχει μια λογική που είναι εξωπραγματική: εγώ έχω γράψει 600 τραγούδια. Ο Βίρβος έχει γράψει 2000 τραγούδια. Ο Βίρβος βάσει των τραγουδιών δικαιούται να πάρει 100 ευρω και εγώ 30 ευρω. Και για να μιλάμε ειλικρινά, τα 20 τραγούδια ακούγονται του Βίρβου. Όμως υπάρχουν και καλλιτέχνες που ενώ τους έχουν χεσμένους όπως είναι ο Αργυρός, ο Οικονομόπουλος, ο Καρράς είναι θαυμάσιοι καλλιτέχνες και θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν ύμνους. Αυτοί λοιπόν οι καλλιτέχνες δικαιούνται να παίρνουν περισσότερα πνευματικά δικαιώματα γιατί αυτοί παίζονται περισσότερο σε όλη την επαρχία και είναι πιο εμπορικοί. Αρκεί οι ραδιοφωνικοί σταθμοί να πληρώνουν στην ΑΕΠΙ. Τα ονόματα που ανέφερα τα σέβομαι πολύ. Ο Καρράς μάλιστα είναι και πολύ φίλος μου. Είναι πάνω από το κεφάλι μου, τον αγαπώ και τον εκτιμώ και για πολλά χρόνια τον σνόμπαραν. Ποτέ όμως δεν μπόρεσα να καταλάβω για ποιον λόγο».

«Ο φίλος μου ο Καρράς…» -Αλήθεια θα δίνατε στον Βασίλη Καρρά να τραγουδήσει τραγούδια σας;

«Με όλη μου την καρδιά. Περιμένω να τραγουδήσει τραγούδια μου. Το τηλέφωνό μου υπάρχει στον τηλεφωνικό κατάλογο άλλωστε».

-Ο Μάνος Ελευθερίου απέκτησε χρήματα μετά από τόσες δισκογραφικές, ποιητικές και συγγραφικές δουλειές που έκανε;

«Χρήματα απέκτησα. Όμως όταν αγοράζεις αντικείμενα, βιβλία, κειμήλια κάποια στιγμή ξεμένεις. Στην δημοτική βιβλιοθήκη Ερμούπολης ας πούμε έχω δωρίσει 43.000 βιβλία…»

-Η νησιωτική καταγωγή σας από την Σύρο, έπαιξε ρόλο στην έμπνευση των στίχων σας;

«Πιθανότατα ναι. Ίσως αν είχα γεννηθεί σε άλλον τόπο να μην έγραφα τόσο καλά. Κανείς δεν γνωρίζει».

-Περάσατε φτώχιες όπως έχετε δηλώσει, στα στενά της Σύρας…

«Βέβαια. Πολλές. Υπήρξε η απόλυτη φτώχια. Όμως οι άνθρωποι την αντιμετώπιζαν με αξιοπρέπεια. Δεν θα ξεχάσω ότι για να χορτάσουν τα βράδια έφτιαχναν φασκόμηλο και βουτούσαν μέσα ψωμί. Αυτό ήταν το βραδινό τους».

-Η ζωή, σας φέρθηκε καλά; «Αυτή καλά μου φέρθηκε. Εγώ απλώς ήμουν λίγο απότομος… Θα μπορούσα να πω δυο λόγια και να ήταν αλλιώς η ζωή μου… Έδωσα την ευκαιρία σε ορισμένους ανθρώπους να με κατακλέψουν. Όλα αυτά συνθέτουν ένα μέρος της ζωής μου».

-Αντιλαμβάνομαι μέσα από όσα λέτε, ότι ήσασταν λίγο «χύμα» …

«Όχι, δεν θα το έλεγα έτσι. Στη ζωή μου, είχα τάξη. Απλώς ήμουν κάπως χίπις }με την καλή έννοια βέβαια}»

-Συνεργαστήκατε από τον Χατζιδάκι και τον Θεοδωράκη εως τον Σπανό και τον Κραουνάκη. Αλήθεια ποιος ήταν πιο κοντά σε εσάς;

«Είχα την τύχη να συνεργαστώ με όλους αυτούς σε πολύ καλές στιγμές της καριέρας τους και γι΄ αυτό λέω ότι η ζωή μου φέρθηκε ωραία. Ας πούμε ο Θεοδωράκης για μένα είναι ο τελευταίος ζωντανός μύθος της Ελλάδας. Και θα πηγαίνω σε συναυλίες του όταν γίνονται».

-Γίνατε φίλος με κάποιον από όλους αυτούς;

«Με όλους και συνεχίζω να είμαι με όσους είναι εν ζωή. Με τον Ξαρχάκο ας πούμε  συνεργάζομαι ξανά μετά από πολλά χρόνια και εκείνος βάζει την μουσική σε τέσσερα τραγούδια που στίχους έχω δώσει εγώ σε έναν δίσκο που θα κυκλοφορήσει σύντομα. Και αυτό είναι είδηση, γιατί ο Ξαρχάκος επιστρέφει δισκογραφικά μετά από πολλά χρόνια».

-Νοσταλγείτε τις ιστορικές στιγμές που ζήσατε όλες αυτές τις δεκαετίες;

«Όχι, δεν μπορώ τα μνημόσυνα φίλε μου».

-Τι θα λέγατε στον ελληνικό λαό που όλα αυτά τα χρόνια σας παρακολουθεί και μέσα από τους στίχους σας αλλά και μέσα από τα βιβλία σας;

«Να κάνουν το σταυρό τους και σιγά σιγά όλα θα φτιάξουν».

-Πιστεύετε εσείς στο θεό;

«Ένας θεός το ξέρει {γέλια}.