Ο Απόστολος Τζιτζικώστας δεν µασάει τα λόγια του και είναι γεννηµένος για τα δύσκολα. Ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας είναι µακαρονάς, ακούει Ρέµο και δηλώνει καψούρης µε τη σύζυγό του, Ελεάνα. Συναντήσαµε τον δηµοφιλή πολιτικό στο «Cigar Lounge» του «Divani Caravel» και µας αποκάλυψε το φύλο του µωρού που περιµένει η σύζυγός του, µας µίλησε για τη σχέση του µε τη Νέα ∆ηµοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ενώ µας εξήγησε γιατί τα κιλά του είναι σαν το… καρδιογράφηµα.  

Είσαι από τους ελάχιστους πολιτικούς που όχι απλώς τους φωνάζουν µε το µικρό τους όνοµα, αλλά και µε υποκοριστικό. Σου αρέσει που σε λένε «Τζίτζι»;  

Μου αρέσει πολύ, γιατί το ακούω από µικρό παιδί. Τον πατέρα µου τον φώναζαν «Τζίτζι». Τα αδέλφια µου και εµένα οι φίλοι µάς φωνάζουν «Τζίτζι». Οταν µε πήρες τηλέφωνο πρώτη φορά και µου είπες «“Τζίτζι”, τι κάνεις;», πραγµατικά χάρηκα πολύ.  

Θα είσαι υποψήφιος περιφερειάρχης στις επόµενες εκλογές;

Ναι, θα είµαι. Πάντα πίστευα ότι, όταν αναλαµβάνεις µια εντολή και σε εµπιστεύεται ο κόσµος να κάνεις κάτι, πρέπει να το ολοκληρώνεις. Να µην αφήσεις µισές δουλειές. Θεωρώ ότι το 2019 και ιδιαίτερα µε τις ταχύτητες που τρέχει η χώρα σήµερα, τις πολύ χαµηλές, δεν θα έχω προλάβει να ολοκληρώσω το έργο µου, για να πω ότι θα κάνω το επόµενο βήµα.

Στεναχωρήθηκες που δεν έγινες αρχηγός της Νέας ∆ηµοκρατίας; Ησουν φαβορί. Τι πήγε στραβά;

∆εν ήµουν ποτέ φαβορί. Το 20% που πήρα εκείνη την ηµέρα στις εκλογές ήταν ένα σηµαντικό ποσοστό, αν συνυπολογίσει κανείς ότι δεν ήµουν βουλευτής. Εποµένως, η δική µου υποψηφιότητα ήρθε να συµβολίσει δύο πράγµατα. Το πρώτο, να δώσουµε ένα σήµα ανανέωσης της Νέας ∆ηµοκρατίας, αλλά και να δείξουµε στους αντιπάλους µας ότι δεν είµαστε εµείς το παλιό, αλλά µάλλον εκείνοι. Ταυτόχρονα, ήθελα να δείξω ότι δεν είναι µόνο οι βουλευτές ή το Κοινοβούλιο που βγάζει στελέχη πρώτης γραµµής, αλλά και η ίδια η κοινωνία αναδεικνύει ανθρώπους που µπορούν να έχουν εξίσου σηµαντικές θέσεις και ρόλους. Είµαι πολύ ευχαριστηµένος από το γεγονός ότι µε εµπιστεύτηκε το 20% των ανθρώπων που εκείνη την ηµέρα ψήφισαν στις εκλογές αυτές. Ετσι όπως έγιναν, µε τις αναβολές που έγιναν. Οταν µπαίνεις σε µια µάχη, δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό. Από εκεί και πέρα, όµως, ήξερα πολύ καλά ότι, επιλέγοντας να κατέβω εκείνη τη στιγµή και µη όντας βουλευτής, θα είχα µπροστά µου τεράστιες δυσκολίες.  

Στενοχωρήθηκες όταν ο Αντώνης Σαµαράς έδωσε το χρίσµα στον Ιωαννίδη και όχι σε σένα;

Ναι, στενοχωρήθηκα πολύ, ανθρώπινα. Ηταν ένα µεγάλο «άδειασµα» από την παράταξη, την οποία θεωρώ σπίτι µου, στην οποία έχω μεγαλώσει και την έχω υπηρετήσει και ως βουλευτής και ως ΟΝΝΕΔίτης. Ηταν σίγουρα ένα χτύπημα, αλλά στη ζωή χτυπήματα έρχονται πάντα και πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε.  

Οι σχέσεις σου με τον Κώστα Καραμανλή πώς είναι; Τον συμβουλεύεσαι;

Ναι, πάντοτε. Αλλωστε, ήταν και ο άνθρωπος που με παρακίνησε να μπω στην πολιτική. Εγώ μετά τις σπουδές μου είχα την ενασχόλησή μου στον ιδιωτικό τομέα, σε μια μικρομεσαία επιχείρηση, στη Θεσσαλονίκη. Δεν είχα σκοπό να μπω στην πολιτική τόσο νωρίς, αλλά με παρακίνησε -και μάλιστα έντοναο Καραμανλής. Για μένα δεν παύει να είναι όχι μόνο ένας άνθρωπος που ακούω και εμπιστεύομαι, αλλά και ένας άνθρωπος που θεωρώ κεφάλαιο για τη χώρα μας.  

Με τον Κυριάκο Μητσοτάκη πώς είναι οι σχέσεις σας;

Εξαιρετικές. Με τον Κυριάκο γνωριζόμαστε πολλά χρόνια πριν μπω στην πολιτική και πριν μπει και αυτός στην πολιτική. Οι σχέσεις μας είναι οικογενειακές και έχουμε καλή χημεία. Επικοινωνούμε και αντιλαμβάνεται ο ένας τα θέλω του άλλου. Είναι πολύ βασικό αυτό στην πολιτική ή σε μια οποιαδήποτε συνεργασία.  

Αν δεν σε ήξερε κάποιος, θα μπορούσε να σε χαρακτηρίσει «βουτυρόπαιδο» ή ακόμα και «μπούλη», ενώ δεν έχεις καμία σχέση με αυτό.

Το «μπούλης» το ακούω συχνά. Δεν είναι κακό να σε υποεκτιμούν. Αν κάποιοι θέλουν να με βλέπουν ως μπούλη ή ως έναν άνθρωπο που δεν έχει περάσει δυσκολίες, μάλλον θα πρέπει να δούνε την πορεία μου μέχρι σήμερα. Στη ζωή μου έχω μάθει να λέω και «όχι» όταν πρέπει να το πω και έχω αποδείξει ότι δεν φοβάμαι. Γιατί, αν φοβόμουν και αν δεν ήξερα να πω «όχι», δεν θα έκανα ούτε αυτό που έκανα το 2014, όταν η ηγεσία της παράταξής μου εκείνη την εποχή μού έβαλε το δίλημμα «Ή δήμαρχος Θεσσαλονίκης ή σπίτι σου», ούτε θα έκανα το βήμα πέρσι με την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας, χωρίς «δαχτυλίδια» ή χρίσματα από οποιοδήποτε σύστημα.

Μεγαλώνει η οικογένεια Τζιτζικώστα. Η σύζυγός σου είναι έγκυος. Εχετε μάθει το φύλο του μωρού;

Περιμένουμε αγοράκι και η σύζυγός μου μπήκε στον έβδομο μήνα. Ηταν κάτι που το θέλαμε και οι δύο. Παντρευτήκαμε το 2014 και τον Νοέμβριο θα κλείσουμε τρία χρόνια. Η εγκυμοσύνη ήρθε στα δύο χρόνια και νομίζω ότι είναι και ο κατάλληλος χρόνος, γιατί τον πρώτο καιρό θέλαμε να ζήσουμε μόνοι μας ως ζευγάρι. Μαζί αποφασίσαμε ότι ήμασταν έτοιμοι να μπούμε στην επόμενη φάση.    

Οταν σου ανακοίνωσε η Ελεάνα ότι θα γίνεις πατέρας, πώς ένιωσες;

Ενιωσα απίστευτα χαρούμενος. Βέβαια, ένας άνδρας μέχρι να το δει το μωρό μη νομίζεις ότι μπορεί να καταλάβει πολλά. Εσείς οι γυναίκες αντιλαμβάνεστε τα πράγματα από την πρώτη στιγμή.  

Ηταν κεραυνοβόλος ο έρωτάς σας;  

Ναι, ήταν. Γνωριστήκαμε το 2007. Ξεκινήσαμε να βγαίνουμε και φτάσαμε να παντρευτούμε το 2014. Κάποια στιγμή στη μέση κάναμε ένα διάλειμμα δύο ετών. Ακόμα και αυτό ήταν πολύ χρήσιμο για τη σχέση μας, γιατί κατάλαβα πόσο μου λείπει, κατάλαβα πως είναι ο άνθρωπός μου. Εχω παρατηρήσει ότι στους επιτυχημένους γάμους τα ζευγάρια έχουν κάνει ένα διάλειμμα κάποια στιγμή πριν παντρευτούν.  

Τι ήταν αυτό που σε έκανε να πεις «Αυτή είναι η γυναίκα που θα παντρευτώ, αυτή είναι η μητέρα των παιδιών μου»;  

Πρώτον, η μοναδική χημεία που έχουμε. Και έπειτα μου άρεσε πολύ αυτό που είδα τον πρώτο καιρό που ήμασταν μαζί, το πώς η Ελεάνα αντιμετώπιζε τον κόσμο, τους ανθρώπους. Τον τρόπο δηλαδή που αντιμετώπιζε την ίδια τη ζωή. Εκεί κατάλαβα τι άνθρωπος είναι και αυτό με συγκλόνισε, γιατί στον χώρο όπου είμαστε δεν μπορείς να πεις ότι συναναστρέφεσαι και με τους πιο αληθινούς ανθρώπους. Η Ελεάνα είναι πολύ αληθινή, έχει καλή ψυχή, μεγάλη καρδιά και αυτό δεν το είχα βρει και δεν το βρίσκεις εύκολα.  

Αγαπημένος τραγουδιστής και αγαπημένο κομμάτι;

Ο Αντώνης Ρέμος είναι ο αγαπημένος μου τραγουδιστής, είναι και φίλος και τον πάω και ως άνθρωπο. Μου αρέσει πολύ το τραγούδι του «Μέχρι το τέλος του κόσμου». Είναι και το αγαπημένο μας με την Ελεάνα. Αν ακούσεις τα λόγια, θα καταλάβεις.  

Απόστολε, είσαι καψούρης;

Ναι, είμαι.  

Σε ηλικία 22 ετών έχασες τον πατέρα σου. Ξεπερνιέται μια τέτοια απώλεια;  

Η απώλεια ενός δικού σου ανθρώπου δεν ξεπερνιέται ποτέ. Απλώς προχωράς μπροστά στη ζωή, κρατώντας όλα όσα σου έχει μεταδώσει. Τα θετικά στοιχεία, τις ωραίες στιγμές που ζήσατε μαζί. Η απώλεια δεν ξεπερνιέται ποτέ. Συμβιβάζεσαι με την ιδέα και προχωράς μπροστά. Δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς.    

Πιτσιρικάς, τι ήθελες να γίνεις;  

Γιατρός. Αλλά μόλις πήγα στο Γυμνάσιο και άρχισαν οι Φυσικές και οι Χημείες, πάτωνα και για να περάσω την τάξη στα μαθήματα αυτά, έπρεπε να κάνω τεμενάδες. Οπότε κατάλαβα ότι δεν ήταν για μένα. Και στη Βιολογία τα ίδια. Μη νομίζεις ότι διέπρεπα εκεί.  

«Πεθαίνω για μακαρονάδες»

Τι γίνεται με τα κιλά; Πώς πάει η δίαιτα;

Σαν καρδιογράφημα. Μια πάνω, μια κάτω. Μια φουσκώνω, μια αδυνατίζω. Μόνιμη μάχη είναι. Μου αρέσει το φαγητό. Ευτυχώς δεν μου αρέσουν τα γλυκά, γιατί αλλιώς μπορεί να μη χωρούσα στην καρέκλα όπου κάθομαι (γέλια). Προσπαθώ, είναι και το ωράριό μου δύσκολο. Πάω το βράδυ σπίτι και τρώω και είναι το χειρότερο πράγμα που μπορώ να κάνω.  

Σε τι δεν μπορείς να αντισταθείς;

Σε μια μακαρονάδα με ό,τι σάλτσα και να έχει. Πεθαίνω για μακαρονάδες.  

Είσαι και φιλόζωος. Μίλησέ μου για τα δύο σκυλάκια σου.  

Εχω ένα αγόρι και ένα κορίτσι, τον Κάμελ και τη Νάλα. Είναι πολύ συγκινητικό το πώς συμπεριφέρονται αυτά τα ζωάκια. Τα αγαπάω πολύ και γενικά τα σκυλιά είναι θαυμάσια ζώα. Δεν ζητάνε πολλά. Μου αρέσει να τα βγάζω βόλτα, να παίζουμε μαζί κυρίως Σαββατοκύριακα. Και η Ελεάνα τα αγαπάει πολύ. Ακόμη και τώρα, που είναι σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, προσπαθεί να τα βγάζει βόλτα, να τα φροντίζει. Εχουμε μεγάλο δέσιμο με τα σκυλιά μας.  

Με την Ελεάνα βγαίνετε; Πού πάτε συνήθως;  

Βγαίνουμε, αλλά όχι πολύ συχνά. Είμαστε σπιτόγατοι. Προτιμούμε όταν έχουμε λίγο χρόνο να καθόμαστε μέσα, αλλά φυσικά θα βγούμε και με φίλους να φάμε κάπου ή να πιούμε ένα ποτό. Σίγουρα τώρα που είναι και ο Ρέμος στη Θεσσαλονίκη δεν μπορούσαμε να μην περάσουμε μια βόλτα.

Φωτογραφίες: Ηλίας Κουτελογένης