Εναι το πρόσωπο των ημερών! Είναι δυναμική, φεμινίστρια, καθηγήτρια στο Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και περήφανη μαμά ενός φοιτητή που συνεχώς της πηγαίνει κόντρα! Περήφανη όμως είναι γιατί, όπως μου αποκάλυψε την ώρα του καφέ, θα είναι η πρώτη Ελληνίδα γυναίκα που θα συμμετάσχει τον Μάρτιο στην αποστολή του ΕΣΚ ως αντιπρόεδρος Γυναικών στον ΟΗΕ και την 67η Σύνοδο της Επιτροπής του ΟΗΕ.

Η χαρά της απερίγραπτη και η εμπειρία που θα ζήσει τεράστια! Η Ζέφη Δημαδάμα, η αντιπρόεδρος Γυναικών του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος και μέλος της ΚΠΕ ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ -κανείς δεν ξέρει πως το βαφτιστικό της είναι Ζαφειρούλα- μένει στο κέντρο της Αθήνας και συνεχίζει να κυκλοφορεί παντού με τα πόδια. Από την ημέρα που δήλωσε πως δεν θα είναι υποψήφια στις επερχόμενες εκλογές έχουν πολλαπλασιαστεί οι προσκλήσεις σε εκδηλώσεις και σε πίτες! «Καταιγισμός! Θέλουν όλοι να ακούσουν για την απόφαση που πήρα. Τόσο απλά και τόσο αληθινά. Πολλές φορές το αυτονόητο και την αλήθεια μας τα εκτιμά ο κόσμος!», λέει με χαμόγελο. Φίλοι, γνωστοί, άγνωστοι, κόσμος που δεν είναι καν στο ίδιο πολιτικό στρατόπεδο λένε πως άνοιξε ένα θέμα και μίλησε για μια πραγματικότητα. «Επες αυτό που όλοι σκεφτόμαστε και συζητάμε μεταξύ μας αλλά δεν τολμά ποτέ κάνεις να το θίξει».

Η Ζέφη Δημαδάμα είπε μια αλήθεια, για πολιτικά τζάκια, γόνους με λεφτά και τα δυσβάσταχτα έξοδα ενός προεκλογικού αγώνα. Το πρόσωπο-καταλύτης στην απόφαση αυτή ήταν ο γιος της, Δημήτρης, 19 ετών, φοιτητής στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Ο Δημήτρης ακολούθησε τα βήματα του μπαμπά και όχι της μαμάς και αποφάσισε να σπουδάσει Πολιτικός Μηχανικός. «Έχει ζήσει όλη την πολιτική, κομματική πορεία μου από μικρός, έχει μια κριτική ματιά απέναντι στην πολιτική και σε όλο αυτό τον δρόμο που έχω ακολουθήσει». 

Μαμά… εγώ έκανα έναν αγώνα πέρσι, διάβασα, γιατί δεν ήθελα να επιβαρύνω τον οικογενειακό μας προϋπολογισμό, για να είμαι φοιτητής σε μια πόλη εκτός Αθήνας. Γιατί σημαίνει χρήματα, επιβάρυνση και γνωρίζω ότι είναι δύσκολο για εμάς. Πέρασα στο Πολυτεχνείο Αθηνών με μεγάλο κόπο. Μου λες τώρα ότι τα χρήματα που θα είχα για δυο ή τρία χρόνια θα τα σπαταλήσεις σε 20 προεκλογικές ημέρες. Γιατί να μην έκανα και εγώ τη φοιτητική μου ζωή;».

Το κλικ έγινε και ακούστηκε και δυνατά μέσα στο μυαλό της Ζέφης Δημαδάμα. «Είπα, πρέπει να το σκεφτώ πολύ σοβαρά. Πριν από τέσσερα χρόνια διέθεσα ένα πολύ σημαντικό ποσό. Κάθε τρία με τέσσερα χρόνια ένας απλός, κανονικός άνθρωπος που δεν είναι γόνος από πολιτικό τζάκι ή στον σκληρό κομματικό σωλήνα δεν μπορεί να το υποστηρίξει. Χρειάζονται 30.000 ευρώ και μπορεί να φτάσει… άγνωστο πού…». Ήταν και αυτό μια πίστα για την κ. Δημαδάμα, που έπρεπε να δοκιμάσει.

Ωστόσο, στην κοσμοθεωρία της η ζωή έχει πίστες! Αν κολλήσουμε σε μία, δεν έγινε και τίποτα! Πρέπει όπως χαιρόμαστε το κλείσιμο μιας πίστας, να χαιρόμαστε και στο… κόλλημα μιας πίστας. Το παραδέχομαι μετά από 20 χρόνια! Έμαθα πάρα πολλά από τα λάθη και τις αποτυχίες μου. Τις πένθησα!». Ανθρώπινη, προσιτή, απλή, θυμάται τα λόγια της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά που επί σειρά ετών συνεργάστηκε στενά μαζί της και έζησε όλη την περιπέτεια της υγείας της. «Μου έλεγε πάντα κερδίζεις όταν είσαι απλός άνθρωπος, να μιλάς, να χαμογελάς, να κλαις, να χαίρεσαι μαζί με τους πολίτες. Τότε δεν μπορούσανα το καταλάβω. Σήμερα μπορώ!». Όπως μπορεί και να τσαλακώσει την εικόνα της. Τόλμησε να ανέβει στο θεατρικό σανίδι και να παίξει έναν ρόλο πολύ ταιριαστό στα παπούτσια της. «Άκουσα κριτική από το κόμμα, ότι το έκανα για τη δημοσιότητα. Εγώ το έκανα γιατί με παρακίνησε μια φίλη μου, η δημοσιογράφος και συγγραφέας Αγγελική Σπανού, που μάλιστα έχει και ένα νόσημα βαρύ και το παλεύει». Μου είπε: έλα να συμμετάσχεις. Μάθαμε και οι δύο πάρα πολλά. Μέσα από την υποκριτική έκανα μια ψυχοθεραπεία εξπρές». «Συστήνω ανεπιφύλακτα όσοι μπορούν να κάνουν μια βουτιά στον πολιτισμό, στο θέατρο, στην τέχνη, αξίζει πολύ».

Θωρεί πως το στοίχημα είναι να μπορούμε να τσαλακωνόμαστε. Να κάνουμε βουτιά στο μέσα μας. Αυτή είναι η διαδικασία! Εάν μπορούσε να μιλήσει στον νεότερο εαυτό της, ταξιδεύοντας πίσω στον χρόνο, θα της έλεγε: «Να βρω περισσότερο χρόνο για τον εαυτό μου, λιγότερη τελειομανία, περισσότερη επένδυση στους δικούς μου ανθρώπους». Γενικά είναι ατρόμητος χαρακτήρας, της αρέσει να ρισκάρει, να σπάει τα στεγανά και τα στερεότυπα.

Μεγάλος φόβος της; Ο γιος της. «Να είναι καλά! Αυτή είναι η πρώτη προτεραιότητά μου. Χρειάζεται να τους δώσουμε ένα καλύτερο μέλλον, όχι μια καλύτερη καρέκλα για τον εαυτό μας». Από τα πιο μεγάλα ρίσκα που πήρε δεν ήταν να ασχοληθεί με την πολιτική… ενώ τα είχε όλα, ήθελε να διεκδικήσει υποτροφία για να ξεκινήσει το διδακτορικό της. «Η επιστήμη μου είναι το σημαντικότερο όπλο που έχω στα χέρια μου αυτή τη στιγμή. Οι νέοι πρέπει να επενδύσουν στη γνώση». Η εξίσωση γάμος, πολιτική, οικογένεια παιδί, θεωρεί πως είναι δύσκολη, καμιά φορά χωρίς λύση! «Είχα επωμιστεί το μεγαλύτερο βάρος και τη χαρά στην ανατροφή του γιου μας. Στην αρχή, ο σύζυγός μου ήταν υποστηρικτικός, όμως φοβόταν να πιάσει το παιδί, να το ακουμπήσει, το έβλεπε ως κάτι εύθραυστο».

Στο παρελθόν είχε την αίσθηση ότι μπορεί να κάνει τα πάντα. «Τώρα έχω γίνει πιο ρεαλίστρια».Το πιο ωραίο κομπλιμέντο που της έχουν κάνει δεν είναι για την εμφάνισή της. «"Είσαι ένας κανονικός άνθρωπος. Μιλάς σε κανονική γλώσσα. Αυτό! Σε όλα σου!". Μου έκανε εντύπωση όταν το πρωτοάκουσα!».

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 12/2