Οι αθλητές που διαπρέπουν σε παγκόσμιο επίπεδο κουβαλούν το στερεότυπο του άτρωτου. Στο μυαλό των φιλάθλων μοιάζουν με τους ανίκητους κινηματογραφικούς υπερήρωες των παιδικών μας χρόνων.

Στη Γουαδαλαχάρα, η Μαρία Σάκκαρη, φορώντας τη φανέλα της εθνικής Μεξικού κι ένα σομπρέρο, έκρυψε πίσω από το πλατύ χαμόγελό της όσα τραύματα κουβαλά. Επρόκειτο για την απόλυτη αποδόμηση του υπεράνθρωπου αθλητή και του μύθου που δημιουργείται γύρω από το πρόσωπό του.

Κατέκτησε τον τίτλο στο 1.000άρι Open και είναι πλέον στο Νο6 της παγκόσμιας κατάταξης, γεγονός που από μόνο του αποτελεί τεράστιο βάρος στις πλάτες της. Μιλάμε για μία από τις έξι κορυφαίες τενίστριες στον κόσμο, με τη συνεχή ανάγκη επιβεβαίωσης του ταλέντου να έρχεται να προστεθεί στο στρες των διαδοχικών αγώνων.

Άλλος άνθρωπος

Η ψυχική υγεία της δοκιμάστηκε αρκετές φορές στο παρελθόν. Εμείς οι «έξω απ’ τον χορό» δεν το αντιληφθήκαμε παρά μόνο όταν η ίδια μας το είπε. Ήταν τον Αύγουστο του 2022, όταν μετά τη νίκη της στον πρώτο γύρο του US Open επί της Τατιάνα Μαρία είχε πει: «Στη Μαδρίτη δεν ήθελα να σηκωθώ από το κρεβάτι και ο Τομ (Χιλ) και ο Γιάννης (Στεργίου) με τραβούσαν να πάμε για φαγητό. Ήταν πολύ δύσκολο, αλλά είχα τους σωστούς ανθρώπους γύρω μου: την οικογένειά μου, την ομάδα μου, το αγόρι μου. Όλοι με βοήθησαν, όπως και οι φίλοι μου. Μου πήρε χρόνο, γιατί είχα χάσει τον εαυτό μου. Ήταν δύσκολο. Και όλοι γύρω μου υπέφεραν μαζί μου». Ο Τομ Χιλ είναι ο προπονητής της, ο Γιάννης Στεργίου ο hit partner της, δηλαδή ο αντίπαλός της στις προπονήσεις.

Λίγους μήνες νωρίτερα, στο περιοδικό «Marie Claire» είχε περιγράψει τον χαρακτήρα της: «Το τένις με διέπλασε, με έκανε αυτό που είμαι σήμερα. Γεννήθηκα μαχήτρια, το φυσικό μου είναι να παλεύω με όλες μου τις δυνάμεις και αυτό το στοιχείο του χαρακτήρα μου ταιριάζει, οπωσδήποτε, με την ιδιότητά μου ως επαγγελματία τενίστρια».

Μαχήτρια μεν, με αδυναμίες δε, κάτι που δεν δίστασε να κάνει γνωστό στο φετινό US Open. Μετά τον αποκλεισμό της στον πρώτο γύρο από την ελβετικής καταγωγής Ισπανίδα, Ρεμπέκα Μασάροβα, τότε Νο71 στον κόσμο, άφησε άπαντες άφωνους με την αντίδρασή της. «Είναι επίπονο, ντροπιάζω τον εαυτό μου, τους ανθρώπους μου και όλους τους Έλληνες», είχε πει στο Eurosport.

Η διαχείριση

Το πιο σημαντικό για τη Σάκκαρη με την κατάκτηση του τουρνουά στο Μεξικό δεν είναι ούτε η πρώτη θέση ούτε το χρηματικό έπαθλο, ούτε ότι «θρονιάστηκε» στο Νο6. Είναι ότι βρήκε τον τρόπο να σταθεί στα πόδια της και να διαχειριστεί τη δύσκολη κατάσταση που βίωνε. Η ίδια εξήγησε: «Ειδικά τα δυο τελευταία χρόνια που είμαι στο Top10 ήταν πολύ δύσκολο. Όλοι έλεγαν “είναι στο Top10, στο Top 5, στο Top 3 και έχει κερδίσει μόνο ένα 250άρι”. Επιτέλους, μπορώ να τους κλείσω το στόμα. Ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς. Δεν θέλω να σταματήσω στους δύο τίτλους. Απλώς είμαι χαρούμενη με τον εαυτό μου που μπόρεσα να το ξεπεράσω αυτό και να αποδείξω στον εαυτό μου ότι μπορώ να πετύχω μεγάλα πράγματα».

Είναι προφανές ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη νίκη της: «Δεν θα το αρνηθώ, ήταν δύσκολο. Δεν θα αρχίσω να μιλάω για τους τελευταίους μήνες, έχω μιλήσει αρκετά. Αποτελεί παρελθόν. Είναι σημαντικό που κατάφερα να επιστρέψω και να βρω τρόπο να είμαι χαρούμενη στο court ξανά. Αυτός ήταν ο μεγαλύτερος στόχος μου γι’ αυτή την εβδομάδα και η μεγαλύτερη επιτυχία μου. Είμαι χαρούμενη που βρήκα τον δρόμο αυτή την εβδομάδα, αλλά και που συνέβη εδώ, στη Γουαδαλαχάρα».

Tα social media

Οι πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης, δηλαδή τα social media, θεωρούνται εκ πρώτης όψεως σύμμαχοι των αθλητών. Μετατρέπονται σε brands κι αυτό σημαίνει ότι υπό προϋποθέσεις μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των εσόδων τους. Πίσω όμως από αυτή τη βιτρίνα υπάρχει μια πολύ σκληρή πραγματικότητα, που θέλει να υπάρχουν χρήστες οι οποίοι διασύρουν στη μεγάλη γειτονιά του διαδικτύου διάσημους, μεταξύ αυτών φυσικά και πολλούς αθλητές.

«Ζούμε στο 2023. Τα social media είναι μέρος της καθημερινότητάς μας», είπε προχθές η Μαρία Σάκκαρη και τόνισε: «Δεν μπορούμε να τα αποφύγουμε. Η Κόκο (σ.σ.: Γκάουφ) είχε πει ότι ξέρει τα usernames. Κι εγώ τα ξέρω. Ξέρω τον άνθρωπο με κανάλι στο YouTube που ποστάρει όλες τις ήττες μου σε ημιτελικά, όλες τις ήττες μου σε τελικούς. Ξέρω. Τώρα δεν μπορώ να περιγράψω την ικανοποίηση. Όταν αποδεικνύεις σε αυτούς τους ανθρώπους ότι κάνουν λάθος, είναι καύσιμο. Έτσι δούλεψε για μένα. Ήξερα ότι θα ερχόταν, απλώς δεν ήξερα πότε. Τους ευχαριστώ, μου έδωσαν δύναμη».

Η Σάκκαρη βρήκε το καύσιμο απέναντι σε έναν ακόμα εχθρό, τους haters που καραδοκούν στο διαδίκτυο περιμένοντας την αποτυχία. Ta social media αποτελούν έναν εχθρό για την ψυχική υγεία των αθλητών, αυξάνουν τις απαιτήσεις και την πίεση και προκαλούν συσσώρευση ψυχικών τραυμάτων.

Kώστας Μπελιάς
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή