Από «παράνομη» εγκληματίας, μοντέλο της L’Oréal και του Αρμάνι! Ζωή σαν παραμύθι έζησε η Σέριλ Ντάιαμοντ, ένα κορίτσι που γεννήθηκε «κυνηγημένο». Ως παιδί, έγινε αστέρι στην πλαστογράφηση, στην κλοπή, εκπαιδεύτηκε ως αθλήτρια γυμναστικής και κυρίως πώς να γίνεται «Λούης» και να εξαφανίζεται, όπως περιγράφει στο βιβλίο της, με τίτλο «Nowhere Girl: A Memoir of a Fugitive Childhood», αποδεικνύοντας ότι η ζωή, όταν θέλει γράφει τα πιο τρελά σενάρια.

Η πρώτη της ανάμνηση σε ηλικία τεσσάρων ετών είναι το αυτοκίνητο της οικογένειάς της να πέφτει στα Ιμαλάια για να ξεφύγουν από τους διώκτες τους. Στα εννέα της χρόνια είχε ήδη ζήσει σε δώδεκα χώρες και σε πέντε ηπείρους με έξι ψευδώνυμα. Τη μία μέρα ήταν στο Κάιρο, την επόμενη στη Βιέννη. Η τακτική ίδια: μετακίνηση ξαφνική, καταστροφή των στοιχείων, αλλαγή ονομάτων με νέες ταυτότητες, πλαστά έγγραφα για να είναι πάντα ένα βήμα μπροστά από την Ιντερπόλ.

Η Σέριλ Ντάιαμοντ δεν γνωρίζει τα πραγματικά στοιχεία ούτε των γονιών της, εκτός από το Τζορτζ και το Ανν, ούτε καν τη δική της ημερομηνία γέννησης. Ξέρει μόνο ότι γεννήθηκε το 1986 στη Νέα Ζηλανδία ως «Harbhajan Khalsa Nanak» (Τραγούδι του Θεού / Αγνή / Αλήθεια στα Σανσκριτικά). Παρ’ όλα αυτά, έχει όμορφες εικόνες από πολλές χαρούμενες μέρες της συναρπαστικής παιδικής της ηλικίας, ως η μικρότερη από τρία ετεροθαλή αδέλφια.

Ο απατεώνας πατέρας της την έμαθε να κλέβει όπως εκείνος, για «να χτίσει χαρακτήρα» και να έχουν χρήματα για να «αγοράζουν την ελευθερία τους», προς μια νέα χώρα αναλόγως την πτήση που θα έφευγε πρώτη όταν έφταναν στο αεροδρόμιο. Τα βασικά μαθήματα τα διδάχθηκε από τη μητέρα της κυρίως στα ξενοδοχεία πέντε αστέρων, αφού «όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα αποτελούν το έδαφος για κυβερνητική προπαγάνδα» κατά τον πατέρα της! Παράλληλα, μάθαινε την ιστορία που συνόδευε κάθε αλλαγή του ονόματός τους, εκπαιδευόταν σε ψεύτικες ανακρίσεις, να μην δίνει τον αριθμό του σπιτιού της, να ξεγλιστρά, να πληρώνει τα πάντα μετρητά και να αφήνει πίσω της, χωρίς πόνο, φίλους και ζωή.

Στα 15 της έμαθε ότι η μητέρα της ήταν Ιταλίδα από το Λουξεμβούργο, όπου ο πατέρας της, αξιωματούχος των μυστικών υπηρεσιών, θέλοντας να «ελέγχει τη ζωή τους» τους οδήγησε στην πρώτη φυγή. Με 2.000.000 δολάρια μετρητά από χρήματα που καταχράστηκε ο πατέρας της από την επιχείρησή τους πέρασαν πολλά χρόνια ως φυγάδες πολυτελείας, μέχρι που έμειναν άφραγκοι.

Η έφηβη πια Σέριλ άρχισε να αναρωτιέται αν τελικά η συνεχής φυγή τους ήταν μια παραπλανητική συνωμοσία ενός μεγαλομανούς άνδρα για απομόνωση και έλεγχο της οικογένειάς του. Η Νέα Υόρκη της προσέφερε την ελπίδα κι έναν τρόπο να βγουν «από την απόλυτη απελπισία» της φτώχειας. Για τα επόμενα πέντε χρόνια, ως Σέριλ Ντάιαμοντ, ήταν το μοντέλο των L’Oréal, Clairol και Armani. Στα 19 της, δημοσίευσε το πρώτο της βιβλίο για τις εμπειρίες της στο μόντελινγκ και στα 24 της έθεσε τέλος στη φυγή, αναζητώντας νομιμότητα και μονιμότητα, γιατί συνειδητοποίησε ότι δεν ανήκε πουθενά στον κόσμο.

Μετά από προσπάθειες, της παραχωρήθηκε η λουξεμβουργιανή ιθαγένεια στα 27 της και στη Ρώμη όπου ζει πια βρήκε ένα μέρος να ανήκει. Το μόνο άτομο από την οικογένειά της με το οποίο διατηρεί μια σχέση είναι με τη μητέρα της, ωστόσο, παρότι αναγνωρίζει την εξαπάτηση από τον παρανοϊκό τρόπο ζωής που τους οδήγησε η ψυχική ασθένεια του πατέρα της, δεν θα άλλαζε την οικογένειά της γιατί «δεν θα ήμουν εγώ αυτή που είμαι», όπως είπε στη βρετανική «Daily Mail».

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα On Time