Η εθνική οµάδα πόλο ανδρών, παρότι κατέκτησε το ασηµένιο µετάλλιο στο Τόκιο, κατάφερε να γράψει µε χρυσά γράµµατα το όνοµά της στην ιστορία των Ολυµπιακών Αγώνων. Και τούτο γιατί, εκτός από το αγωνιστικό κοµµάτι, που τη φέρνει στην κορυφή των επιτυχιών σε οµαδικό επίπεδο, πέτυχε σπουδαίες διακρίσεις και µε το ήθος και τη συµπεριφορά των παικτών της σε µια περίοδο που η χώρα δοκιµάζεται από τον πύρινο εφιάλτη.

Παλληκάρια µε όλη τη σηµασία της λέξης, οι Ελληνες πολίστες αρνήθηκαν να πανηγυρίσουν τον θρίαµβό τους και δίδαξαν ανθρωπιά και αλληλεγγύη τόσο µε λόγια όσο και µε πράξεις.

Ζήτησαν συγγνώµη που τα κατάφεραν και ήταν χαρούµενοι, ενώ µοιράστηκαν και το πριµ που τους έδωσε ο εφοπλιστής Ευ. Μαρινάκης για την επιτυχία τους, κάνοντας διπλά και τριπλά περήφανους όλους τους Ελληνες. Σήµερα το «S» φιλοξενεί τον µεγάλο αρχηγό της οµάδας και σηµαιοφόρο στην τελετή λήξης των Αγώνων, Γιάννη Φουντούλη. Ο εµβληµατικός πολίστας µιλάει για την τεράστια επιτυχία και για ακόµη µία φορά δείχνει τον δρόµο µε τα λεγόµενά του, ενώ αποκαλύπτει και άγνωστες πτυχές της προσωπικής του ζωής.

Πώς νιώθεις ως αρχηγός της εθνικής οµάδας πόλο µετά την τεράστια επιτυχία στο Τόκιο;

Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω τι ακριβώς νιώθω, γιατί είναι πολύ έντονα τα συναισθήµατα και είναι πολύ νωρίς ακόµα για να καταλάβουµε τι έχει συµβεί. Νοµίζω ότι µε το πέρασµα των ηµερών, όταν θα ηρεµήσουµε, θα µπουν όλα σε µια σειρά και θα είναι ίσως η πιο κατάλληλη στιγµή να απαντήσουµε. Στην παρούσα φάση και µε όλα αυτά που συµβαίνουν στη χώρα εξαιτίας των πυρκαγιών, θεωρώ πως είναι λίγο δύσκολο να συνειδητοποιήσουµε τι ακριβώς έχει γίνει.

Περιµένατε ότι θα φτάσετε τόσο ψηλά;

Ανήκω στην κατηγορία όσων έκαναν το χόμπι τους επάγγελμα και είμαι από τους τυχερούς που μπορούν και ζουν από αυτό

Στόχος µας ήταν να µπούµε στην τετράδα της διοργάνωσης και να διεκδικήσουµε ένα µετάλλιο. Σίγουρα δεν ήµασταν από τα φαβορί για να το κατακτήσουµε, αλλά µπαίνοντας στο Ολυµπιακό τουρνουά µέρα µε τη µέρα µε τις εµφανίσεις µας δείχναµε τόσο στους εαυτούς µας όσο και στους αντιπάλους µας ότι είµαστε ικανοί να τα καταφέρουµε. Από τη στιγµή που φτάσαµε στον αρχικό µας στόχο, πήραµε επιτέλους αυτό που κυνηγούσαµε τόσα χρόνια και οι άνθρωποι δεν µπορούν ποτέ να µπουν στην ίδια ζυγαριά. Η ανθρώπινη ζωή είναι κάτι ιερό και πάντα είναι το σηµαντικότερο. Ολα τα άλλα έπονται. Οταν βλέπεις τέτοιες τραγωδίες στη χώρα σου, δεν νοµίζω ότι καµία νίκη και κανένα µετάλλιο σε κανένα άθληµα δεν µπορεί να διορθώσει την κατάσταση. Οπότε τι άλλο µπορείς να κάνεις και τι άλλο µπορείς να πεις;

Πώς νιώθεις µε όλο αυτό που συµβαίνει στη χώρα µε τις φωτιές;

Οπως µπορεί να νιώθει κάποιος που βλέπει τους συµπατριώτες του να υποφέρουν. Πολλές φορές στις ειδήσεις ή στα sites συµβαίνει µια καταστροφή κάπου στον κόσµο και δεν σε αγγίζει τόσο πολύ ή δεν είναι κοντά σου για να τη νιώσεις. Οταν αυτό όµως συµβαίνει στο σπίτι σου, δεν νοµίζω ότι µπορείς να µην επηρεαστείς. Σίγουρα δεν µπορούµε να νιώσουµε τον πόνο αυτών των ανθρώπων. Είµαστε στην άλλη άκρη του κόσµου, αλλά, όπως είπα πριν, είναι στη χώρα µας, οπότε µας πονάει πολύ και δεν γίνεται να το αποβάλεις από το µυαλό σου.

Πιτσιρικάς, ήθελες να γίνεις πολίστας;

Εχω καταγωγή από τη Χίο και εκεί το συγκεκριµένο άθληµα το προτιµούν τα παιδιά, γιατί η ανδρική οµάδα αγωνίζεται στην Α1 κατηγορία. Μέλη της οικογένειάς µου είχαν ασχοληθεί παλαιότερα µε τον Ναυτικό Οµιλο Χίου και ακολούθησα και εγώ την πορεία τους. Καθώς τα χρόνια περνούσαν και είδα ότι έχω τη δυνατότητα και το ταλέντο να κάνω αυτό που αγαπάω επάγγελµα -και από τη στιγµή που µε γέµιζε-, το επέλεξα και το ένα έφερε το άλλο.

Εχεις περάσει δυσκολίες µέχρι να φτάσεις εδώ σήµερα;

Η ανθρώπινη ζωή είναι κάτι ιερό και πάντα είναι το σημαντικότερο. Όλα τα άλλα έπονται

Ποιος άνθρωπος δεν έχει περάσει δύσκολες στιγµές; Πολλές φορές ακούγεται ότι οι αθλητές κάνουµε θυσίες και αφήνουµε άλλα πράγµατα γι’ αυτό που αγαπάµε, αλλά υπάρχει και µια άλλη µερίδα ανθρώπων που πραγµατικά δίνουν καθηµερινό αγώνα για να µπορέσουν να ζήσουν. Εγώ ανήκω στην κατηγορία όσων έκαναν το χόµπι τους επάγγελµα και είµαι από τους τυχερούς που µπορούν και ζουν από αυτό, κάνοντας αυτό που αγαπάω. Σίγουρα έχει τις δυσκολίες του, αλλά νοµίζω ότι είµαι από τους τυχερούς.

Θα ήθελες να αφιερώσεις το µετάλλιο σε κάποιον;

Θέλω να το αφιερώσω στην οικογένειά µου, στην κόρη µου, τη Μάιρα, που είναι 3 ετών και που µπορεί να µην καταλαβαίνει ακόµα τη σηµασία του, αλλά πιστεύω µε το πέρασµα των χρόνων να καταλάβει τι σηµαίνει ότι ο µπαµπάς της εκπλήρωσε ένα µεγάλο του όνειρο

Τι της είπες;

∆εν ενδιαφέρεται γι’ αυτά (γέλια). Της είπα ότι θα προσπαθήσω να φέρω ένα µετάλλιο όταν έρθω και µου είπε: «Εγώ, µπαµπά, θέλω να µου φέρεις ένα καρπούζι και πλαστελίνες, τίποτα άλλο». Ο επόµενος στόχος ποιος είναι; Να απολαύσουµε αυτό που καταφέραµε.

Εχεις πάρει και πτυχίο στα χρηµατοοικονοµικά από το Πανεπιστήµιο Πειραιά. Εχεις σκεφτεί µελλοντικά να ασχοληθείς µε αυτόν τον χώρο;

Τώρα που φτάνω κοντά στο τέλος της καριέρας µου, περνάνε σκέψεις από το µυαλό µου ποια θα είναι η επόµενη ηµέρα. ∆εν έχω ξεκαθαρίσει αν αυτή θα είναι µέσα στον αθλητισµό ή όχι. Εχω προσπαθήσει να είµαι όσο προετοιµασµένος γίνεται για το επόµενο βήµα, αλλά έχω στόχο να συνεχίσω µέχρι και την επόµενη Ολυµπιάδα, του 2024, στο Παρίσι, και αξιολογώντας τα πράγµατα κάθε χρόνο να παίρνω και τις κατάλληλες αποφάσεις.