Τώρα που τα ψέματα τελείωσαν και είναι προ των πυλών μία νέα επώδυνη για τον ελληνικό λαό, συμφωνία , είναι μάλλον η καταλληλότερη ώρα να δούμε κάποιες μεγάλες αλήθειες κατάματα. Αλήθειες που δεν μας άρεσαν ποτέ να ούτε να τις λέμε, ούτε να τις ακούμε και ήταν αυτές που μας έφτασαν όχι στο χείλος της καταστροφής, αλλά στην ίδια την καταστροφή που βιώνουμε σαν χώρα.

Η αλήθεια είναι λοιπόν πως η μεταπολίτευση δεν έκλεισε με την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ στις 25 Ιανουαρίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ εξελέγη με την τακτική που ακολούθησαν όλα τα κόμματα ανεξαιρέτως της μεταπολίτευσης. Παροχολογία, ψεύτικες υποσχέσεις και μεγάλα λόγια. Και όταν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αναγκάστηκαν να κυβερνήσουν υπό αμείλικτες δημοσιονομικές συνθήκες και αναγκάστηκαν να πουν κάποιες αλήθειες, πήρε την σκυτάλη το κόμμα του Τσίπρα.

Σαν ένα γνήσιο παιδί της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Έτσι πορεύτηκε , έτσι μίλησε στον κόσμο, έτσι βγήκε στην εξουσία. Τα ψέματα όμως κάπου εδώ τελείωσαν.

Η διαφαινόμενη συμφωνία, που θα περιλαμβάνει  νέα πολύ σκληρά μέτρα, είναι αυτή που θα κλείσει με τον πλέον ηχηρό τρόπο, τον ιστορικό κύκλο της μεταπολίτευσης και θα αποτελέσει την αρχή του τέλος και για τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ, που δεν μπορεί μαθηματικά να αντέξει μακροπρόθεσμα μια τέτοια πολιτική.

Δεν νομίζω όμως ότι ειδικά τώρα , είναι ώρα για πολιτικές εμπάθειες και υστερίες. Και αυτό γιατί άθελα του ο ΣΥΡΙΖΑ προσφέρει μία μεγάλη εθνική υπηρεσία. Να είναι το τελευταίο λαικίστικο κόμμα που εκλέγεται λέγοντας όχι αυτό που μπορεί στην πραγματικότητα να κάνει, αλλά αυτό που θέλει να ακούσει ο λαός. Είναι η καλύτερη ευκαιρία τώρα,  αυτός ο λαός, να συνειδητοποιήσει από τα λάθη του και να παραδειγματιστεί. Να σκεφτεί και να κοιτάξει και που ο ίδιος έχει κάνει λάθη , βάζοντας την Ελλάδα σε λάθος δρόμο. Δεν είμαι της λογικής ότι στον ΣΥΡΙΖΑ έλεγαν συνειδητά ψέματα. Πιστεύω ή θέλω να πιστεύω ότι θεωρούσαν πως όσα έλεγαν μπορούν να γίνουν πραγματικότητα. Πλέον ξέρουν και αυτοί και ο ελληνικός λαός.

Δεν είμαι φυσικά βέβαιος ότι οι Έλληνες θα παραδειγματιστούν. Κάθε άλλο. Αλλά σίγουρα είναι μία χρυσή ευκαιρία να κάνει μία παύση. Να πάρει μία βαθιά ανάσα και να αναλογιστεί , γιατί τα μνημόνια που θα σκίζονταν , έρχονται βαρύτερα και επαχθέστερα. Και αν έχει και ο ίδιος ο λαός ευθύνη για αυτό το αποτέλεσμα.

Η απάντηση κατά την γνώμη μου, στο γιατί τα μνημόνια ούτε έφυγαν, ούτε σκίστηκαν είναι πολύ απλή και δεν έχει να κάνει ούτε με συνωμοσίες, ούτε με μυστικά σχέδια υποδούλωσης. Είναι ο βασικός κανόνας της ανθρώπινης φύσης και ολόκληρης της ανθρώπινης ιστορίας : ο ισχυρός επιβάλλεται πάντα στον ανίσχυρο. Το βασικό και μεγάλο διακύβευμα για την Ελλάδα και του Έλληνες, δεν είναι να προσπαθούν με συνδικαλισμό να «ξεγελάσουν» τον ισχυρό και «έχει ο Θεός μετά» , αλλά το πώς θα φτιάξουν οι ίδιοι κράτος και δομές μήπως κάποτε , είναι και οι ίδιοι , λίγο πιο κοντά στο club των ισχυρών που τόσο τους αρέσει να μισούν, καθώς είναι πολύ πιο δύσκολο να προσπαθήσουν να το φτάσουν, αναμασώντας ιστορίες συνωμοσίας.

Αυτό λοιπόν μπορεί να είναι το μεγάλο δώρο που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή την στιγμή στον ελληνικό λαό. Η αυτογνωσία. Η συνείδηση πως η Ελλάδα είναι ένα μικρό κράτος, εξαρτώμενο από την ίδρυση του το 1831, από ξένες δυνάμεις. Και μόνο αν δουλέψει πάνω στις δικές του αδυναμίες και τα δικά του λάθη , θα μπορέσει να κοιτάξει στα μάτια τους ξένους, όχι μέσα από τις σελίδες της ελληνικής ιστορίας , αλλά μέσα από όρους και συνθήκες παρόντος και μέλλοντος. Στηριζόμενος μόνο στον εαυτό του και στις δυνάμεις του. Όπως ακριβώς το είχε πει ο μεγάλος Νίκος Καζαντζάκης:

"Αν λαχταράς τη λευτεριά σε ξένους μην ελπίζεις, παρ' την ο ίδιος αν μπορείς αλλιώς δεν την αξίζεις"