Περπατήσαµε στο Πάρκο Τρίτση µε τον αναπληρωτή υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Γιάννη Τσιρώνη, και µάθαµε πολλά για εκείνον. Ανετος και πιο χαλαρός από ποτέ, µας αποκάλυψε ότι έχει κάνει γυµνισµό, αλλά και πότε βούτηξε τελευταία φορά χωρίς τα ρούχα του. Ο γοητευτικός πολιτικός µάς είπε όλα τα µυστικά για την ιδανική ζύµη για πίτσα, αλλά και τα tips για να ψηθεί άψογα το αρνί στη σούβλα.    

Γιατί επιλέξατε το Πάρκο Τρίτση για να κάνουµε τη συνέντευξη και τη φωτογράφηση;  

Είναι ο πιο σηµαντικός πνεύµονας σήµερα στην Αττική και σηµείο αναφοράς της ∆υτικής Αττικής. Το πάρκο το βρήκαµε σε κατάσταση εγκατάλειψης, σε οικονοµικό και νοµικό αδιέξοδο, και νοµίζω ότι σήµερα έχουµε φτιάξει έναν φορέα στον οποίο είναι µέσα όλοι: οι δήµοι, η Περιφέρεια, το υπουργείο, τα πανεπιστήµια και κυρίως η κοινωνία των πολιτών. Εθελοντές για πρώτη φορά συµµετέχουν ενεργά στη διοίκηση του πάρκου και νοµίζω ότι έχουν ήδη αρχίσει να φαίνονται τα αποτελέσµατα.  

Τι θα γίνει µε την αξιολόγηση; Θα την κλείσουµε και πότε;

Εκτιµώ ότι η αξιολόγηση θα κλείσει. ∆εν νοµίζω ότι είναι κανένας τόσο παράφρων αυτή τη στιγµή, που η Ελλάδα πάει καλύτερα (δεν έχει καµία σχέση η οικονοµία σήµερα µε αυτή του 2015) και έχει καταρρεύσει το µύθευµα του Σόιµπλε και όλων αυτών που έλεγαν να πάµε στη δραχµή, να θέλει το αντίθετο. Αρα, νοµίζω ότι όλες οι πλευρές θέλουν να κλείσει η αξιολόγηση. Τουλάχιστον συντριπτικά οι περισσότερες. Η Ευρώπη είναι σε κρίσιµη κατάσταση, εποµένως εκτιµώ ότι η αξιολόγηση θα κλείσει, γιατί δεν συµφέρει κανέναν το αντίθετο.    

Είναι δεδοµένη η συνεργασία των Οικολόγων Πράσινων µε τον ΣΥΡΙΖΑ και στις επόµενες εκλογές;

∆εν θα ήταν δυνατό να µελλοντολογώ. ∆εν µπορώ να παραβιάσω αποφάσεις συνεδρίων. Είναι σίγουρο ότι έχουµε µια πάρα πολύ καλή συνεργασία.    

Εχω µάθει ότι είστε πολύ καλός µάγειρας και ότι µία από τις σπεσιαλιτέ σας είναι το κουνουπίδι ογκρατέν.  

Η µαγειρική ήταν µια αγάπη και λέω «ήταν» γιατί τα καινούργια µου καθήκοντα δεν µου επιτρέπουν να µαγειρεύω. Αγαπάω πάρα πολύ τα µαγειρευτά φαγητά κυρίως και το µπάρµπεκιου. Εκεί είµαι δυνατός. Κάνω καλές πίτσες. Η πίτσα είναι η ζύµη. Η συνταγή της ζύµης είναι πολύ απλή. ∆εν πρέπει να βάζεις πολλά πράγµατα µέσα στη ζύµη. Αλευράκι, µαγιά και αλατάκι σε µια καλή αναλογία είναι υπεραρκετά για να κάνουν µια καλή ζύµη. Τα άλλα υλικά είναι στη φαντασία του καθενός και, φυσικά, τα τυριά να είναι ελληνικά.    

Τώρα που πλησιάζει το Πάσχα θα φάτε αρνί;

Σουβλίζω πολύ καλά. ∆εν είµαστε όλοι οι οικολόγοι χορτοφάγοι. Το ελληνικό αρνάκι είναι ελευθέρας βοσκής και έχει πολύ καλή ευζωία. Το δικό μας το αρνάκι είναι εξαιρετικό. Και μάλιστα κάποιες ποικιλίες όπως το καλαρίτικο έχουν πάρα πολύ υψηλή περιεκτικότητα σε ω3 λιπαρά.    

Μπορείτε να μας δώσετε κάποιες συμβουλές για να ψηθεί σωστά το αρνί του Πάσχα;  

Χρειάζεται υπομονή. Να μη βάζουμε ποτέ τη φωτιά κάτω από το αρνί και θέλει σιγά στην αρχή και λίγο πιο δυνατά μετά. Το μπάρμπεκιου έχει μια δυσκολία: δεν μπορεί να μπει στους 200 βαθμούς, όπως στον φούρνο, για παράδειγμα. Πιστεύω ότι το 90% του ψησίματος είναι η γνώση του κάρβουνου που έχεις. Συνήθως αποτυγχάνει το κρέας από το κακό κάρβουνο, άρα το θέμα είναι να ξέρεις να βάζεις φωτιά. Αυτό είναι το μυστικό.  

Εχετε υπάρξει αυτό που λέμε «Greek kamaki»; Γνωρίσατε τη γυναίκα σας στη Σαντορίνη, όπου ήταν μπαργούμαν, τη φλερτάρατε και τελικά παντρευτήκατε.  

Δεν νομίζω ότι ήμουνα ποτέ «καμάκι» στη ζωή μου. Μάλλον το αντίθετο. Μια φορά ήμουν μαζί με μια φίλη Ελβετίδα και πέρασε ένα γκαρσόνι και μου είπε: «Καμάκι; Καμάκι;». Αυτή προσβλήθηκε που το είπε αυτό και τότε τη ρώτησα: «Ξέρεις τι σημαίνει καμάκι;». «Ξέρω, είναι οι άνδρες που την πέφτουν». Της είπα: «Δεν σημαίνει αυτό, σημαίνει αυτό που λέμε στα αγγλικά harpoon». «Αν νιώθεις ψάρι, τότε εγώ είμαι καμάκι». Εμείς οι οικολόγοι ήμασταν πάντα και φεμινιστές. Με τη γυναίκα κάναμε πάντα φιλία πρώτα και ποτέ δεν νιώσαμε ότι είναι ένα είδος προς θήρα – άλλωστε, είμαστε ενάντια στο κυνήγι. Η γυναίκα μου είναι από τη Σαντορίνη. Ηταν από φτωχή οικογένεια, άρα εργαζόταν για να σπουδάσει – σπούδαζε στο Παιδαγωγικό Ιωαννίνων. Γνωριστήκαμε ένα βράδυ στο μαγαζί όπου δούλευε και όπου εγώ ήμουν πελάτης. Μιλήσαμε, πιάσαμε κουβέντα, έγινα φίλος με το αφεντικό της κάποια στιγμή, πήγαμε για μπάνιο και η συνέχεια είναι γνωστή (γέλια).    

Εχετε τρία παιδάκια. Σπουδάζουν;  

Ο μεγάλος μπήκε φέτος στους Ηλεκτρολόγους του Μετσοβίου, ο δεύτερος είναι στο Λύκειο και η μικρή στο Γυμνάσιο.    

Ησασταν χιονοδρόμος, ορειβάτης και κάνατε θαλάσσιο σκι. Πώς μπήκε στη ζωή σας ο αθλητισμός;

Εχω έναν καλό φίλο, τον Τζώρτζη Μηλιά, ο οποίος ήταν τότε πρωταθλητής στη χιονοδρομία και στο θαλάσσιο σκι. Τον ακολουθούσα ως αγνός φίλαθλος και κόλλησα. Αλλά και πριν τον γνωρίσω μου άρεσε η φύση. Κοιμάμαι πολύ άνετα κάτω από ένα δέντρο, παρόλο που είμαι παιδί της πόλης. Κοιμάμαι άνετα έξω. Είναι κάτι που το είχα μέσα μου από μικρός, πριν γνωρίσω καν την οικολογία.    

Γυμνισμό έχεις κάνει;

Ναι. Είναι κάτι πολύ φυσικό πάντα χωρίς να προσβάλλεις άλλους ανθρώπους. Αλλο γυμνισμός και άλλο επιδειξιομανία. Σε μια παραλία στην οποία για κάποιον λόγο οι άνθρωποι δεν κάνουν γυμνισμό δεν έχει νόημα να κάνεις εσύ γυμνισμό για να τους πεις «να τι κάνω εγώ». Υπάρχουν έρημες παραλίες στις οποίες δεν υπάρχει η ανάγκη του μαγιό. Οι άνθρωποι που είναι εκεί δεν προσβάλλονται, γιατί είναι κάτι φυσικό.    

Αγαπημένη παραλία για γυμνισμό;

Θεωρώ ότι αυτές που ήταν αγαπημένες χρόνια πριν τώρα έχουν γίνει πολύ κοσμικές. Στη Νάξο κάποτε η Αγία Αννα ήταν πολύ έρημη παραλία και τώρα είναι πολύ κοσμική. Η Αγία Γαλήνη στην Κρήτη, στο Λιβυκό, όταν πηγαίναμε, είχε μια ταβέρνα ενός ανθρώπου ο οποίος έβαζε το «Φορτηγό» του Σαββόπουλου. Τώρα, αν πας εκεί, είναι κατοικημένη παραλία.    

Τώρα πάτε για γυμνισμό;

Δεν κάνω πια, γιατί πάμε στη Σαντορίνη διακοπές με τα παιδιά. Τελευταία φορά που έπεσα γυμνός ήταν σε ένα ποτάμι, σε ένα φαράγγι της Εύβοιας. Είχαμε πάει να περπατήσουμε, έκανε ζέστη, γδύθηκα και έπεσα στο ποτάμι.  

Ποια είναι η αίσθηση όταν κάνετε γυμνισμό;

Οτι δεν σε πιέζει τίποτα. Το κορμί σου είναι πάρα πολύ κοντά στο νερό, νιώθεις μια υπέροχη αίσθηση. Το νερό σε αγκαλιάζει ολοκληρωτικά και είναι πολύ ευχάριστο.    

Στο Δημοτικό τι θέλατε να γίνετε;

Πιτσιρικάς έλεγα ότι ήθελα να γίνω αεροπόρος, κάτι που όμως δεν θα μπορούσα ποτέ να κάνω και δεν ασχολήθηκα με αυτό, γιατί έγινα χημικός. Έτσι κι αλλιώς έχω δυσχρωματοψία, οπότε δεν θα μπορούσα να γίνω αεροπόρος.    

«Μου αρέσουν πολύ τα ποτά ως γεύσεις και ως αρώματα»  

Μου είπατε ότι πήγατε στο Αγιον Ορος πρόσφατα. Πώς ήταν η εμπειρία σας εκεί;

Το Αγιον Ορος είναι μια μοναδική, υπερβατική εμπειρία. Ισως πολλοί έχουν παρανοήσει τι σημαίνει πλούτος, γιατί στο Αγιον Ορος, πέρα από τον πνευματικό πλούτο, ακόμα και ο υλικός, αυτός που έχουν οι μονές, είναι όπως ο Παρθενώνας. Μη φανταστούμε δηλαδή ότι αυτό το πράγμα είναι προς αξιοποίηση με την υλική έννοια. Μόνο και μόνο από το γεγονός ότι έκατσα και έφαγα στην τράπεζα όπου έτρωγε ο Αγιος Αθανάσιος, ο ιδρυτής του Αγίου Ορους, σε ένα τραπέζι όπου έτρωγαν το 963, περισσότερα από 1.000 χρόνια πριν, καταλάβαινα πόσο θνητός και μικρός είναι ο άνθρωπος μέσα σε μια παράδοση πνευματική πολλών δεκάδων αιώνων. Οταν έφυγα από εκεί, ένιωσα ότι οφείλω να έχω περισσότερη ανοχή απέναντι στους συνεργάτες μου και στην οικογένειά μου. Αυτή η επίσκεψη μου έδωσε πολλά εφόδια αρετής.    

Μου λέγατε ότι είχατε μια ωραία σχέση με το ποτό, αφού ο πατέρας σας ήταν διευθυντής κάποτε στη Φιξ.  

Ηταν διευθυντής της Φιξ πολλά χρόνια, ένας ποτοποιός στην Ελλάδα. Μεγαλώσαμε μέσα στο εργοστάσιο της Συγγρού. Με το ποτό είχαμε πολύ καλή σχέση στην οικογένεια. Απεχθάνομαι τα μεθύσια, απεχθάνομαι τους ανθρώπους που παραπατάνε, που πίνουν για να ζαλιστούν. Μου αρέσουν πολύ τα ποτά ως γεύσεις και ως αρώματα.    

Αγαπημένο σας ποτό;

Το Captain Morgan. Το μαύρο ρούμι έχει πολύ μεστή, πολύ πλούσια γεύση.    

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή σας μέχρι σήμερα;  

Οταν έκλεισε η επιχείρησή μου, το 2011, με πάρα πολύ πόνο. Το 2010 ξέραμε ουσιαστικά ότι δεν πήγαινε. Βάζαμε λεφτά, δεν βγάζαμε. Είχα ένα φροντιστήριο στο κέντρο της Αθήνας για φοιτητές. Ηταν πάρα πολύ καλή επιχείρηση. Ζούσαμε από αυτή την επιχείρηση part time 14 άτομα και full time πέντε. Ουσιαστικά μέσα σε δύο χρόνια από την κρίση μείναμε στον δρόμο όλοι. Με ενοχλεί που κάποιοι πολιτικοί μιλάνε για την κρίση χωρίς οι ίδιοι να έχουν καταλάβει ποτέ τι σημαίνει επιχειρηματικότητα.