Κόλαση σας λέω... Κυριακή 26 Μαΐου των ευρωεκλογών, την ώρα που έκανε απολογισμό η μέρα... η ιστορία πάσχιζε να ξαναβρεί την έννοια της. Ομως, η «λευκή» κηλίδα συνέχιζε ανεξίτηλη να σκιάζει την τηλεοπτική εικόνα του ΣΚΑΪ, που έδειχνε μπλε τον εκλογικό χάρτη της χώρας. Αλλά, στο νεοδημοκρατικό παραλήρημα των δημοσιογράφων και των αναλυτών για το εκλογικό Βατερλώ του Τσίπρα, αγνοήθηκε ή αποσιωπήθηκε το Βατερλώ της Ελλάδας στη Δυτική Θράκη.

Την ώρα που ο εκλογικός χάρτης της Ελλάδας είχε βαφτεί με το μπλε χρώμα της Ν.Δ., η κυριαρχία της «λευκής» κηλίδας «άλωσε» τη Ροδόπη και την Ξάνθη. Το Κίνημα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας (ΚΙΕΦ), που ελέγχει απόλυτα ο Ταγίπ Ερντογάν μέσω του τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή, κατέκτησε την πρωτιά με το συντριπτικό ποσοστό του 38,01% στη Ροδόπη και του 25,05% στη Ξάνθη. Απλώς να θυμίσω ότι στις εθνικές εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2015, για πρώτη φορά μετά από το 1974 η Θράκη εκπροσωπήθηκε στο εθνικό Κοινοβούλιο από τέσσερις μειονοτικούς (Τούρκους) βουλευτές. Στον Νομό Ροδόπης ο ΣΥΡΙΖΑ εξέλεξε δύο και έναν το Ποτάμι και στην Ξάνθη ο ΣΥΡΙΖΑ έναν Τούρκο βουλευτή. Ενώ η Νέα Δημοκρατία δεν έβγαλε ούτε έναν βουλευτή στους δύο νομούς! Στη Ροδόπη, για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά, δεν εξελέγη Ελληνας βουλευτής. Ελπίζω να μην επαναληφθεί η τραγωδία στις επικείμενες εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου.

Οντως, ο Ερντογάν είναι πληθωρικός ως προς τις προκλητικές αξιώσεις του. Ο μεγαλοϊδεατισμός του δεν φαίνεται μόνον από την εξαιρετικά ανησυχητική αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάννης. «Η Ιστορία θα είναι ευγενική μαζί μου. Σκοπεύω να τη γράψω». Οχι, αυτό δεν το είπε ο Ταγίπ Ερντογάν. Το είχε πει ο Γουίνστον Τσόρτσιλ, αλλά ταιριάζει στο μεγαλομανές σύμπαν του. Οι πάντες πανηγυρίζουν στην Τουρκία με την ιστορική επιτυχία του ΚΙΕΦ, που επιβεβαιώνει ότι δεν θα χρειαστεί να κάνουν πόλεμο με την Ελλάδα, όταν Δεξιά και Αριστερά δείχνουν πρόθυμες να επαναλάβουν: «Ιδού και η Θράκη σας... Ιδού και το Αιγαίο σας...».

Ομως, υπό μια οπτική γωνία, μας υπενθυμίζει τη δυσοίωνη πρόβλεψη για τα Ελληνοτουρκικά που προ 20 και πλέον ετών ο αείμνηστος σπουδαίος διανοητής Παναγιώτης Κονδύλης είχε γράψει στο επίμετρο του βιβλίου του «Θεωρία του Πολέμου»: «Το σημερινό δίλημμα είναι αντικειμενικά τρομακτικό και ψυχολογικά αφόρητο: Η ειρήνη σημαίνει για την Ελλάδα δορυφοροποίηση και ο πόλεμος σημαίνει συντριβή. Η υπέρβαση του διλήμματος αυτού, η ανατροπή των σημερινών γεωπολιτικών και στρατηγικών συσχετισμών απαιτεί, ούτε λίγο ούτε πολύ, την επιτέλεση ενός ηράκλειου άθλου, για τον οποίο η ελληνική κοινωνία, έτσι όπως είναι, δεν διαθέτει τα κότσια». Ωστόσο, αν οι Ελληνες επιθυμούν πράγματι να αποφύγουν αυτές τις δύο ακραίες, αλλά διόλου απίθανες εξελίξεις, θα πρέπει να ξεχάσουν τις βεβαιότητες του παρελθόντος και να σχεδιάσουν με άλλη οπτική γωνία το μέλλον.

Αλλά αυτή η κηλίδα συνεχίζει ανεξίτηλη να με κυκλώνει... Η λογική της λεκτικής ταχυδακτυλουργίας να τα βρούμε με την Τουρκία έχει εμποτίσει σχεδόν τους πάντες και έχει μεταλλάξει τους έχοντες την ευθύνη των ελληνοτουρκικών χειρισμών σε κλόουν της πολιτικής και της διπλωματίας. Δημοκρατική πολιτεία και πατρίδα υπάρχουν όταν είσαι έτοιμος να τις υπερασπιστείς. «Si vis pacem, para bellum» («Αν θέλεις ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμο)» - αυτό το αξίωμα δεν πρόκειται ποτέ να ανατραπεί στην ανθρώπινη ιστορία. Και κάτι από τον Θουκυδίδη που διδάσκεται σε όλο τον κόσμο: «Ή ελεύθεροι θα είστε ή ήσυχοι». Oι Tούρκοι ξέρουν το μυστικό της πραγματικής (όχι «επικοινωνιακής») επιτυχίας με τους Ελληνες: Θέτουν μακροπρόθεσμους στόχους. Δεν βιάζονται. Xαρακτηριστικό παράδειγμα ο τρόπος που δουλεύει το τουρκικό προξενείο της Kομοτηνής, δεκαετίες τώρα, ή ο τρόπος με τον οποίον οδηγούν σε «πνιγμό» (σε ιστορική εξαφάνιση) το Oικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.