Στις 15 Ιανουαρίου του 2015 ο Αλέξης Τσίπρας μιμούμενος τη φωνή του Ανδρέα Παπανδρέου ανακοινώνει από τη Ρόδο κατά την προεκλογική του ομιλία το περίφημο σύνθημά του «κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη». Λίγο αργότερα έμελλε το σύνθημα αυτό να γίνει ένας ασφυκτικός κλοιός, όπως όλες οι μεγάλες υποσχέσεις του, όπως και το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης, που έπνιξε τελικά την κυβέρνησή του, αφού αποδείχθηκε ασυνεπής, ως προς τα όσα είχε δηλώσει προεκλογικά.

tsiprasmm2

 Τότε ο Αλέξης Τσίπρας πίστευε σε μια παντοδυναμία της εξουσίας του, με τέτοια υπεροψία, που δεν περιορίζονταν στο στενό… για την μεγαλομανία του… πλαίσιο της Ελλάδος. Πίστευε ότι μέσα από την επαναστατική γυμναστική του πεζοδρομίου που είχε επιδοθεί μαζί με τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσε να ανατρέψει την πραγματικότητα και να φτιάξει την Ελλάδα, αλλά και γιατί όχι και την Ευρώπη στα μέτρα του ΣΥΡΙΖΑ και των στελεχών του.

Τα συνθήματα του Αλέξη Τσίπρα, όπως το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» όχι μόνο ανατράπηκαν, αλλά οδήγησαν και πολλούς από τους ψηφοφόρους που αρχικά τον πίστεψαν να μετανιώσουν και να νιώσουν αποστροφή για τον ίδιο και την πολιτική, εκτιμώντας ότι εξαπατήθηκαν από τις υποσχέσεις του. Το συμβόλαιο «Αλήθειας» με το λαό και την νέα σχέση εμπιστοσύνης του κόσμου με την πολιτική ηγεσία, ήρθε πολύ αργότερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να αποκαταστήσει, μέσα από γενναίες πολιτικές επιλογές, μέσα από κόστος πολιτικό και κοινωνικό, αλλά πάντα μέσα από την αλήθεια και την πραγματικότητα. Το «παρεάκι» του Αλέξη Τσίπρα και οι μεγαλοστομίες του προκειμένου να παραπλανήσει τον λαό, βρήκαν ευήκοα ώτα, όπως ήταν αναμενόμενο καθώς εκμεταλλεύτηκε την πιο δύσκολη συγκυρία της χώρας εν μέσω παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.

 Πέρα από την… σεισάχθεια που υπόσχονταν, τον καιρό που και ο ίδιος γνώριζε πως οι τράπεζες ήταν καταχρεωμένες, έταζε να… χτυπήσει νταούλια στην Μέρκελ, να αλλάξει την Ευρώπη ή ότι θα έδιωχνε τους δανειστές. Έταζε επίσης ότι θα κουνούσε το μαγικό του ραβδί και θα έδινε συντάξεις, θα πάτασσε την ανεργία, θα είχαν όλοι δουλειά και συλλογικές συμβάσεις, ο κατώτερος μισθός θα άρχιζε από τα 751 ευρώ και ευκαιρίας δοθείσης θα έσκιζε και τα μνημόνια  και με μιας θα περνούσε η Ελλάδα στον παράδεισο.

tsiprasmm4



Τα συνθήματα που εμπνεύστηκε τον βοήθησαν να φτάσει μέχρι την πόρτα της εξουσίας, όμως όταν κατάφερε να την κατακτήσει, τα ίδια τα συνθήματα έπνιξαν την φόρα του και τον ξύπνησαν από τις αυταπάτες του.

Ύστερα, έγιναν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κυβέρνηση, ο Τσίπρας ανέθεσε τα οικονομικά στο asset του, τον Βαρουφάκη και, πολύ γρήγορα, έπειτα κι από ένα διχαστικό και χωρίς νόημα, όπως αποδείχτηκε, δημοψήφισμα, γλιτώσαμε στο τσακ από τον γκρεμό, έχοντας τις πρωτόγνωρες καταστάσεις των  capital controls, αλλά και ένα νέο Μνημόνιο.

tsiprasmm3



Από το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» ο κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου εκχώρησε  την κρατική περιουσία ως εγγύηση στο Υπερταμείο, με μια οικονομία να σέρνεται, στηριγμένη σε ό,τι απέμεινε από την υπερφορολογούμενη μεσαία τάξη.