Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι θέσεις για τις Συμπράξεις Δημοσίου – Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) στο δημόσιο σύστημα Υγείας της χώρας μας απολαμβάνουν ιδιαίτερης υποστήριξης στο εσωτερικό των γιατρών της χώρας μας, νοσοκομειακών και άλλων.

Επίσης, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η ματαίωση, ιδιαιτέρως ο βίαιος τρόπος με τον οποίον μερίδα συνδικαλιστών γιατρών της αριστεράς επέβαλε την ματαίωση της πρόσφατης ημερίδας για τις ΣΔΙΤ στην Υγεία, την οποία επεχείρησε να διοργανώσει στην Αθήνα το προεδρείο του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ), απολαμβάνει της συναίνεσης ευρύτερων δυνάμεων στο εσωτερικό του χώρου των γιατρών της χώρας μας, νοσοκομειακών και άλλων.

Το μόνο βέβαιο όσο και οδυνηρό είναι το γεγονός ότι, με τις βιαιότητες της περασμένης εβδομάδας, στην Αίγλη του Ζαππείου, αναδείχθηκε ένα οφθαλμοφανές ρήγμα στις σχέσεις μεταξύ των δύο πλευρών, οι οποίες φαίνεται ότι συγκροτούν το συνδικαλιστικό, τουλάχιστον, σώμα των γιατρών στην Ελλάδα…

Ένα ρήγμα μεταξύ των δύο πλευρών, οι οποίες όχι μόνον δεν επικοινωνούν και δεν συζητούν μεταξύ τους για τα κρίσιμα ζητήματα της Υγείας στην Ελλάδα σήμερα, αλλά φθάνουν στο σημείο ακόμη και να μην… αναγνωρίζουν η μία πλευρά την αρμοδιότητα της άλλης πλευράς και στην αντιπροσώπευση και στην δημόσια έκφραση σχετικών απόψεων.

Είναι προφανές ότι τέτοιου τύπου βιαιότητες και τέτοιου τύπου αποκλεισμοί δεν είναι συνήθη φαινόμενα στον ιατρικό χώρο, ενώ, αυτές οι κατά βάση βίαιες συμπεριφορές των δύο πλευρών εναντίον αλλήλων καθιστούν όλους τους συνδικαλιστές γιατρούς της χώρας μας ως αντιπάλους και ως εχθρούς όλων των γιατρών της χώρας μας…

Φυσικά, με τέτοιες σχέσεις στο εσωτερικό του χώρου των γιατρών, σχέσεις οι οποίες θυμίζουν τις άγριες καταστάσεις στα πιο αποτυχημένα και ανολοκλήρωτα «πανσπουδαστικά συνέδρια», δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να προβάλλει το ιατρικό σώμα της χώρας μας μία ρεαλιστική, εναλλακτική, αποτελεσματική και λυσιτελή πρόταση για τα πλέον επείγοντα από τα προβλήματα, τα οποία πλήττουν σήμερα το ΕΣΥ και την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, ενώ ούτε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας μπορεί να ελπίζει σε έναν αξιόπιστο συνομιλητή και σύμβουλο, ρόλο τον οποίο διαδραματίζει θεσμικά, σε ομαλές καταστάσεις, ο ΠΙΣ.

Η σημασία της ως άνω αρνητικής συνέπειας, μάλιστα, δεν φαίνεται να έχει καταστεί αντιληπτή, στο πραγματικό βάθος και την πραγματική έκτασή της, από κανέναν μεταξύ των εμπλεκομένων στα της Υγείας…